Dit bijgebouwtje van de gemeenteschool deed dienst als gevangenis in de Eerste Wereldoorlog.

Een van de vele militaire begraafplaatsen. In de wandelbox vind je er alle uitleg over.

De loopgraven in het Museum De Dodengang te Diksmuide.

De Menenpoort. Sinds 11 november 1929 wordt de Last Post dagelijks om 20.00 uur geblazen door de klaroenblazers van de Last Post Association, behalve tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De kerk bij de militaire begraafplaats.

De blauwe muur van het landschapskunstwerk symboliseert de Belgische frontlinie, zoals ze er overwegend bij lag tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Westhoek: getekend door het leed van WOI.

De Westhoek is natuurlijk getekend door WO I . Dat maakt van de Westhoek niet alleen een van de mooiste regio's maar ook één van de interessantste van Vlaanderen om te ontdekken en te bezoeken.

Van Ieper tot Passendale, van Langemark tot Wijtschale was de bodem doordrenkt met bloed tijdens de Eerste Wereldoorlog. Om elk bescheiden heuveltje, om elke gracht, zelfs om een schuur werd hardnekkig gevochten, soms dagenlang.

Focus op Alveringem.
Maar SenNet Magazine richt dit keer de aandacht op het onbekende dorpje Alveringem.

We verdiepen ons eerst in het oorlogsverleden van het dorpje met een aantal weetjes.

Vervolgens geven we je een plattegrond én een route om een mooie wandeling te maken langs de bezienswaardigheden.

Wist je dit al over Alveringem?

Alveringem: 10 km van het front.

Dit dorp lag tijdens de Eerste Wereldoorlog op een tiental kilometer van het front.
Nabij het dorp loopt de Lovaart, waar de derde verdedigingslinie van het Belgische leger lag. Tal van soldaten waren gekazerneerd in huizen, schuren en barakken. Voor menig soldaat diende de Sint-Audomaruskerk van Alveringem in het eerste oorlogsjaar tot rust- en slaapplaats. Naast een hoofdkwartier waren hier ook andere militaire diensten ondergebracht.

Bekende kapelaan wordt SS-er

Alveringem staat bekend als de plaats waar Cyriel Verschaeve decennialang kapelaan was. Hij zette zich sterk af tegen de overheersende Franstaligheid in het officierenkorps van het Belgische leger en groeide uit tot een belangrijke denker in de Vlaamsgezinde Frontbeweging.
Toen hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1944 naar Duitsland vluchtte, trad hij toe tot de kring van de Groot-Duitse SS. Verschaeve had al van voor 1940 nazisympathieën. Zijn ervaringen achter het front tijdens de Eerste Wereldoorlog droegen zeker bij toto zijn radicalisme. In de voormalige kapelanij (Sint-Rijkersstraat 22) is nu het Museum Verschaeve ondergebracht.

Gemeentehuis wederopgebouwd.

De deelgemeente Oeren werd vooral in 1915 fel beschoten, daarom dat hier een oorlogsbegraafplaats werd aangelegd. In Averingem werd het gemeentehuis zwaar getroffen, vandaar dat het nu te bewonderen is als een voorbeeld van wederopbouwarchitectuur.

De Sint-Audomaruskerk kwam relatief onbeschadigd uit de oorlog.

500 militairen begraven.

Rond de laatgotische Sint-Pietersbandenkerk van Oeren liggen ruim vijfhonderd militairen uit het Belgische leger begraven. Andere Belgische militaire begraafplaatsen in 'Flanders Fields' zijn die van Houthulst, Kelem, Steenkerke en Westvleteren.

Grafsteen waar niemand begraven ligt.

Het valt op dat hier geen gesneuvelden liggen uit 1916. Wat ongewoon is ook de grafsteen waar niemand meer begaven ligt. De betrokkene werd in 1956 elders herbegraven op vraag van de familie. De grote meerderheid van de graven is voorzien van de officiële Belgische grafsteen, zoals geïntroduceerd werd in 1924.

Alles voor Vlaanderen- Vlaanderen voor Kristus.

Bij vijf van die graven staat evenwel een heldenhuldezerkje van het type dat ontworpen werd door Joe Englisch en voorzien is van een Keltisch kruis, een meeuw of blauwvoet. Oorspronkelijk stonden hier meer van dergelijke grafstenen, maar grafschenners beschadigden er 38 in de nacht van 9 op 10 februari 1918. De letters AVV-VVK (Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus) waren dichtgesmeerd met cement.

Schuldigen grafschennis nooit gevonden.

De Vlamingen reageerden door het letterwoord AVV-VVK opnieuw op de grafsteen te schilderen met zwarte verf. Maar een week later vond er een nieuwe grafschennis plaats. De schuldigen zijn nooit gevonden, maar gezien de aard van de beschadigingen kan vermoed worden uit welke hoek ze kwamen.

Ijzerbedevaart in 1923.

Eenmaal greep de IJzerbedevaart hier plaats. In 1923 met als thema 'eerherstel aan de geschonden graven'. De eerste jaren vond de IJzerbedevaart telkens op een andere locatie plaats. Vanaf 1924 wordt ze steeds georganiseerd in Kaaskerke bij Diksmuide.

Landschapskunstwerk op de site Pannendorp.

Stijn Claikens, de ontwerper van de landschapskunstwerk, wilde met blauwe en rode stenen muurtjes de Duitse en Belgische frontlinies symboliseren, zoals die lagen tijdens een flink deel van de periode 1914-1918. De derde Belgische verdedigingslinie bevond zich toen achter de Lovaart. De voorste frontlinie, aan de IJzer, lag ongeveer acht kilometer verder.