Drukker dan ooit?
'Reizen is onze lust en ons leven', zegt Bob, 'dat is wat we graag doen. We hebben het geluk gehad heel wat mooie reizen te mogen maken'. Greta somt er een paar op: 'We hebben de Caraïben bezocht, en de Golf van Mexico. We zijn twee keer naar Amerika geweest, naar Hawaï en Miami-Florida, ook de Oostkust staat nog op het verlanglijstje. Vorig jaar bezochten we Marokko. Maar dat doen we niet meer. We hebben er geen spijt van maar als je terugkomt, heb je toch een beetje last van een cultuurschok.'
Reizen is onze lust en ons leven
Bob gaat ook niet meer zo graag zo ver weg. 'In Europa is nog zoveel moois te zien. Op onze blog ben ik momenteel onze trip naar Noorwegen aan het beschrijven, een ongelooflijk mooie ervaring. En dan zijn er nog de talrijke citytrips die zeker de moeite waard zijn.', oppert hij. Greta: 'Maar wanneer moeten we het doen? (lacht) We zijn al de helft van het jaar in het buitenland. We overwinteren namelijk in Spanje. In de maanden dat we in Vlaanderen zijn willen we kinderen en familie zien en de kleinkinderen kunnen knuffelen'.
Profiteren van het leven
Naar Spanje gaan we met de auto, dan doen we er negen dagen over en stoppen we op mooie plaatsen of in steden als Valencia, Barcelona, Toledo, Avilla, Burgos, Salamanca… Frankrijk hebben we ook al helemaal doorkruist. En dan doen we net of Alzheimer ons parten speelt en we niet meer weten dat we er geweest zijn en beginnen we het jaar erop opnieuw aan de reis (lacht).
Senioren LifeStyle
Tijdens het korte zomerseizoen brengen we veel tijd door met onze Olaba-club. Die staat voor 'Organisation de Loisirs Agréable et Bla-bla Amical'. We zijn met vier koppels gelijkgestemden en plannen elk jaar vaste activiteiten. We gaan dus elk jaar altijd met zijn achten tennissen, spelen partijtjes petanque en mini-golf, gaan een dagje wandelen en fietsen en brengen een bezoek aan een stad'.
Hersenkrakers
We quizzen ook! We maken die quizzen dan zelf. Zo hebben we bijvoorbeeld de dialectquiz. We zijn met vier West-Vlamingen en vier Antwerpenaars, moet je weten. Een andere quiz die we maken, gaat steeds over de hoogtepunten van het voorbije jaar. Meteen een geheugentest dus (lacht). We stellen vragen op aan de hand van foto's en filmpjes. Al het materiaal verwerken we dan met muziekjes in een jaaroverzicht dat we op cd zetten. Als 'President' van Olaba houdt Bob nauwlettend de scores bij. Degene die de hoogste score heeft wordt 'Olaba van het jaar' en krijgt de wisselbeker. 'En ja, Bob heeft al dikwijls zelf gewonnen', zegt Greta lachend.
Genieten
Greta: 'Waarom we in Spanje wonen? Simpel: omdat we wilden overwinteren. (lacht) Of dat avontuurlijk is weet ik niet. We zijn alleszins niet bang van verandering. We hebben het natuurlijk eerst wel uitgeprobeerd. Eerst een maand, dan een paar maanden weg, verschillende plaatsen uitgeprobeerd... Zuid-Frankrijk (bij mijn zus in de buurt) en Kreta waren te koud, op Tenerife heb je op een zeker moment alles zo'n beetje gezien en dan zit je vast op een eiland.
Alleen zon en strand? Vergeet het maar
Wij bekijken graag dingen, dus variatie is belangrijk voor ons. We kozen uiteindelijk voor Andalusië in Zuidoost-Spanje. Het is er warm en er groeien het hele jaar door bloemen. Het is groener dan de Canarische eilanden. We zitten 200 km van mooie steden als Murcia, Malaga, Granada, Gibraltar. En we zitten ook niet ver van Marokko. Alleen zon en strand? Vergeet het maar. Andalusië is 3 keer zo groot als België, zo groot als Portugal dus. Je hebt er zeer veel natuurparken. De Spanjaarden kennen ook iets van feesten. We vragen ons soms wel eens af 'Is het nu alweer een feestdag?'. Kortom: er is altijd wel iets te doen.
Viva Espagna
Ook in Spanje hebben we een sociaal leven. We zitten in een internationale tennisclub. Greta heeft vroeger haar eigen tennisclub gehad. We zijn nogal sportief aangelegd. We willen ons geenszins afsluiten van de lokale bevolking Veel Spanjaarden zijn er jammer genoeg niet bij aangesloten. Onze generatiegenoten tennissen niet. We willen ons geenszins afsluiten van de lokale bevolking maar we leiden een ander leven. Wij doen veel activiteiten overdag omdat we dan tijd hebben. Spanjaarden die werken, gaan hun vrije tijd uiteraard eerder 's avonds invullen.
Verder waren we vroeger bij een wandelclub aangesloten. We gingen dan 's morgens met de bus naar een startpunt en genoten samen van een Spanish Breakfast met Tostada. Dat is een lang, wit zacht brood, dat wordt doorgesneden en getoast en belegd met gemixte tomatenpulp. Heerlijk met wat olijfolie, peper en zout erover, hmmm! In Spanje kan je dit eten in het kleinste dorp, in het kleinste cafeetje. Als ze tenminste zin hebben om open te doen (lacht). Nadien gingen we een hele dag wandelen in de bergen, 's middags picknickten we en 's avonds kwam de bus ons op een andere plek weer oppikken. Jammer genoeg kunnen we dit niet meer doen. Ik geraak de berg niet meer op en Bob de berg niet meer af, met zijn knieën.
Wat betekende 50 worden voor jou?
'Ik vond 50 worden niet erg. 60 wel', zegt Greta. 'Ik heb jarig zijn nooit erg gevonden, dat is voor mensen die het in vakjes plaatsen. Maar nu ik 60 word, vind ik wel dat het ouder worden twee keer zo snel gaat. De jaren beginnen precies dubbel te tellen. Fysisch bedoel ik dan. Ik heb altijd veel gesport en ik merk dat ik tegenwoordig minder uithoudingsvermogen heb en meer moeite heb om op gewicht te blijven. Ik merk het trouwens bij al mijn vrienden. Na 60 krijgen ze zere knieën of ellebogen, last van de heupen... (lacht) Maar ja, dan doen we maar dingen waarbij we dat niet voelen. En je moet het slim spelen hé, overschakelen naar een elektrische fiets bijvoorbeeld. Nu rijd ik weer iedereen voorbij als we met Olaba gaan fietsen in Limburg.
Eigenzinnig kantje
'Bob zijn eigenzinnig kantje? Kan je nog eens terugkomen als Bob niet thuis is?' lacht Greta. 'Help me eens', vraagt Bob. 'Neen, ik zeg niets', repliceert Greta. 'Wel ja, ik ben nogal streng', zegt Bob uiteindelijk gedecideerd. 'Of strikt is misschien een beter woord. Afspraken zijn afspraken vind ik. Met mijn vrouwtje dat zo graag babbelt, hebben we in onze Olaba-club bijvoorbeeld een afspraak. Tijdens onze fietstocht wordt er niet getelefoneerd. Als iedereen steeds langs de kant gaat staan om te bellen, geraken we nooit op bestemming'. 'En Bob wil graag op reis met de auto en ik met het vliegtuig', voegt Greta eraan toe, 'maar hij wint de discussie altijd. Ik ben veel te braaf. We zitten altijd met een volle wagen, die moet je dan onderweg maar ergens veilig weten te stallen. Je hoort zoveel over inbraken en... '. '...En de komkommers zijn niet eetbaar', onderbreekt Bob. 'Je hoort inderdaad veel. Maar wat is uiteindelijk waar? Het is zo fijn om gewoon ergens te stoppen, een Bed & Breakfast te boeken onderweg bij een boer, de omgeving te verkennen met de fiets, uitstappen te doen,... Ik laat me niet beïnvloeden door praatjes', aldus een kordate Bob.
Levenswijsheid
Neem jezelf niet teveel au serieux, de anderen doen dat ook niet! 'Dat is één van de one-liners waar ik veel waarde aan hecht', zegt Bob. Daarom probeer ik ook met de nodige humor en zelfrelativering te schrijven. Ik merk dat de lezers dat ook appreciëren. Af en toe sleur ik Greta er ook wel eens door. Maar ze kan er tegen, hoor!' 'En elke dag is een geschenk', zegt Greta. 'Je moet van het leven genieten, dat is een goede basis. Onze vrienden zijn ook levensgenieters. Wij kijken ook naar de toekomst en niet achteruit. We maken altijd nieuwe plannen, dat houdt je jong'.
0 reacties