Deel via

Achter de Wolken: win 1 van de 100 duotickets!

February 2016
‘Achter De Wolken’ vertelt het liefdesverhaal van Emma en Gerard die elkaar na meer dan 50 jaar opnieuw tegenkomen. Niemand minder dan Chris Lomme en Jo De Meyere spelen de hoofdrollen in dit langspeeldebuut van Cecilia Verheyden, gebaseerd op het succesvolle theaterstuk van Michael De Cock. Lees hier een interview met de twee iconische acteurs, de regisseuse en de scenarist, en maak kans op 1 van de 100 duotickets!

Het verhaal

Emma en Gerard komen elkaar na meer dan 50 jaar weer tegen. Ooit waren ze geliefden, maar het leven liep anders. Zij trouwde met zijn beste vriend. Vijftig jaar later vinden ze elkaar terug en worden opnieuw verliefd. Kan je aanknopen met wat je vijftig jaar eerder achterliet? Het verhaal van een overweldigende laatste liefde, beleefd met de intensiteit van de eerste.

Speel mee met de wedstrijd en maak kans op een duoticket voor 'Achter de Wolken'

Win één van de honderd duotickets!

Over liefde, retroseks en cuberdons

/117/Ontdek/ADW - Poster LR.jpgAan het schrijven van het toneelstuk ‘Achter de Wolken’ waren veel, ook persoonlijke, gesprekken van Michael De Cock met beide acteurs voorafgegaan. “Ja, we hebben veel gepraat, anekdotes en dingen uit ons eigen leven verteld om voor de nodige authenticiteit te zorgen”, zegt Chris Lomme. “En met die bouwstenen heeft Michael op zijn grandioze manier een stuk gemaakt. Maar hij heeft er wel een universeel verhaal van gemaakt, dat het anekdotische van onze eigen levens overstijgt, want ik wou zeker geen privéaangelegenheden uitvergroot zien. Ik weiger ook pertinent om bij voorbeeld een of ander boek over mijn leven te schrijven. Daar heeft niemand zaken mee. Als mensen mij vragen of er soms autobiografische elementen in het toneelstuk en nu dus ook in de film zitten, dan antwoord ik gewoon: ‘Ja’. Ik blijf beleefd, maar ik weid niet uit. Dat ze het zelf uitzoeken (lacht)”.

“Natuurlijk zitten er persoonlijke elementen in dit verhaal”, zegt ook Jo De Meyere. “De scène met het persen van de appelsienen komt bijvoorbeeld van mij. En ik heb nog wel een aantal mooie dingen uit mijn eigen leven aan Michael verteld, maar ik heb mezelf toch ook in bescherming genomen. Ik heb zeker niet alles prijsgegeven. Maar we zijn met dat stuk in gouden handen gevallen, want Michael schrijft zo’n mooie dingen. Het is eigenlijk jammer dat er hier zo weinig aandacht is voor Vlaamse toneelauteurs. Toch zijn in het theater meer dan 50.000 mensen komen kijken.”

“De basis van het verhaal is hetzelfde gebleven”, legt Chris Lomme uit. “Maar er zijn natuurlijk wel personages bijgekomen. In het stuk werd daar alleen over gesproken, maar in de film krijgt men die personages, zoals de dochter en kleindochter van Emma of de broer van Gerard, nu ook te zien. Dat maakt de film alleen maar rijker, omdat je nu bijvoorbeeld ook de confrontatie met die dochter en het verschil met de kleindochter ziet. In het toneelstuk waren de locaties ook beperkt. Het was een typisch theaterdecor, met een draaischijf en de suggestie van drie locaties: een pleintje, een hotelkamer en een bankje in het park. Er ligt nu wel wat meer nadruk op mijn personage, omdat Emma bij de aanvang van de film weduwe wordt. Emma en Gerard hebben elkaar vroeger graag gezien, maar in het begin van de film is zij zeker niet verliefd. Maar hij blijft aandringen. En bon, het is misschien een beetje vroeg, maar ze blijven elkaar ontmoeten. En dat zorgt natuurlijk voor conflicten. Dat gegeven is wel degelijk universeel, want na de voorstellingen heb ik vaak mensen ontmoet die mij vertelden hoe herkenbaar het voor hen was: kinderen die niet kunnen verdragen of die het schandalig vinden dat moeder of vader zo snel na het overlijden een nieuwe relatie begint. Kleinkinderen hebben daar minder last van.”

Voor heel wat mensen zijn elementen van het verhaal erg herkenbaar, en dat is waarschijnlijk de reden waarom 'Achter de Wolken' zo'n succes is geworden.“Men vraagt mij soms waar het succes van ‘Achter de Wolken’ vandaan komt”, zegt Jo De Meyere. “Het klinkt misschien als een cliché, maar het antwoord is volgens mij: de herkenning. Het basisverhaal, zowel in het toneelstuk als in de film, blijft toch dat twee mensen, na al die jaren, elkaar hervinden. Ze hebben vroeger een relatie gehad. Die is uit elkaar gespat. Ze hebben elk een andere partner gekozen. Maar na al die jaren komen ze eindelijk terug samen. Uit gesprekken met veel mensen heb ik gemerkt dat dit opnieuw vinden van elkaar, die terugkeer naar de eerste liefde of naar een vroegere relatie, wel degelijk gebeurt, al hoeft het daarom geen veertig of vijftig jaar geleden te zijn. De film begint met een afscheid. Ook daar de herkenning . Iedereen heeft al verlies gekend in zijn of haar leven. Ook het conflict, rond het feit dat de buitenwereld of de kinderen vinden dat een nieuwe relatie te vroeg komt, is heel herkenbaar, denk ik”.

“We hebben 150 voorstellingen van ‘Achter de Wolken’ gespeeld, met uitverkochte zalen. Als men wil weten waar dat succes vandaan komt, zeg ik gewoon dat het publiek wel degelijk komt kijken als het goed theater is, zeker met mensen waar ze van houden. Met goede stukken zitten de theaters vaak voller dan meestal gedacht wordt. En in de bioscopen of op televisie wordt toch vaak veel rommel getoond. Dat is geen teleurstelling, maar gewoon een vaststelling (lacht)”.

“Toen we het toneelstuk zagen, voelden we meteen dat daar een verhaal voor een film in zat”, herinnert Cecilia Verheyden zich. “Maar tegelijk beseften we dat we het materiaal moesten opentrekken. Daarnaast was het voor mij ook heel belangrijk om mij dit verhaal eigen te maken. Bij auteursfilms vertrek je als regisseur vaak vanuit een idee dat je zelf interessant vindt. Maar hier betrof het een toneelstuk waar drie mensen, de twee acteurs en de theaterregisseur, al jaren mee bezig waren. Als filmmaakster moest ik daarin meestappen. Het was dus belangrijk dat ‘Achter de Wolken’ ook mijn verhaal werd. Ik moest bij wijze van spreken evenveel redenen hebben om dit te vertellen. Michael en ik zijn dus samen op zoek gegaan naar een manier om ‘Achter de Wolken’ open te gooien en dat is op een zeer organische manier gebeurt. Zo was bijvoorbeeld de verhaallijn tussen de grootmoeder en de kleindochter ontzettend belangrijk, omdat die relatie heel vergelijkbaar is met de band die ikzelf met mijn eigen grootmoeder heb. Behalve veel gesprekken met mijn oma was haar grootste bijdrage dat we ook in haar huis gefilmd hebben, waar zij nog steeds woont en waar ik nog bijna elke week kom. Ook de andere locaties, die grotendeels in Leuven gesitueerd zijn, heb ik zelf gekozen. Op die manier begon ‘Achter de Wolken’ steeds meer aan te voelen als mijn eigen verhaal en terwijl we nog met het scenario bezig waren, voelde ik de noodzaak om dit verhaal over liefde op latere leeftijd te vertellen heel hard groeien. Behalve een ontzettend groot talent bleek Michael ook iemand die heel open staat voor feedback en voor alle suggesties die ik aanbracht. Ook wat de dialogen betreft, was hij heel open, want het is geen enkele keer moeilijk geweest. In een toneelstuk vertellen de personages over bepaalde zaken, die je in een film beter gewoon kunt laten zien. En hoe mooi en verzorgd de theaterdialogen ook waren, het moest voor de film een actieve taal worden, die minder theatraal zou aanvoelen. Michael besefte dat, net zoals Jo en Chris dat ook goed aanvoelden. Op sommige momenten was Michael zelfs strenger dan ik.”

“Toen ik een tijdje geleden de afgewerkte film kon bekijken, ben ik als een gelukkig man naar huis gereden”, zegt Jo De Meyere. “Onder meer omdat ik nooit het gevoel had gekregen dat er toneelspelers aan het werk waren. De theatraliteit van het acteren, die zeker bij het toneelstuk aanwezig was en moést zijn, was weg. We waren eigenlijk tot onszelf gekomen, in een zo groot mogelijke eerlijkheid in onze manier van spelen”.

/117/Ontdek/rl1_rgb_0106049_LR.jpg
De dialogen mochten dus niet theatraal klinken, maar daarnaast mocht ‘Achter de Wolken’ er visueel ook niet als een klassieke toneelverfilming uitzien.

“Ik ben heel blij dat Cecilia een deel van de poëzie, die in de tekst zit, ook in beelden heeft kunnen omzetten”, benadrukt Michael De Cock. “Ik ben als scenarist heel weinig op de set geweest. Twee keer om precies te zijn. En ik liep toen vooral in de weg en dat wou ik natuurlijk niet (lacht). Maar bij de voorbereiding, bij de lezingen en de repetities, is er wel heel intens samengewerkt. Producent Peter Bouckaert heeft ook altijd gezegd dat ik altijd en overal welkom was. De gesprekken met Cecilia waren ontzettend verrijkend, omdat zij een verbeelding heeft die heel complementair is met de mijne. Omdat zij natuurlijk in beelden denkt. Kortom, het was een heel interessante kruisbestuiving”.

Bij de verfilming bleef natuurlijk ook de mooie, poëtische en licht geheimzinnige titel ‘Achter de Wolken’ bewaard.

Iets dat uit een ver verleden terug tot u spreekt. Dat is voor Michael De Cock 'achter de wolken'. Het zit daar nog. Het is nooit weggeweest.“Voor mij verwijst de titel naar iets dat uit een ver verleden terug tot u spreekt”, legt Michael De Cock uit. “Op zijn plaat ‘Bring the Family’ uit 1986 zingt John Hiatt o.a. het liedje ‘It’ll Come to You’. Daarin vertelt hij dat wat er ook gebeurt of hoe hard je iets uit het verleden wilt wegduwen, het komt ooit terug, waar je het ook gestoken hebt. De eerste grote liefde of het eerste gebroken hart: dat zijn dingen die we allemaal kennen. Vanuit een soort Freudiaans onderbewuste schiet die eerste grote liefde terug naar boven. Dat is voor mij ‘Achter de Wolken’. Het zit daar nog. Het is nooit weggeweest”.

“Michael vindt altijd dergelijke titels, met een geheim dat je zelf moet invullen”, vult Chris Lomme aan. “Zijn volgende stuk, waarin ik ook speel, is ‘Het kraken in de Maan’. Weer zoiets dat je zelf mag invullen. Mijn eigen kleine interpretatie is dat er achter de wolken iets ligt dat teer verborgen wordt. Iets waar je het niet over hebt, maar dat je gewoon moet voelen. Michael maakt heel fijne theaterteksten, schrijft ook prachtige boeken. Heel poëtisch, maar hij heeft ook een pen met humor, waar ik veel respect voor heb”.

Dat levert in ‘Achter de Wolken’ soms leuke woorden op, zoals ‘retroseks’, waarmee vrijen met een vroeger lief wordt bedoeld.

“Neen, ik kende het woord retroseks niet”, lacht Cecilia Verheyden. “Er zijn al een aantal avantpremières geweest en over het algemeen wordt er erg goed gereageerd op de dialogen. Mensen die achteraf zeggen dat er zo’n mooie dingen worden gezegd en zoveel wijsheden, zoals ‘Ook de huid heeft een geheugen’, die ze allemaal zouden willen onthouden. Ik heb het gevoel dat dat goed binnenkomt bij de mensen”.

/117/Ontdek/achter_de_wolken7214_Watermerk_LR.jpg“Retroseks is inderdaad een uitvinding van Michael”, zegt ook Jo De Meyere. “Bij de toneelvoorstelling werd er bij die uitleg altijd gelachen in de zaal. Wat ik ook een leuke scène vind, is wanneer Gerard in dat hotelletje, vóór ze de liefde gaan bedrijven, een opsomming geeft van waar hij lichamelijk allemaal mee zit. Dat is echt tragikomisch. En ook daar weer die herkenning”. Twee ‘monstres sacrés’, die het materiaal van ‘Achter de Wolken’ door en door kenden. En dan is daar die jonge filmmaakster, die met dat verhaal haar eerste bioscoopfilm wil maken. Niet evident, toch?

“Ik heb ondertussen veel werk van Cecilia gezien en je voelt telkens het talent”, countert Chris Lomme meteen. “En ja, dit was haar eerste langspeelfilm, maar het vertrouwen was groot. Ze heeft dit verhaal heel mooi en poëtisch in beeld gebracht. Voor zo’n jonge regisseuse is dat subliem. Trouwens, ik werk het liefst met jonge mensen. Ik ben geen ouwe trut, hoor. Dat ik met leeftijdsgenoten als Jo werk, is eerder toevallig”.

“Het was hard werken”, herinnert Jo De Meyere zich. “Van iedere scène, kort of lang, hebben we heel veel takes gedraaid. Soms kregen we het gevoel dat we voor schut werden gezet, maar... Cecilia wist altijd waarom zij nog een take wilde. Zij motiveerde altijd waarom zij het anders wou, waarom het volgens haar nóg beter kon. Ze kwam altijd met een heel zinnige argumentatie af. Zij heeft het ons nooit met zoveel woorden gezegd, maar er kwam een heel grote liefde en veel respect van haar naar ons over. Ja, het was soms hard, maar het eindresultaat is zo mooi. En dat voor een eerste speelfilm!”.

“Beangstigend is een groot woord, maar het was toch een beetje intimiderend”, zegt Cecilia Verheyden over de samenwerking. “Niet alleen omwille van hun status en ervaring, maar ook omdat het een stuk betrof dat zo persoonlijk voor hen was en dat ze al zo goed kenden. Wie was ik om hen dan te gaan zeggen hoe we het zouden doen? Gelukkig zijn Jo en Chris van een generatie acteurs die heel veel respect hebben voor hun regisseurs, ongeacht wie dat zijn of waar die vandaan komen. Hun basishouding was: ‘Oké, een regisseur dient om het overzicht te houden en wij volgen die daarin’. Dat was heel fijn, want het had ook veel moeilijker kunnen lopen. Maar ze hebben mij als regisseur echt gerespecteerd, waardoor ik ook beter werd en daarin kon groeien. Los daarvan hebben die twee een energie en een ambitie die ik nog maar zelden bij acteurs heb gezien. Als je met Jo en Chris samenwerkt, dan vergeet je gewoon dat zij al meer dan vijftig jaar aan het acteren zijn. Omdat ze zo perfectionistisch zijn. Omdat ze nog zoveel goesting hebben om het goed te doen. Ja, het zijn twee heel bewonderenswaardige acteurs”.

Bron: Persdossier 'Achter De Wolken'

4 reacties

jenny100
Teqt gisteren herkenden jullie mijn
9/02/16 10:34 REAGEER
Boute
Twee heel goede acteurs.Waarvan ik niet wist dat ik verre familie van was.Tot ik op een begrafenis in Lovendegem ik de Lieve Mama en Tante leerde kennen van Jo De Meyere. ik kende Jo al een tijdje omdat hij kwam regisseren voor de toneelbond Exelsior in het vroegere Brouwershuis te Eeklo.Deze film moet ik zekers zien.
9/02/16 10:37 REAGEER
kronkels
Ik ga héél weinig naar de film; maar maandag ga ik "achter de wolken" voor die twee grote acteurs : Jo en Chris!
9/02/16 14:44 REAGEER
moniek
Liefde is van alle tijden, daarom juist zo mooi !
Daarvoor moet men niet altijd acteur of actrice zijn !!!
9/02/16 16:30 REAGEER

Login Registreer

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels