Met open armen ontvangen.

Ik merk het al direct op de luchthaven: we krijgen overal een brede glimlach en een gemeend "welcome". Het is duidelijk, toeristen worden hier momenteel met open armen ontvangen.

De transfer naar ons cruiseschip verloopt vlot en na amper 20 minuten zijn we al aan de kade.

Een lokale Stella!

Onze perfect Nederlands sprekende gids wacht ons op en vertelt ons hoe ons programma er de komende week zal uitzien. We genieten van een fris pintje (een lokale Stella!) op het zonnedek. Dit is één van de voordelen van Egypte: zon is er ALTIJD ! In februari geniet ik van een aangename 27° in de namiddag en frisse nachten (10°).
Dit is één van de voordelen van Egypte: zon is er ALTIJD!

Een stenen woud.

Na een rustige nacht aan boord 'vliegen' we er meteen in met een bezoek aan één van de grootste tempelcomplexen, de "Karnak". Het gaat om een wirwar van verschillende tempels in en naast elkaar, maar gigantisch groot (de totale oppervlakte bedraagt 123ha ). Bij de grote zuilenzaal hoor je de bewonderende 'oh's' en de 'ah's' weerklinken. De maar liefst 134 zuilen van ruim 15m hoog vormen als het ware een groot stenen woud in de tempel, waarvan de bouw ruim 3.400 jaar geleden werd opgestart!
Bij de grote zuilenzaal hoor je de bewonderende 'oh's' en de 'ah's' weerklinken. Heel wat opeenvolgende farao's hebben gedurende honderden jaren aan deze tempel gebouwd (of beter, laten bouwen).

Indrukwekkende Ramses.

In de late namiddag bezoeken we de kleinere tempel van Luxor. We passeren de Sfinxengaanderij die eertijds deze 2 tempels verbond en waar de grote processies plaats vonden. De tempel is nu, in de vooravond, schitterend verlicht en maakt de grote Ramses in het spel van licht en schaduw nog indrukwekkender.

De kant van de onderwereld?

Deze tempels staan aan de oostkant van de Nijl, waar de zon opkomt. De dodenvallei met de beroemde graven van de koningen en koninginnen, ligt aan de overkant waar de zon onder gaat; de kant van de doden, van de onderwereld. En daar gaan we de volgende dag naar toe.

De vallei van de koningen.

Het landschap wordt grilliger, de rotspartijen steken de kop op en tussen enkele rotsformaties door rijden we de vallei van de koningen binnen.
Heel wat originele kleuren van de muurschilderingen zijn nu nog steeds bewaard. We bezoeken er het graf van Thoetmosis III. Deze farao was één van de eerste die zijn graf liet uithouwen op deze site in 1425 v Chr. Hij zocht een oplossing voor de vele diefstallen uit de opzichtige graven door grafrovers (denk aan de piramides) en dacht dat deze onherbergzame streek hen wel zou afschrikken. Verder bedacht hij nog oplossingen tegen de grafrovers. De graven werden uitgehouwen in de rotsen, soms tot wel 100m diep. Ze werden mooi versierd met reliëfs en muurschilderingen. Heel wat originele kleuren van de muurschilderingen zijn nu nog steeds bewaard.

Het geluk van Toetanchamon.

De maatregelen van Thoetmosis III hebben gedeeltelijk resultaat opgeleverd. Helaas werd zijn eigen graf toch leeggeroofd. Maar één van zijn opvolgers heeft het wel "overleefd": Toetanchamon. Deze farao, die op jonge leeftijd stierf, werd ook in deze vallei begraven, in een relatief klein graf. Enige tijd later werd zijn graf compleet onder het puin bedolven bij het uitgraven van de graven van zijn opvolgers. Daardoor werd dit graf nooit gevonden..., tot Howard Carter het in 1922 ontdekte. Zo is deze kleine, jonge en oorspronkelijk onbelangrijke farao uitgegroeid tot hét symbool van het oude Egypte.

Gouden masker in Caïro.

Het grootste deel van de vondsten zijn overgebracht naar het Kunsthistorisch Museum in Caïro waar de verschillende grafkisten en het beroemde gouden masker tentoongesteld staan. Dit alleen al maakt het interessant om naast de cruise ook nog één of 2 dagen in Caïro zelf door te brengen!

Wat is de Nijl indrukwekkend.

Onder de indruk van de schoonheid en de grootsheid van deze graven gaan we terug aan boord van ons cruiseschip en varen af, richting Aswan. Nieuwe schoonheid en grootsheid openbaart zich, maar dan van een heel andere orde: De Nijl! Wat een prachtige rivier. Heel rustig en statig vaart ons schip, de oevers glijden aan ons voorbij. Het valt op hoe groen het hier is. Kinderen spelen in het water, vrouwen doen de was, boeren pompen water op om hun velden te irrigeren. Ik raak niet uitgekeken op dit schouwspel van het dagelijkse leven in Egypte.

We wanen ons als hogepriesters.

Als ik denk het belangrijkste gezien te hebben staan er telkens weer nieuwe verrassingen op het programma. In Edfu bezoeken we de bijna compleet bewaarde Horus tempel. We treden er binnen en wanen ons hogepriesters tijdens een ceremonie. Na de buitenkoer en de eerste zuilenzaal dringen we diep door tot de steeds kleinere kamers van de tempel.
In Edfu bezoeken we de bijna compleet bewaarde Horus tempel. Hier haalt de gids zijn hart op om ons alles uit de doeken te doen en kunnen wij ons een perfecte voorstelling maken van de ceremonies van vroeger.

Een rit van 3 uur door de woestijn.

We varen verder en 's avonds, uiteraard na lekker en uitgebreid tafelen ( jaja, zelfs met lekkere Egyptische wijn ) gaan we vroeg slapen.
Een ongelooflijk bouwwerk met 20m grote Ramsesbeelden flankeren de ingang van een tempel die volledig is uitgehouwen in de rotsen. 's Anderendaags is het vroeg dag voor wat weeral één van de vele hoogtepunten van de reis moet worden: het bezoek aan de tempels van Abu Simbel! Na een rit van bijna 3u door de woestijn en met de opkomende zon in ons gezicht komen we aan bij de grote tempels, één van Ramses II en één van zijn geliefkoosde vrouw Nefertari. Een ongelooflijk bouwwerk met 20m grote Ramsesbeelden flankeren de ingang van een tempel die volledig is uitgehouwen in de rotsen.

Abu Simbel verplaatst...

Deze tempels uit de 13de Eeuw v Chr werden reeds in 1813 ontdekt maar het duurde nog jaren voor ze volledig van onder het zand werden blootgelegd. In 1960 dreigde de ondergang van Abu Simbel. Door de bouw van de stuwdam in Aswan zou het volledige gebied onder water komen te staan.

Met hulp van Unesco werden deze tempels tussen 1964 en 1968 in grote blokken gezaagd en 65m hoger en 200m verder terug opgebouwd. Opmerkelijk hierbij is dat de zon 2 keer per jaar in de tempel doordringt tot helemaal achteraan op 3 van de 4 goden- en Ramsesbeelden. Dat gebeurt op 21 februari en op 21 oktober. Eén beeld blijft steeds in de duisternis staan, de god van de onderwereld!

Ver vooruit op hun tijd.

Een groot volk, dat is het minste wat we kunnen zeggen van de Egyptenaren. Ze hadden een enorme kennis van het heelal, een bouwtechnische kunde ver vooruit op hun tijd en daarbij nog oog voor kunst!

We varen terug naar Luxor en laten alles even bezinken. Egypte is en blijft één van de meest fascinerende reisbestemmingen. We laten de zonnegod verder zijn werk doen in Egypte en vliegen terug naar het bewolkte, koude en natte België, maar niet zonder de belofte: hier komen we zeker nog terug!

Meer info: http://www.imaginetravel.be/nl-be/reizen/all/egypte/aanbiedingen.htm

Bekijk meer foto's