Herinneringen blijven en vullen je leven
Maar soms zijn die momenten héél kort en héél even
In Venetië zocht ik die plaats terug
Waar wij samen een hart tekenden, boven op die brug

Daar stonden nog steeds onze namen, ik bedekte ze met mijn hand
Sloot mijn ogen, mijn hart deed pijn, maar ik voelde de band
Ik was daar met jou en streelde je gezicht
Kon ik maar even die liefde weer voelen in dat heldere licht

De zon weerspiegelde in de ring die ik van je kreeg
Een regenboog van kleuren en toen was alles weer leeg
Ik nam afscheid van een plaats waar ik nooit meer wil komen
Wat kan ik anders doen dan ze toevoegen aan mijn dromen. 

Chris