hobby-blogger
Dolf Van Wijk

Deze keer heeft Dolf het over zijn ervaring met een ober of garçon in het prachtige Parijs. De situatie gaat wellicht herkenbaar zijn. In Groot-Brittannië zijn de ervaringen met service dan weer helemaal anders. Je hoeft niet tussen de regels door te lezen welke stijl de voorkeur van Dolf wegdraagt. Wat denk jij ervan? Dolf heeft een idee om belevenissen met obers op het web te zetten. Hij wil een wwww, een world.wide.waiters.web.

Heerlijk op een terrasje?

Schotland heeft de mooiste kroegen ter wereld.
En de humor is er ook:
"Our raining season is from January till December."

Parijs, mei 2011. Halverwege de klim naar de Sacré-Cœur vinden we precies wat we nodig hebben. Zo'n typisch terrasje met veel te kleine ronde retro-tafeltjes. Opeengepakt op de stoep, zodat je net veilig bent voor het voorbij razende verkeer. Ook de ober is heel par-ijzig. Zodra we zitten en het menukaartje bekeken hebben komt hij in hautain-nonchalante houding met een intens verveelde blik voor ons tafeltje staan.

Wat zal het zijn?

Zijn lichaamstaal is overduidelijk. Minachting voor buitenlandse toeristen straalt er vanaf. Wij moeten vooral niet denken dat hij vrijwillig en welwillend tijd voor ons maakt. Zijn ellendige lot heeft het zo gewild dat hij zich nu moet verlagen om ons gestuntel in zijn edele Franse taal te moeten aanhoren. Een taal die hij al perfect spreekt sinds hij een kleuter was. En moet je de gemiddelde toerist hier nu eens horen, zie je hem minachtend denken. Dan moet hij dat gebrabbel ook nog eens ontcijferen. En vervolgens helemaal naar binnen om de bestelling te gaan halen.

Qui?

Menig onervaren Pa-reiziger zal op zo'n moment met het zweet op zijn rug zittenVoor het opnemen van de bestelling is het onvermijdelijk dat hij ons aankijkt. Hij heft zijn hoofd heel even minimaal omhoog, precies zoals straatschoffies doen als ze zeggen: 'Wat mot je?'. Er komt een zacht grommend 'Oui?' uit zijn mond. Dat is ook het enige woordje dat we van hem zullen horen. Menig onervaren Pa-reiziger zal op zo'n moment met het zweet op zijn rug zitten. Zich schrap zettend om in zijn beste Frans zijn bestelling te doen. En vervolgens klaar om de snauwende afstraffing -in perfect Frans- te ondergaan.

Zelfs een begripvol knikje kan er niet af.

Zonder ons verder een blik waardig te gunnen beent de ober wegIk heb al wat meer Parijs-ervaring en inmiddels ook enig vertrouwen in mijn 'terras-Frans', maar ben er niet gerust in wanneer ik mijn bestelling meld. Alsof ik een examenuitslag afwacht kijk ik uit naar een begrijpend knikje als ik gezegd heb wat we willen drinken. Maar dat is duidelijk teveel verwacht. Zonder ons verder een blik waardig te gunnen beent de ober weg. Afwachten wat we krijgen dan maar. Zwijgend en met een nors gezicht zonder ons aan te kijken wordt onze bestelling even later net iets te hard op ons tafeltje gedumpt. Welkom in Parijs!

Video (d)rama van de obers.

Obers en andere horeca mensen zijn het gezicht van een land. Zeker tijdens een kort bezoek zijn dat soms de enige mensen met wie je contact hebt. Ze zijn dan ook heel bepalend voor de indruk die een land bij mensen achterlaat. Dat bracht me tijdens dit voorval op het idee om een YouTube site te starten; het 'world-wide-waiters-web': www.wwww.com Met de smartphones van tegenwoordig zou het makkelijk moeten zijn om filmpjes van obers van over de hele wereld op internet te zetten. Dat zou een mooi video-(d)rama van 's werelds gastvrijheid vormen. En oh, wat had ik graag een filmpje van die Parijse ober gehad!

Met de smartphones van tegenwoordig zou het makkelijk moeten zijn om filmpjes van obers van over de hele wereld op internet te zetten

In schril contrast met de galante Britten.

De Schotse gastvrijheid is niet alleen legendarisch, ze bestaat uit 5 w's:
We cannot promise you warm weather, but we WILL give you a warm welcome!

Aan dat wwww idee moet ik weer denken als we enige tijd later op het Britse eiland aankomen. In het centrum van Edinburgh stappen we uit de bus. De chauffeur stapt mee uit om enkele mensen die moeilijk ter been zijn te helpen. Hij wijst ze uitgebreid de weg. We staan in de stadse drukte tussen de passagiers van de dubbeldekker die hun weg zoeken. Als de chauffeur zich omdraait om opnieuw plaats te nemen in de bus zeg ik: 'Excuse me, Sir'. Hij staat zo'n twee meter van me af maar zijn 'service-getrainde oor' heeft me direct gehoord. Onmiddellijk draait hij zich om met de woorden: 'Yes Sir, how can I help you?'. Hij komt naar me toe om mij uit te leggen hoe ik in mijn hotel kom.

www.wwww.com

Het contrast met Parijs kon niet groter zijn. Net als elders in Engeland is het hier in Edinburgh overal 'Yes Sir' en 'How can I help you guys'. Als we in het centrum een minuutje stilstaan om het stadskaartje te bestuderen klinkt het al: 'Are you all-right?'.
 Met die video van de Parijse ober op de wwww. YouTube site en wat opnames van hier zou je het gevoel hebben de uitersten van de wereld in gastvrijheid te pakken te hebben. De service in de rest van de wereld past daar ergens tussenin. Misschien toch maar een www.wwww.com reserveren als dit nog kan...

hobby-blogger Dolf Van Wijk
SenNet gelegenheidsblogger Dolf Van Wijk werkt fulltime, is milieuminnaar, zeezeiler, echtgenoot, vader van 2 volwassen zoons. Hij houdt van reizen, maar zijn hobby is vooral schrijven. Hij heeft ook een eigen blog.