Verliefd op alpaca’s!

Ons verhaal start in de zomer van 2010. Zoals elk jaar vertrokken we in juli op een avontuurlijke fietstocht naar Santiago de Compostella. Keer op keer is dat een zalige vakantie waar we met volle teugen van genieten: de vrijheid van het fietsen, de kleine dorpjes in Vlaanderen en Frankrijk, de charmante logementjes, de gezellige picknicks. Heerlijk! Maar die zomer werd toch net een tikkeltje specialer toen we tijdens het fietsen opeens een hele hoop bijzondere dieren zagen.

Uit nieuwsgierigheid zetten we even onze fiets aan de kant om de dieren van dichtbij te bekijken. Er kwam een man naar ons toe, Trevor, die ons vertelde dat zijn kudde bestond uit maar liefst 150 alpaca’s. Hij gaf ons graag een rondleiding op de boerderij en wij raakten meteen betoverd door de mooie energie die de alpaca’s uitstraalden. Mieke werd onmiddellijk verliefd op Fernando, een echte macho met gitzwarte ogen.

Trevor vertelde ons hoe hij samen met zijn levensgezel Dick voordien een weverij had in Engeland, waar alpacawol verwerkt werd. Ze maakten er dekbedden, matrastoppers, hoofdkussens … met katoen en alpacawol: volgens hen dé ideale combinatie, vooral voor mensen met allergieën of astma. Alpacawol is namelijk hypoallergeen, ademend en heel luchtig door de holle vezel. Over die superwol wilden we natuurlijk alles weten, dus spraken we af om in september terug te komen.

Met de alpaca’s in het achterhoofd zetten we onze reis verder en keken we reikhalzend uit naar een volgende ontmoeting. Toen het eindelijk zo ver was, beslisten we om vier hoogzwangere alpacamerries te adopteren. In november kwamen de elegante dames Dorothy, Petrea, Lily-Rose en Sophia aan in hun nieuwe thuis, en een jaar later werden de vier snoezige alpacababy’s geboren!

Door het zachtaardige karakter van de dieren, hadden we het idee om de alpacababy’s te trainen om therapeutisch in te zetten voor kinderen, jongeren en volwassenen met autisme. Marijn Devalck, peter van de vzw Autisme Vlaanderen, was meteen enthousiast over ons plan, en werd dan ook graag peter van ons project. De eerstgeborene werd door Marijn (heel toepasselijk!) plechtig gedoopt tot Balthazar.

Al de alpacaatjes die hier geboren worden krijgen een meter of een peter en worden telkens op onze opendeurdagen (laatste weekend van september) gedoopt door Marijn Devalck. Els De Schepper is één van onze meters, namelijk van Maurice. Walter De Buck was hier op de dag dat er een jong zwart hengstje werd geboren: ‘Noem hem maar Buckske’, zei hij. Wel, dat is onze Buckie, nu 2 jaar oud. Greg Van Avermaet is peter van Sterre, dus bij elke wielerwedstrijd die hier op de Berendries passeert, staat er een alpaca te supporteren! Rosalie, mijn metekindje, werd meter van alpaca Rosalie. Ze zijn nu de beste vrienden!

Vandaag kunnen we zeggen dat de alpaca’s intens worden ingezet om mensen met autisme een stapje verder te helpen. Zo gaan we wekelijks op stap met de dieren, en telkens opnieuw zien we stralende gezichten en blije alpaca’s. Er komen ondertussen ook heel wat andere groepen op bezoek: van KVLV tot Rotary, scholen, verenigingen, teams allerhande genieten van onze rondleidingen en wandelingen met de alpaca’s! Iedereen die de kans krijgt om hier even in de zuurstofrijke omgeving met een alpaca aan de hand te vertoeven, voelt zich helemaal verbonden met wat oorspronkelijk voor ons, mensen, de bedoeling was: ons geluk vinden in de kleine dingen, in de eenvoud van de natuur en in de warmte van verbondenheid. Dat geeft ons kracht en zelfvertrouwen en het zijn die waarden die ook zo belangrijk zijn voor hooggevoelige en autistische mensen. De drukte en vermoeidheid die onze maatschappij op onze schouders legt verdwijnt hier helemaal en dan voelen we ons weer stromen en stralen! De glimlach op de gezichten van de bezoekers spreekt boekdelen …