Waar vandaan: Boek > De Belgen in Engeland 1940-1945 > Een bloedig najaar
De Belgen in Engeland 1940-1945
19,95 € - 218 pagina's |
<<< Vorige pagina |
Een bloedig najaar
Vrouwen in uniform
Hoewel België tot 1940 geen vrouwen in het leger toeliet, droegen enkele tientallen dames het uniform van de Belgische strijdkrachten in Groot-Brittannië. Het ging onder meer om verpleegkundigen zonder rang – zij stonden buiten de militaire hiërarchie.
Ook bij de Belgische koopvaardij dienden er enkele vrouwen en ze doorstonden er de vele gevaren samen met de mannen. Zo maakten de verpleegkundigen Louise Van der Haegen en Maria Rogiers op 24 december 1944 het torpederen mee van het troepentransportschip Leopoldville. Beide vrouwen overleefden de ramp, maar ze vonden zeven weken later de dood toen hun schip, de Persier, opnieuw werd aangevallen door een Duitse duikboot. In totaal stierven die elfde februari 1945 20 bemanningsleden en raakten er 63 gewond, onder wie ook twee andere vrouwen: de stewardessen Emma de Coninck en Louise De Rooy.
Een aantal Belgische dames diende bij de Britse strijdkrachten als ATS (Auxilary Territorial Service) of WAAF (Women’s Auxilary Air Force), zo ook de Belgisch-Joodse Rebecca Frey. Haar broer Maurice was kapitein was bij een Britse infanterie-eenheid die deelnam aan de bevrijding van Nederland. Hoewel Britse vrouwelijke militairen sperballons bedienden en vliegtuigen van de fabriek naar de basis vlogen, deden hun Belgische collega’s haast uitsluitend administratieve en andere ongevaarlijke jobs, zoals telegrafiste, magazijnier, chauffeur… Sommigen brachten het tot korporaal of sergeant, maar voor de kleine groep vrouwelijke militairen in Britse dienst is het nog steeds wachten op een officiële erkenning door de Belgische regering.
Geen enkele Belgische vrouw diende tijdens de Tweede Wereldoorlog in een reguliere gevechtseenheid, maar ook de andere geallieerde legers én – tot 1945 – de Duitse strijdkrachten weerden vrouwen als combattant. De grote uitzondering was het Rode Leger. Dat telde onder meer drie ‘vrouwelijke’ regimenten nachtbommenwerpers, die tussen 1942 en 1945 talrijke missies boven de Duitse linies vlogen. Eén regiment, het 46ste, kreeg van de bevreesde Duitse soldaten zelfs de bijnaam ‘Nachthexen’ en het was een van de meest gedecoreerde eenheden van de hele Sovjetluchtmacht. Ook bij de landstrijdkrachten speelden vrouwen een eersterangsrol. Zo telde Stalins leger 2000 vrouwelijke sluipschutters, van wie er maar 500 de oorlog overleefden. Een van hen was de Oekraïense majoor en latere historica Lyudmila Pavlichenko (1916-1958), die in minder dan één jaar tijd 309 (!) vijandelijke soldaten zou elimineren.
|
<<< Vorige pagina... |