Een gebrekkig beheer en onvoldoende bescherming van de visbestanden

Overheidsreglementeringen, quota, een strenger beheer,… het zijn enkele recente maatregelen in de geschiedenis van de visserij . Sommige landen doen grote inspanningen om de overbevissing in te dijken. Maar er is nog veel werk aan de winkel.

Een gebrekkig beheer leidt tot verschillende problemen:

Tal van visvangsten houden geen rekening met de wetenschappelijke adviezen over de visquota.
» De kabeljauw-catastrofe aan de Grand Banks

Er is maar weinig regelgeving voor de visserij op volle zee.

Tal van landen hebben de bestaande nationale en internationale regelgeving nog niet geratificeerd of toegepast (zoals de "Conventie van de Verenigde Naties over het recht op zee" en het " Akkoord over de visbestandenvan de Verenigde Naties").

Veel landen slagen er niet in hun bedrijven te beletten onder een 'goedkope vlag' te varen . Dergelijke boten worden vaak niet grondig geïnspecteerd in de havens van sommige landen, waaronder de EU-landen, Japan, Korea en Taiwan. Hierdoor kan de illegale, ongereguleerde en niet-geregistreerde visserij blijven bestaan (ook IUU-visserij genaamd: illegal unreported and unregulated fishing).

De douane en de verdelers gaan niet altijd grondig genoeg na of de vis die ze op hun grondgebied of in hun magazijnen ontvangen wel legaal gevangen werd.

Er bestaan te weinig beschermde zeeegebieden en zones waar vissen verboden is om jonge vissen de kans te geven op te groeien en zich voort te planten voor ze gevangen worden. Slechts 0,6% van de oceanen is erkend als beschermd zeegebied (MPA's – Marine Protected Areas) en in 90% van deze gebieden is visserij toegestaan. De ontoereikende bescherming van de zones waar vissen zich voortplanten en van de volle zee is onrustwekkend omdat net deze gebieden kwetsbaar zijn voor overbevissing.
» De keizerbaars

De consumenten kopen - zonder dat ze zich daarvan bewust zijn - vis die afkomstig is van een niet-duurzame visserij en steunen zo het slechte beheer van de visserij.

Wist je dat...?

De kabeljauwvangsten zijn de afgelopen 30 jaar wereldwijd met 70% afgenomen De kabeljauw-catastrofe aan de Grand Banks In  1992, na een jarenlange overbevissing, zijn de kabeljauwpopulaties aan de Canadese Grand Banks ineengestort. Op één nacht tijd verloren 40.000 mensen hun baan. Tien jaar later zijn de populaties nog altijd niet hersteld, ondanks een visverbod. Maar deze waarschuwing lijkt geen indruk te maken! De Europese visserijministers negeren nog altijd het advies en de aanbevelingen van wetenschappers over de kabeljauwvangst in Europese wateren.

Industriële vangst van de Atlantische dorie Atlantische dorie De visserij op de Atlantische dorie is relatief jong, maar leidde al tot een afname van deze soort, die rond onderzeese bergen leeft. Op vier jaar tijd zijn sommige populaties commercieel al bijna uitgestorven.

 

Bron: WWF