Politieke stakingen

De vakbondsacties zijn inmiddels duidelijk ontaard in een politieke strijd om de federale regering, liefst nog in de komende herfst, tot aftreden te dwingen. De socialistische vakbond ACOD is daarvoor onlangs openlijk uitgekomen. Andere vakbonden houden die opzet binnenskamers. Ze beseffen wel dat het omverwerpen van een regering niet hun taak is, maar dat een regering ofwel daartoe zelf moet beslissen ofwel dat de meerderheid van een wettig gekozen parlement de regering naar huis stuurt.

Er wordt dezer dagen ook opvallend meer gestaakt aan Waalse en Brusselse zijde dan in Vlaanderen. Dat heeft te maken met het feit dat de federale regering onder de Franstalige bevolking een veel kleiner draagvlak heeft, waarmee wordt bevestigd dat het vooral om politieke stakingen gaat, zo meent onze columnist Jan Schils. Die bedoeling ontkennen, zoals o.m. de christelijke ACV doet, klinkt ongeloofwaardig, om niet te zeggen hypocriet. De vakbonden zouden, meer in het algemeen, meer respect moeten hebben voor onze parlementaire democratie. Hun optreden en dat van hun gewelddadige militanten begint meer en meer de gelijkenis te vertonen met dat van extreemlinkse en -rechtse straatterreur. Dat is onlangs nog gebleken toen een ABVV-betoger een politiecommissaris met een hard voorwerp vanachteren neersloeg en een vrouwelijke ‘actievoerster’ de gewonde politieman die op de grond lag, nog eens een gevuld blikje naar het hoofd gooide. Het parket liet weten dat het zich beraadde of het tweetal, dat werd opgepakt, gerechtelijk vervolgd zou worden. Ongelooflijk, zouden ze niet gewoon moeten opgesloten worden (ook al zijn de cellen overvol)? Daarna kan een rechter beslissen of en hoe ze gestraft zullen worden. Zo werkt dat in een democratische samenleving.

‘Failed unions’

De enorme overlast en financiële schade die de opeenvolgende vakbondsacties veroorzaken, beginnen de publieke opinie intussen danig de keel uit te hangen. Unizo-topman Karel Van Eetvelt noemde de vakbonden onlangs zelfs ‘failed unions’ en hun acties ‘daden die terroristen verrichten’, wat de spanningen verder verhoogde. Zeker is dat rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden en minimale dienstverlening bij stakingen niet meer lang kunnen uitblijven. Er moet eens en voorgoed een einde worden gemaakt aan het feit dat een minderheid van syndicale heethoofden, opgejut door vakbondsleiders, het land lam leggen en zo de bevolking gijzelen. Het is toch totaal onaanvaardbaar dat de vakbonden nog langer niet ter verantwoording zouden kunnen worden geroepen voor hun daden. Dat geldt tevens voor hun financiële doen en laten, dat zich nu in een waas van geheimzinnigheid afspeelt. Het wordt de hoogste tijd dat de vakbonden op zoek gaan naar andere methoden om hun ongenoegen te uiten.

Ook de rol die de vakbonden spelen bij het bestrijden van de terreur kan wel eens nader bekeken worden. Is het niet absurd dat de politievakbonden uiteindelijk bepaalden onder welke omstandigheden de luchthaven van Zaventem weer geopend mocht worden? En dat ze daarbij opzettelijk de heropening vertraagden. Tot overmaat van ramp bleek hun aanpak in eerste instantie een complete mislukking, want het werd een grote chaos. Die leidde namelijk tot een opeenhoping van honderden reizigers waarop terroristen juist focussen om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Je zou de vakbonden moeten aanmanen: schoenmaker blijf bij je leest.

Onwaardig

Ik bedoel de wilde stakingen van de bagageafhandeling en de verkeersleiders, terwijl de luchthaven van Zaventem nog volop uit het dal en de miserie aan het kruipen was. Sommige verkeersleiders meldden zich zelfs ziek om aan opeising door de overheid te ontkomen: daarmee bezorgden ze de reputatie van de luchthaven een nieuwe deuk. En of dat nog niet genoeg was, pakken de vakbonden weer uit met spoorstakingen en hebben de cipiers in de Waalse en Brusselse gevangenissen voor langere tijd het werk neergelegd. Hun staking duurt al bijna zes weken. Van de verkeersleiders kopieerden de cipiers het verfoeilijke voorbeeld om zich massaal van een ziektebriefje te voorzien, zodat zij 1500 euro per maand konden opstrijken op kosten van de staatskas (dus op onze kosten) in de plaats van 600 per maand uit de kas van de vakbonden. Het verantwoordelijkheidsgevoel lijkt zoek, ook tegenover de duizenden gevangenen, die in hun vaak te kleine en smerige cellen zitten weg te kwijnen. En wat te zeggen van de artsen die honderden ziektebriefjes onbeschaamd als zoete broodjes uitdeelden? Worden die niet ter verantwoording geroepen? Waar blijft de medische ethiek? Wat met de eed die ze als dokter hebben afgelegd? Waarom zwijgen de vakbonden en hun politiek geestverwante ziekenfondsen over dit grootscheepse bedrog van hun leden en de betrokken dokters? Niets gehoord van Maggie De Block.

‘Redeloos en onverantwoord’

De Vlaamse minister-president Geert Bourgeois is van oordeel, dat de Franstalige vakbonden op weg zijn naar stakingen om ‘ideologische’ redenen, die alles met politiek te maken hebben en niets met het belang van hun leden. Hij vindt dat de vele stakingen ‘redeloos en onverantwoord’ aan het worden zijn. ‘Ook hier in België wil men, zoals in Frankrijk, staken totdat de regering valt. Er wordt gestaakt met politieke vooringenomenheid. Men wil kost wat kost de val van de regering-Michel’, aldus Bourgeois. Het is volgens hem duidelijk dat het noorden en het zuiden met een heel verschillende aanpak zitten. Bourgeois zegt zich grote zorgen te maken omdat de stakingen zo’n grote weerslag hebben op onze welvaart en jobs. Hij verdedigt ook de noodzakelijke economische hervormingen: ‘Andere landen in de Europese Unie hebben veel zwaardere inspanningen moeten doen dan België.’

‘Sabotage spoorlijnen terreur’

Waalse stakers van de socialistische vakbond FGTB hebben de afgelopen dagen verschillende keren spoorlijnen gesaboteerd. Wonder boven wonder gebeurde er (nog) geen ernstig ongeluk, maar geraakte wel iemand gewond doordat een trein een noodstop moest maken. Vakbondsleiders stappen lichtjes over de gevallen van sabotage heen en schijnen het allemaal niet zo erg te vinden. Maar de Gentse filosoof, professor (emeritus) Etienne Vermeersch, tilt daar wel zwaar aan en noemt het saboteren van spoorlijnen onverbloemd regelrechte “terroristische daden”, die streng bestraft moeten worden. Ook het feit dat stakers in Bergen, waar oud-premier Di Rupo burgemeester is, een pop aan een galg ophingen, die premier Charles Michel voorstelde, vindt Vermeersch “uiterst smakeloos”. Kritiek geven mag altijd, maar het opknopen van de pop noemt Vermeersch niet alleen  “heel wansmakelijk” maar ook “sterk af te raden”. Volgens hem bestaat altijd de kans dat “een zot met vreemde gedachten daadwerkelijk wil meewerken aan een moord op de premier”. Premier Michel zelf zei te hopen dat zijn 11-jarige zoon het ophangen van de pop niet op de tv zou zien. Gevraagd naar een reactie vanuit het stadhuis in Bergen, werd gezegd dat Di Rupo niet beschikbaar was om commentaar te geven op het incident.

Rechtvaardiger regeringsbeleid

Intussen blijven vakbondsleiders en de socialistische oppositie met ex-premier Elio Di Rupo voorop volhouden dat het hen helemaal niet om de val van de federale regering te doen is, maar om een ander, rechtvaardiger regeringsbeleid. Maar ze laten wel geen gelegenheid onbenut om de publieke opinie op te jutten tegen welke regeringsmaatregel ook en om alle mogelijke foutieve informatie te verstrekken. Zo is bijvoorbeeld de omstreden 38 urenwerkweek en de flexibiliteit van de arbeidstijd helemaal geen uitvinding van de huidige regering, maar een erfenis van de vorige onder leiding van Di Rupo, die blijft ontkennen ook maar enige invloed te hebben op de besluitvorming van de vakbonden.

En wat te denken van het feit dat ex-minister Pascal Labille van de PS onlangs misbruik maakte van zijn voorkennis over een mogelijke overname van de Nederlandse Post door Bpost, waardoor de Nederlanders afhaakten. Daarmee was de kans verkeken op een grote Belgisch-Nederlandse speler op de Europese pakjesmarkt en liepen we honderden extra arbeidsplaatsen mis. De PS was tegen deze overname, zoals ze ooit ook eens een fusie tussen Sabena en KLM torpedeerde omdat ze een overname door Air France verkoos, die overigens ook schipbreuk liep. Labille zal zich nu mogelijk voor de rechter moeten verantwoorden wegens het misbruik maken van voorkennis. Dat is namelijk een strafbaar feit. Labille wilde ook een staking bij het personeel van Bpost uitlokken, zo beweert vice-premier Alexander De Croo.