Slenteren beter voor de gezondheid dan sporten.

Dagelijks meer staan en bewegen, bijvoorbeeld slenteren, is beter voor je gezondheid dan een uur intensief sporten. Dat stelt dr. Hans Savelberg, universitair hoofddocent Bewegingswetenschappen aan de Universiteit van Maastricht. Op 13 februari publiceerde hij zijn bevindingen in het internationale online tijdschrift. Het blijkt dus niet juist dat je een paar keer in de week intensieve sportieve prestaties moet leveren om gezond te blijven. In Nederland zet het de 'beweegnorm' op zijn kop. Die houdt in dat je elke dag een half uur intensief moet bewegen.

Addertje onder het gras?

Laag-intensief, alledaags bewegen, zoals staan, slenteren, wandelen en fietsen, heeft een veel positiever effect op risicofactoren voor suikerziekte en hart- en vaatziekten dan één uur per dag sporten. Er is wel een voorwaarde aan verbonden, dat het calorieverbruik bij beide vormen ongeveer aan elkaar gelijk is.

Hoe verliep het onderzoek?

Savelberg stelde in zijn onderzoek drie bewegingsregimes op en vroeg achttien gezonde studenten tussen 19-24 jaar oud om de drie regimes vier dagen achtereen te volgen. In het eerste regime moesten de deelnemers veertien uur per dag zitten. Ze mochten gedurende twee uren die overdag overbleven, lopen. In het tweede regime werd één uur zittijd verruild voor intensieve beweging. Tijdens het derde regime werd de studenten gevraagd zes uur zittijd te verruilen voor vier uur lopen en twee uur staan.

Jaja, 'zitten' verbruikt minder calorieën.

Uit de resultaten bleek, zoals verwacht, dat in het eerste regime (blijven zitten) minder calorieën gedurende de dag verbruikt werden dan in de andere twee regimes. Op zich is dat natuurlijk logisch. Bij de andere twee regimes was het calorieverbruik nagenoeg gelijk

'Rustig aan' blijkt dus gezonder.

Cholesterol- en lipidenwaarden in het bloed waren iets verbeterd na het tweede regime (met een uur intensief sporten) ten opzichte van het eerste regime (alleen zitten). Maar verrassend genoeg trad na het 'slenterregime' een aanzienlijke verbetering op in de bloedwaarden ten opzichte van zowel het eerste als het tweede beweegregime.

Savelberg concludeert dat, wanneer het energieverbruik gelijk is, een langere duur van lage-intensiteit-beweging tot grotere gezondheidsvoordelen leidt dan kortere perioden van intense activiteit.