Op vrijdag 28 maart staat Stravinski's pakkende zielenparabel L'Histoire du soldat op de affiche bij deFilharmonie. Niemand minder dan acteur Hubert Damen, bekend als 'Witse (uit de gelijknamige politieserie) kruipt in de huid van de vioolspelende soldaat, die zijn ziel verkoopt aan de duivel.

Wat trekt u aan in het verhaal van L'Histoire du soldat?

Hubert Damen: De eenvoud, het uitgepuurde van het verhaal vind ik bijzonder mooi. Een mens op zoek naar geluk, maar die dat volledig verkeerd inschat en zijn ziel, in dit geval zijn viool, aan de duivel verkoopt. Ik vind dat een algemeen menselijk verhaal en dat interesseert me wel. Ik zie het niet als een verhaal dat over de oorlog gaat. De oorlog en de soldaat vormen voor mij slechts een aanleiding. Het hoofdpersonage zoekt naar geluk, maar maakt de foute keuzes. Dat doen mensen wel vaker. Dat maakt ook dat dit verhaal vandaag nog steeds relevant is.

Hoe bent u in contact gekomen met dit verhaal?

Het is mee dankzij deFilharmonie dat ik het heb ontdekt. Tijdens het seizoen 1996/1997 kreeg ik van het jeugdtheater de vraag om de rol van de duivel in het verhaal te spelen, en dat was toen een productie samen met deFilharmonie. Die samenwerking is mij enorm meegevallen en dat is ook het startpunt geweest van mijn samenwerking met muzikanten.

U speelt inderdaad vaker samen met muzikanten. Is muziek voor u een meerwaarde bij tekst?

Absoluut! Als er iets is waar ik jaloers op ben, dan zijn het muzikanten. Ik weet niet meer wie het ooit gezegd heeft of waar ik het gelezen heb: 'Daar waar mensen het niet meer kunnen zeggen, waar de emotie te groot wordt, begint de muziek.' Dat klopt helemaal, en ik vind het geweldig om dat te mogen ontdekken in de producties die ik al gedaan heb met verschillende ensembles. Muziek is voor mij één grote ontdekkingsreis en dat vind ik er zo plezant aan.

Speelt u ook zelf muziek?

Nee, ik kan het niet! Ik kan het echt niet. Het is een verhaal zoals je wel vaker hoort: alle kinderen bij ons thuis moesten piano leren. Ik heb dat één jaar gedaan, maar ik was er waarschijnlijk te lui voor. Nu vind ik dat wel jammer natuurlijk. Daarom vind ik het ook zo leuk dat ik nu met muzikanten mag samenwerken.

L'Histoire du soldat

Hoe verliepen de eerste repetities met deFilharmonie?

Ik vond het enorm meevallen. Bij de eerste repetitie is het altijd een beetje aftasten, en de eerste die de spanning doorbreekt is natuurlijk die acteur met een flauwe mop. Het is ook een compleet andere wereld. Muzikanten hebben hun partituur, bereiden zich voor en tijdens de repetities, die dan ook nog eens stipt beginnen, spelen ze hun eerste noot en ze zijn vertrokken. Een acteur begint aan de repetitie en gaat meteen discussiëren over het eerste woord. Ja, die discipline, dat is toch wel iets dat soms ontbreekt bij acteurs. De wereld van muzikanten na een concert valt dan weer wel samen met de wereld van acteurs. Dan vallen alle verschillen opeens weg (lacht).

Met welk gevoel hoopt u dat de mensen de zaal verlaten?

Iemand vertelde me voor hij kwam kijken dat hij het verhaal wel goed vond, maar dat hij niet helemaal zeker was van de muziek. Na afloop liet hij me weten dat hij de muziek nu wel begon te appreciëren. Als we dat kunnen bereiken met dit project, dan is het voor mij goed.