Jan Schils
Gebrek aan respect voor ervaring en bekwaamheid.
Niet alleen banken, maar ook bedrijven maken er nu meer en meer een kwalijke gewoonte van om 55-plussers aan de deur te zetten, gewoonweg omdat zij "te duur" zijn geworden. Kennis en ervaring tellen hoe langer hoe minder, kostenbesparing des te meer. Dat is het achterliggende motief.
Is dat geen gebrek aan elementair respect voor deze categorie van doorgaans vakbekwame, fysiek en mentaal nog altijd in orde zijnde werknemers?
De nieuwe chef van het bankentoezicht in de Europese Unie, Daniele Nouy (bijgenaamd de "iron lady") heeft onlangs verklaard dat zwakke banken in de Eurozone (dat zijn de landen die de euro als munt hebben) geen toekomst meer hebben en moeten verdwijnen. Nouy: "We moeten een aantal banken op een ordentelijke wijze opdoeken en ze niet per se proberen te fuseren met andere banken."
Wat ze er niet bij vertelde is, dat deze operatie in de hele EU opnieuw duizenden, zoniet tienduizenden banen zal kosten. In België zullen dit jaar Belfius, Dexia, KBC, Axa Bank en Argenta grondig door de Europese Centrale Bank (ECB) worden doorgelicht. Vooral voor het voortbestaan van kleinere banken in Italië en Duitsland wordt gevreesd.
Kwalijke trend!
Dit "spelletje" was al eerder aan de gang, maar lijkt nu een gewoonte en zelfs "de" nieuwe trend geworden. En dit fenomeen wordt zonder slag of stoot als "economisch onvermijdelijk" aanvaard. Althans door heel wat economen en door al dan niet zelfverklaarde experts. En helaas ook door een belangrijk deel van de politiek, als dat haar goed uitkomt. Niet alleen hier te lande, maar ook – en vaak nog meer - in andere landen van de Europese Unie.
Een trend die geen maatschappelijk draagvlak kent.
De maatregelen om 55-plussers uit het productieproces te bannen kan dan een trend zijn geworden, maar het betekent volgens mij helemaal niet dat er een maatschappelijk draagvlak voor bestaat. Is het niet wreed om ze na hun 55-ste achter de geraniums weg te moffelen en ze daar te laten wegkwijnen? Want daar komt het, hoe ouder zij worden, voor velen toch op neer.
Gevolg onmenselijke maatregel: ziekten en depressies!
Deze praktijk mag en kan dan ook geen alibi worden om jongere werknemers aan te trekken. Studies tonen aan dat veel mensen, die voortijdig uit het arbeidsproces werden weggesaneerd en niet meer aan de slag weten te komen of dat niet mogen, vroeg of laat af te rekenen krijgen met ziekten en /of depressies. Dat kost de overheid ook veel geld. Deze praktijk mag en kan dan ook geen alibi worden om jongere werknemers aan te trekken omdat ze gemiddeld tot twee keer goedkoper zijn.
Shame on you Belgium!
Vrijwel steeds komen 55- en zelfs 50-plussers het meeste in aanmerking voor ontslag. In België en Vlaanderen staat bij grootbanken als Belfius, BNP Paribas Fortis en ING voor de periode 2013- 2015 de schrapping van vele duizenden banen op de agenda. En ook in andere sectoren zoals de chemie, staal, havens, supermarkten, winkelcentra en ook kleinere bedrijven worden duizenden banen weggesnoeid. Vrijwel steeds komen 55- en zelfs 50-plussers het meeste in aanmerking voor ontslag, omdat zij nu eenmaal meer verdienen dat dertigers en veertigers. Dikwijls wordt daarbij het argument gebruikt dat het niet gaat om naakte ontslagen. Maar elke baan die verdwijnt en niet wordt ingevuld, is er een teveel.
Banken richten een sociaal bloedbad aan.
We hoeven niet ver te gaan voor andere voorbeelden dichtbij van hoe het eigenlijk niet zou moeten. Neem nu Nederland. Daar hebben banken als Rabobank en ING een waar sociaal bloedbad aangericht door meer dan tienduizend werknemers de deur te wijzen of dat alsnog de komende maanden te doen. Onder hen heel wat 55-plussers. Of kijk naar Frankrijk waar de socialistische president Hollande totaal onmachtig staat tegenover de werkloosheidsexplosie, die vooral 55-plussers niet ontziet.
Mooie praatjes van EU.
Intussen verkoopt de Europese Unie mooie praatjes en blijft ze de – wat genoemd wordt - economische noodzaak belijden dat "we" allemaal langer dan tot 65 jaar zouden moeten werken. Uitgezonderd uiteraard de vele tienduizenden die een lichamelijk zeer zware carrière achter de rug hebben. Maar tot nu toe zijn geen van deze mooie woorden door daden gevolgd, bij gebrek aan eensgezindheid onder de 28 EU-lidstaten.
Allerlei stelsels om "overtollige" werknemers te dumpen.
Integendeel. In de praktijk hebben de overheden in de EU (ook in België) allerlei stelsels bedacht of oogluikend toegestaan, die werkgevers van bedrijven, banken, instellingen e.a. mogelijk maken of het gemakkelijk maken hun "overtollige" werknemers te dumpen. Meestal onder het mom van "hervormingen, herstructureringen en besparingen".
Daarbij gaat het om begrippen, waarvan de Europese Commissie (het dagelijks bestuur van de EU in Brussel) bij voorbaat aanneemt dat ze "goed" zijn voor de economie van een land en zijn inwoners en het enige middel voor economisch herstel. De intussen sterk verarmde Grieken, Spanjaarden en Portugezen kunnen hier helaas van meepraten… Hun landen samen hebben de laatste jaren enkele honderden miljarden euro "gekregen" die ze ooit moeten terugbetalen. Maar of dat ooit zal gebeuren, is zeer twijfelachtig. Niet omdat ze dat niet zouden willen, maar gewoonweg omdat ze zodanig verarmd zijn dat ze dat niet kunnen.
Teveel banken; dus besparen ondanks winst.
Ondanks de 'good news show', die in het zicht van de parlementsverkiezingen van 25 mei door de regeringspartijen ten beste wordt gegeven, heeft gouverneur Luc Coene van de Nationale Bank al herhaaldelijk gewaarschuwd dat er teveel banken zijn in België. Dat is niet in dovemansoren gevallen bij de Belgische grootbanken, die inmiddels vlijtig doorgaan met de uitvoering van hun al eerder ingezette besparings- en saneringsoperaties. En dat ondanks opnieuw min of meer forse winsten. Want de heilige koe van de rendabiliteit van circa 3 procent moet kost-wat-kost omhoog.
Druk op resultaten.
Bijgevolg zoeken de banken een uitweg door te herstructureren. Nu is het wel zo, dat de lage rente, de uiterst zwakke economische groei en strengere wetgeving, die de banken beveelt meer kapitaal aan te leggen als tegenwicht tegen mogelijke risico's en slechte kredieten, drukken op de resultaten. Ook de bankentaks gaat omhoog ten koste van de winst. Bijgevolg zoeken de banken een uitweg door te herstructureren en te saneren om kosten te verminderen. Dat kost jobs, duizenden jobs. En oudere werknemers vliegen de deur uit.
Nieuwe ravage
Verwacht wordt dat ook in België na de eerste saneringsoperatie als gevolg van de financiële crisis (2009) een tweede consolidatiegolf onder de banken nieuwe ravage zal aanrichten op het vlak van de werkgelegenheid. Door middel van samenwerking of overnames zullen banken en andere financiële instellingen hun hoge kosten kunnen verdelen en elkaar overlappende functies en kantoren kunnen schrappen.
Voor kleinere banken zijn de vooruitzichten minder gunstig. Heel wat nieuwe wetten, regels en verplichtingen remmen hun streven naar schaalvergroting af, waardoor het steeds moeilijker wordt op eigen benen te blijven staan.
Wat is jouw mening?
Moeten we ons hier zomaar bij neerleggen? Vind jij het ook ongehoord dat 55-plussers zomaar aan de deur worden gezet omdat ze te duur zijn? Zie jij oplossingen? Moet onze stem gehoord worden? Of vind je dit de beste maatregel?
Stuur je mening met argumenten naar redactie@seniorennet.be met als titel '55-plussers aan de slag, niet aan het ontslag'.
We zien uit naar jullie reacties.
Week- en dagbladjournalist Jan Schils bericht en duidt al 30 jaar de Europese en Belgische economie en financiën. Onder meer voor transport, energie en milieu.
44 reacties
Nu sinds oktober aan de slag bij Infrabel, waar ze er niet om malen dat je bijna 60 bent! Gewoon getest en goed bevonden.
Nu werk ik bij de overheid, getest en goed bevonden. En dat bevalt prima. Ik voel me gewaardeerd; da's een verandering.
heb 44 jaar jaren.Mijn mening is het volk verdient regeringsleiders die je kiest...
We kiezen meer en meer rechts nu zitten weer met NVA,die willen zelfs Belgie splitsen
wat ons op termijn nog meer geld kost.Besparingen gebeuren op de rug van de gewone man,werklozen zieken enz...ook Europees moeten we van rechtse politiek af en alle landen met EEN stem praten.Herverdeel de rijkdom,belast vermogenswinsten en beurswinsten en stop 50 plussers te dumpen we zullen er de prijs later voor betalen en
beloon bedrijven die een menselijk gelaat hebben,ik kan zo NOG LANG DOORGAAN doorgaan....
1 – je kan je er over ergeren, er ziek van worden, in een hoekje kruipen, er depressief van worden en kwaad worden op jezelf en je omgeving
2 – het van de zonnige kant bekijken: laat de jongeren werken in plaats van dat die betaald moeten worden (en die betalen wij hoor !) om niets te doen, zij zullen met twee moeten werken om al de luxe die ze menen te moeten hebben te verkrijgen. Als ze willen bouwen, en zoals dat nu gaat, alles in het kotje in orde en ingericht moet zijn voor ze er in trekken, zullen ze hun rug nog krom moeten werken. Wij, 55 plussers, waren vroeger met minder content, het moest allemaal niet ineens in orde zijn, waren content met één auto die dan soms nog 2e hands was. Als je nu ontslagen wordt omdat je 55-plusser bent profiteer dan van de tijd die je op deze aardbol nog rest, doe wat je graag doet. Misschien wordt je 80 of 90 jaar oud maar het kan ook zijn dat je de 70 niet haalt. Als je dan had moeten blijven werken tot 65 of misschien 67 dan zou je niet veel tijd meer gehad hebben om nog te profiteren van je “oude “ dag. Dan zou je dan misschien spijt hebben dat je niet vroeger had kunnen stoppen met werken !
Financieel: je kan beter iets minder te besteden hebben maar dan véél langer dan een “volledig pensioen” welk je dan maar 3 of 5 jaar zou krijgen terwijl je dan misschien “kapotgewerkt” zou zijn.
Ik zou een gat in de lucht springen mocht ik een uitweg hebben uit dit leven: een C4 of met brugpensioen kunnen gaan. En zoals A. Cools schrijft: nog wat genieten van het leven.
G
Als men deze situatie dan wil recht trekken, schreeuwt iedereen weer moord en brand.
Geachte,
Als syndicalist ben ik het oneens met deze stelling !
Weet U dat de werknemers vragende partij waren ?
Weet U dat het nog niet zo lang geleden is, werknemers
ons vakbondsafgevaardigden vroegen om vroeger op
brugpensioen te kunnen gaan ! (Weliswaar op 57 jaar.)
Immers destijds bij loononderhandelingen was het kiezen
tussen opslag of stukje uitgesteld loon : “brugpensioen” !
Sedert het Generatiepact en sommige “pensioenspoken”
is men blijkbaar dat opeens allemaal zomaar vergeten !
Zelfs de Vakbondssecretarissen weten het al niet meer.
Onze Sociale Zekerheid voor werknemers wordt systema-
tisch opgedoekt, door zomaar te blijven laten afpakken.
Alhoewel ik maar al te goed besef dat mijn opmerkingen
geen sympathie zal getuigen, voel ik me verontwaardigd
en vraag ik me af waarom ik daarvoor ooit ingezet heb.
Met vriendelijke groet,
Mario Verhelle.
en let op de baas is nu BAAS. in nederland krijg je als je een bedrijfje start
25.000 euro noemt men startkapitaal.
Heb het niet gedaan en nu zit ik thuis. Respect, dankbaarheid en menselijk gevoel moeten wijken voor geld. En dan maar zeggen dat we langer moeten werken....
Groetjes,
Marilyn
0477/66.10.81
ben wel geïnteresseerd. welke job?
Werk vinden: vergeet het maar. Te duur, te oud, te veel ervaring, noem maar op.
Ik heb er veel over nagedacht, over de rol van oudere werknemers met een net-onder-de-top-functie: ze hebben meestal niet meer die overambitieuze instelling van hun baas, ze zijn het beu om werkweken van 100 uur te kloppen zonder enige compensatie, ze liggen meestal goed bij hun jongere medewerkers en bij hun klanten, en ze willen hun job blijven doen en hun ervaring doorgeven, maar zonder die helse werkdruk. Waarom ze niet, voor minder geld maar dan voor een normale prestatie van 38 uur per week, inzetten om de continuïteit te verzekeren?
Ik had dat al voorgesteld aan het hoofdhuis, maar mijn rechtstreekse baas wou mij eruit, koste wat het kost.
Nu kan ik zeggen, na 12 jaar: mijn ontslag is de beste beslissing geweest die een ander ooit over mijn leven heeft gemaakt.
Een beetje oordeelkundig omgaan met geld en andere middelen, en gedaan met stress, burn-out en lange werkdagen zonder respect. Maar een gezonde groentetuin, vele goedkope vakanties buiten het seizoen, en tijd voor echtgenote, kinderen, familie en vrienden.
Laat de overambitieuze werkgevers hun eigen staart maar achternalopen in de ratrace!
Maak het nu zelf mee. Ik ben nu 53 jaar. Ben bijna 2 jaar aan de slag als verkoopster bij een kleine zelfstandige (na 33 jaar dienst te hebben gedaan bij ministerie van defensie).
Ik heb mijn ontslag gekregen wegens te hoge loonkosten, ze gaan nu verder werken met jobstudenten.
Ze waren héél tevreden over mij.. geen enkele klacht..kben daar vet mee.
En nu maar proberen een andere job te vinden. Je krijgt overal hetzelfde te horen.
Ik heb de centen wel nodig want heb ondertussen 2de lening aangegaan wegens scheiding en het opnieuw kopen van een appartement.
Ik ben bereid tot veel te doen, tevergeefs....
groetjes,
Katrien
Als men de senioren die nog willen werken aktiveerd zijn deze problemen waarschijnlijk voor de helft opgelost!
Schaf voor de senioren gerust de ancienniteitsvoordelen af! Dan is de reden om hen te weigeren wegens te duur al van de baan!
Wat de regering niet beseft is de armoedegolf die er aan gaat komen. Onze pensioenopbouw is gestopt en voor de meeste lonkt na drie jaar de bijstand.
Vanuit de regering uit zou men een controle uit moeten voeren op het misbruik die gemaakt is van de reorganisatie golf. Dit kan de regering heel veel geld opleveren.
Tevens zouden ze een verbod in moeten voeren, van b.v. 3 tot 5 jaar, om plaatsen op te vullen die door de reorganisatie zijn vrijgekomen en werkgevers moeten verplichten om, bij een aantrekkende arbeidsmarkt, deze personen weer voor het zelfde salaris aan te nemen als zij nog geen ander werk hebben gevonden.
Ik was zelf bijna 56 toen toen ik onder het mom van een reorganisatie werd ontslagen. Voordat er een ontbinding door de rechtbank werd uitgesproken was ik al vervangen door een jonger persoon. Ik ben nu 58 en heb geen hoop meer om ooit nog eens aan het werk te komen.
Ik ben werkeloos zonder uitkering (55 jaar) en ben nu meer dan een half jaar aan het solliciteren. Ik vermeld geen leeftijd op mijn CV, soms word ik dan uitgenodigd. Toen ik mijn leeftijd nog wel vermeldde, werd ik niet uitgenodigd.......... Tijdens het sollicitatiegesprek komt dit dan ter sprake en vragen ze alsnog naar mijn geboortedatum. Ik krijg altijd te horen dat ik zo'n mooie CV heb en dat ik er nog goed uitzie (ze schatten me ook meestal 48). Vervolgens krijg ik dan toch een afschrijving, met de mededeling dat ik niet in het profiel pas, terwijl ik zeker aan de gestelde eisen voldoe en soms meer.......... Ook stel ik geen hoge looneisen.
Iets anders: Als ik kijk op de vacaturesites voor 55+ e.d. dan staan daar alleen vacatures voor vrijwilligers, collectanten, callcenter medewerker, buschauffeur of schoonmaakster. Dit zegt toch al genoeg hoe ze ons zien? Dit wordt ook nog eens in de hand gewerkt door foto's bij de vacaturesites voor 55+. Dan staat er meestal iemand op met grijs of wit haar die al met pensioen is. Waarom niet foto's van mannen/vrouwen plaatsen die er nog een stuk jonger uitzien op deze leeftijd (met geverfd haar en een aantrekkelijk figuur) wat tegenwoordig alom het geval is. Zo maak je het er niet aantrekkelijker op voor werkgevers om iemand van deze leeftijdscategorie aan te nemen.
Dus positieve marketing, om ons aantrekkelijk te maken voor werkgevers is al een stuk in die richting. Het imago van de 55+ moet er een zijn van een energieke, werkwillige, sportieve man/vrouw, die nog lang niet is opgebrand en veel meer in zijn/haar mars heeft, dan een jongere die net van school komt en de air heeft dat hij/zij alles al weet.
Op 05/01/2015 in voor mij langverwachte SWT.!
Mijn vooropzeg lang type begon in 2014 doordat ik goedkeuring kreeg van mijn werkgever G4S zoals nog andere Collega's.
Nu komt de koude douche ik moet alsnoch terug opzoek naar werk omdat ik pas op 17/03/2015 60 jaar ben?Ik voel me bedrogen............!!!!!!!!Zijn er nog mensen met een gelijkaardig verhaal????
Mvg Joris