Kinderspelletjes kunnen levensbedreigend zijn

Het gaat om spelletjes die in het geheim en stiekem gespeeld worden, meestal door kinderen tussen acht en vijftien jaar oud. Dat ze de spelletjes stiekem spelen toont aan dat ze wel weten dat ze bepaalde grenzen overschrijden. Maar dat is dan ook precies het doel van gevaarlijke spelletjes.

Spel zonder grenzen

Er worden heel wat gevaarlijke spelletjes gespeeld op de speelplaats. De namen variëren al naargelang de tijd en de school, maar dat verandert niets aan de zaak. Bij het ene wordt iemand lichtjes gewurgd met een sjaal om de bloedtoevoer naar de hersenen te stoppen, bij het andere laat men iemand hyperventileren door heel diep en snel in te ademen tot hij ziek word of men houdt de adem in totdat men flauwvalt.

De spelletjes hebben allemaal hetzelfde doel: kinderen of adolescenten tasten de grenzen van het lichaam af en de gevoelens die dat met zich meebrengt. Maar flauwvallen, wijst op een tekort aan bloed of zuurstof in de hersenen en dat kan leiden tot hersenletsels die onomkeerbaar kunnen zijn en zelfs dodelijk. Dag gebeurt niet vaak, maar het gebeurt wel.

Zo zorgde het geval van Benjamin tien jaar geleden in Frankrijk voor heel wat opschudding. De tienjarige jongen overleed na het spelen van een gevaarlijk spel. Maar volgens verenigingen die zich bezighouden met preventie bij kinderen, worden veel dergelijke overlijdens niet gemeld.

Geen zelfmoord

Kinderen die gevaarlijke spelletjes spelen, zijn helemaal geen kinderen die zelfmoord willen plegen. Ze willen hun leven niet in gevaar brengen, ze willen alleen hun eigen grenzen ontdekken.
De meeste van die jongeren hebben geen idee van de gevolgen, de gevaren en de herenletsels die eigen zijn aan gevaarlijke spelletjes.

Ze weten wel dat de spelletjes verboden zijn, wat ze aantrekkelijk maakt. Daarom gebeurt het stiekem. In de toiletten op school of thuis bijvoorbeeld. Ouders moeten zich bewust zijn van de gevaarlijke praktijken en waakzaam zijn, al ligt dat niet altijd voor de hand. Er zijn geen echte alarmsignalen zoals neerslachtigheid of minder goede schoolresultaten om maar een paar voorbeelden te geven.

Wat dan wel?

Hoe kan je dan weten of je kind al dan niet bezig is met dat gevaarlijk soort spelletjes? Als de kinderen er niet over praten is het beter om er niet zelf over te beginnen. Dat maakt het kind alleen maar nieuwsgierig. Maar u kunt wel attent zijn voor verhalen die uw kind u of zijn vriendjes vertelt over wurgen, flauwvallen, duizeligheid, gezichtsstoornissen.

Als u in de kamer van uw kind ongewone dingen ziet zoals een veters of stoffen riemen (van een kamerjas bijvoorbeeld) dan moet u waakzaam zijn. In geval van twijfel, kunt u best contact nemen met de school of de jeugdbeweging. Gevaarlijke spelletjes worden namelijk meestel gespeeld in groep en het is aan elk en iedereen om waakzaam te zijn.