"Maak je niet druk, wees niet jaloers en erger je niet aan een ander."(Garf, 54)

Niet meteen een opmerking die je verwacht van de luie, dikke kat Garfield. Aan hem heeft SeniorenNetter 'Garf' zijn nickname ontleend. Maar de humor en de ogen vertonen wel een gelijkenis. Het huis staat vol met Garfield-trofeeën. "Soms ben ik ook wel eens lui, hoor. De naam Garf past me goed."

Humor is... de strips van Garfield!

Wat er zo leuk is aan Garfield? Die humor en de commentaar van hem in de strips, die vind ik gewoonweg schitterend. De strip maakt grappen over huisdieren en hun eigenaars en hoe de huisdieren eigenlijk de baas zijn in huis. “Ik heb kennelijk zo'n kop die mensen onthouden“Tja, Garf kijkt bedenkelijk naar zijn eigen katten Garfield, Gilla en d'Artagnan die in huis rondlopen. Ik leerde Garfield kennen via de strip in het Nieuwsblad. Ik kocht eerst een sleutelhanger. Toen tikte mijn schoonbroer op een rommelmarkt een pluchen Garfield op de kop. Ondertussen heb ik er een paar honderd.

Of ik bekend ben op SenNet? Ik zit maar in één mailgroep, maar toch lijken veel mensen mij te kennen. Ik heb kennelijk zo'n kop die mensen onthouden (lacht). Het zal zijn zoals met d'Artagnan. Die komt niet buiten maar heel de straat kent hem. Want hij zit vaak aan het venster en dan hangt hij de clown uit.

Een eigenzinnig kantje

'Nu leef ik', dat is mijn motto. Ik ben anderhalf jaar met pensioen. Dat is anders dan voor een baas werken. Ik bepaal zelf hoe ik mijn tijd indeel. Wil ik om 4u opstaan, dan doe ik dat, en ben ik om 21u moe dan ga ik slapen. Dat kan niet als je voor een baas werkt, hè?

Drukker dan ooit?

Ik heb zelfs overwogen om opnieuw te gaan werken, dan heb ik tenminste 8 uur rustpauze (lacht). Een jaar of 5 geleden wilde mijn broer een website maken. Ik kende er helemaal niets van, maar als ik iets wil ga ik hemel en aarde bewegen om het te kennen of kunnen én wil ik ook nog eens de beste te zijn.

Ik ben op SenNet gaan kijken hoe het in elkaar zit om zo'n website te maken. Zo is het ook met filmen gegaan. Ik las al die vragen op de Mailgroep en dacht, ik zal eens intekenen. Ik had vaak als eerste op vragen een antwoord. Jean-Claude (mentor van de Mailgroep Filmen) vroeg op zeker ogenblik "Hoeveel uren spendeer jij eigenlijk om alles op te zoeken?". Dat zijn er inderdaad heel wat (lacht).

Levenswijsheid: "Traag is beter!"

Maar dat kan ook uit luiheid zijn, hè (lacht). Ik maak me tegenwoordig veel minder druk om zaken. Ik stond er om bekend altijd te laat te zijn, en dan wond ik mezelf daar over op. Nu doe ik dat niet meer. Wie trager werkt doet ook meer. Als je je opjaagt maak je eerder fouten en kan je weer opnieuw beginnen.

Wat ik wil, bekom ik

"Ik doe wat ik wil en niet wat een ander verlangt" Je goed voelen. Dat is belangrijk in het leven. Al de rest is bijzaak. Heb jezelf in de hand door je niet druk te maken of je te ergeren aan een ander. Ik houd er bepaalde principes op na. Daar houd ik mij aan vast. Ik doe wat ik wil en niet wat een ander verlangt.

Ik volg mijn idee, het gaat niet om wat een ander er van vindt of denkt. Een voorbeeld? Voor de verbouwing van het ouderlijk huis waar ik woon had ik een plan getekend. Ik ben er 50 architecten mee afgelopen. Allemaal vonden ze dat de verbouwing anders moest. Uiteindelijk vond ik een architecte die mijn plan gewoon heeft gevolgd. En nu hoor ik van sommige architecten "Wat is je woning mooi geworden, ik zou er zelf wel in willen wonen".

Tja, zelf nadenken, dat kunnen veel mensen tegenwoordig niet meer.

Springplank naar vriendenkring

SeniorenNet is voor mij een website met een bron aan informatie. Maar de mailgroepen zijn echt een springplank naar een vriendenkring. Die brengen mensen met dezelfde interesses samen. Dat merk je tijdens de Pascallekes uitreiking (uitreiking SeniorenNet trofee voor film en fotografie n.v.d.r.). Dan zijn de mensen zo blij om elkaar terug te zien.

Er zijn vriendschappen ontstaan tussen mensen die elkaar zonder SenNet nooit hadden leren kennen. Het biedt een sociaal netwerk. Ik heb dat gemerkt toen mijn vrouw is overleden. Zonder SenNet was er een familiale plechtigheid geweest met pakweg 20 man. Nu waren er zo'n 200 mensen die steun kwamen bieden en hun deelneming betuigen. Neen, SenNet is niet meer weg te denken, dat gaat blijven bestaan.

50-plusser versus jeugd

"Ik heb precies wel een neus voor systemen die er gaan doorkomen" Toen ik vorig weekend op een BBQ was bij mijn zus vroeg mijn schoonbroer naar OxyPass. Na mijn uitleg vroeg zijn schoonzoon van 30 jaar 'Hoe oud moet je eigenlijk zijn om zo'n OxyPass te kunnen krijgen?' (lacht). Tja, hij hoorde al die voordelen bij tanken, reizen, verbouwen en hij was natuurlijk ook geïnteresseerd. Maar het is inderdaad logisch dat wij die voordelen kunnen bekomen.

Alle nieuwe dingen die uitkomen zoals de iPad, de iPhone... dat is de markt voor de 50-plusser. Ik was één van de eersten in België die een High Definition Camera kocht. Nu filmt 95% van de mensen in HD. Ik heb precies wel een neus voor systemen die er gaan doorkomen. Zo zag ik ook al snel dat geheugenkaartjes de toekomst gingen worden en de bandjes gingen vervangen.

Technische snufjes

Dat ik hier ook nogal veel professioneel materiaal heb staan? Ach, dat is mijn PC die ik heb uitgebouwd met de nodige stukken om gemakkelijk en vlug te kunnen werken. Ik ga ook altijd doordacht te werk en stel me de vraag wat mijn einddoel is. Zo wilde ik een thuiscinema en nu heb ik een groot scherm en een surround geluidsinstallatie.

Ik was inderdaad al vroeg bezig met techniek. Als 11-jarige knutselde ik al mijn eerste zender in elkaar. Mijn vriend en ik hadden een doe-het-zelf pakket in een elektronicawinkel gekocht. Het bereik was maar 50 meter en we waren zelf de enige twee luisteraars. Maar het werkte! Ik zat thuis naar de radio te luisteren naar wat hij uitzond en hij luisterde dan naar mij (lacht).

Het bereik was maar 50 meter en we waren zelf de enige twee luisteraars. Maar het werkte! Rond de jaren '80 heb ik de eerste Vrije Radio in Brugge mee opgezet, Radio Verona... Ik heb er vijf jaar lang elke dag een paar uur op uitgezonden, behalve op zaterdag. Toen alles wettelijk geregeld werd rond de vrije radio's was het plezante eraf en ben ik gestopt (lacht). Wij draaiden niet alleen plaatjes maar speelden met interviews ook in op de actualiteit.

Zo was er de heisa rond de nucleaire transporten van Zeebrugge naar de kust en gingen we naar de betogingen. Journalistiek werk, dat was plezant. Ik had ook een boeken- en filmrubriek. Ik schreef zoveel mogelijk uitgeverijen aan en kreeg alle nieuwe boeken om te bespreken. Zo kon ik ook gratis naar de cinema voor een filmbespreking. Soms ging ik wel vier keer per week een film zien. En nu kijk ik alleen nog maar thuis (lacht).

Bezige bij

Gedurende de dag ben ik het meest met SeniorenNet bezig. Nu ben ik bestanden op de computer aan het zetten voor een filmpje dat ik aan het monteren ben. En ik ben een tafel aan het maken voor Susannah, de ontwerpster van het Pascalleke (kunstenares die de gipsen film- en fototrofee creëerde voor SenNet n.v.d.r).

Hoeveel tijd ik spendeer aan de mailgroep Filmen? Het hangt van jezelf af hoeveel tijd je er in wilt steken. Je zou kunnen zeggen dat een half uur genoeg is om alles in orde te brengen. Maar ik wil veel info die de mensen interessant vinden op de site zetten. Dus lees ik veel om dingen op te zoeken. Dat is plezant.

Verveling ken ik niet Verveling ken ik niet. Vanmorgen was ik al om 6 uur bezig. Ik moet nog boodschappen doen, maar als dat er niet van komt ben ik goed voorbereid. Ik ken mezelf en organiseer het door een goede voorraad aan te leggen. En heb ik niets meer in huis en geen tijd gehad om te winkelen, dan ga ik bij mijn zuster eten (lacht).

Wie niet sterk is moet slim zijn! Ik heb altijd gezegd: ik doe het meest wat ik het minst graag doe. En dat is werken. Maar er zijn dagen dat ik zeg, vandaag doe ik niets. Dan is het eten, luieren en tv kijken. Jij zegt dat ik niet dik ben zoals Garfield? Ik ben magerder geweest, hoor, en die naam Garf, die past mij goed!

Jij zegt het Garf!

Bedankt voor de babbel Wendy Serry! Veel succes met al je projecten.