Falco: "Ik ben altijd wel goed geweest in het schrijven van opstellen." (lacht) "Maar een scenario vraagt inderdaad wat meer werk. Ik ben er zo'n 6 tot 7 maanden mee bezig geweest. Er zijn een aantal basisregels waarmee je rekening moet houden. Die heb ik geleerd in de cursussen scenarioschrijven die ik hier en daar heb gevolgd.

Bovendien ben ik verzekeringsagent. Ik doe schadeclaims en maak dus wel wat mee om inspiratie uit op te doen. (lacht) Ik heb in mijn beroep ook heel wat mensenkennis opgedaan. Wat ik vooral heb geleerd is dat elke medaille een keerzijde heeft. Iedere partij heeft zijn verhaal."

Twee uilen

Wir: "Neen, daarmee doel ik niet op ons, het is de titel van onze speelfilm." (lacht)

Falco: "Het verhaal gaat over een bediende die voor de gemeente werkt en kans maakt op promotie. Deze wordt hem beloofd op voorwaarde dat hij de jaarlijkse kunsttentoonstelling van de gemeente organiseert én kan voorkomen dat er een kunstwerk wordt gestolen. Al op de eerste dag van de tentoonstelling is er weer een schilderij weg... Dat is immers al drie jaar op rij gebeurd. Maar al op de eerste dag van de tentoonstelling is er weer een schilderij weg..."

Mentor Garf mengt zich in het gesprek: "Ik heb het scenario op voorhand gelezen. Op bladzijde 6 wist ik al wie het gedaan had."

Falco (lacht): "Dat heb ik dan ook bewust gedaan. Als je de kijker kunt laten denken 'die of die is de dader', dan is dat fantastisch. Tenslotte komt het erop neer de kijker op het eind van het verhaal nog eens compleet te verrassen Dan heeft hij het gevoel door te hebben hoe de vork in de steel zit terwijl de andere kijkers waarschijnlijk nog in het duister tasten. Dat geeft een gevoel van overwinning. Af en toe geef je in het scenario dus eens een hint. En dan moet je er weer een tijd over zwijgen. Tenslotte komt het erop neer de kijker op het eind van het verhaal nog eens compleet te verrassen. Als je dat kunt bereiken, dan heb je een goed scenario!"

Jongensdromen en film business

SenNet Magazine: "Hoe kom je er toe een speelfilm te maken? Veel regisseurs kunnen zo'n droom zelfs nooit realiseren."

Dit is eigenlijk al onze tweede speelfilm Falco: "Het was inderdaad een droom die ook ik al een aantal jaren koester. Maar you need to know the business. Dit is eigenlijk al onze tweede speelfilm. Vorig jaar hebben we 'Laat het gras maar groeien' gemaakt. Een film van dertig minuten over een moeder met een inwonende zoon van 40 die door geldgebrek en een geniepige bankdirecteur gedwongen worden om hun huis te verkopen. Maar het verhaal neemt een andere wending. In de beginscène rijdt de zoon het gras af bij de bankdirecteur om een centje bij te verdienen. En in de eindscène... Kan je het al raden?"

Nattigheid en narigheid

Wir: Tijdens het maken van die film hebben we veel bijgeleerd. Frank De Boosere zei in zijn weerpraatje dat het in geen 50 jaar nog zo hard had geregend. Onder meer om een 'veilige' locatie te kiezen voor de film. Dat wil zeggen dat deze film volledig binnen is opgenomen. Vorig jaar hebben we ook buiten gefilmd. Op de opnamedagen regende het pijpenstelen. Frank De Boosere zei in zijn weerpraatje dat het in geen 50 jaar nog zo hard had geregend. (lacht)

Falco: "Dit keer heb ik ervoor gezorgd dat het weer geen spelbreker kon zijn! De hele film is opgenomen in het oud-gemeentehuis van Temse. Het is een prachtig gebouw van 100 jaar oud. En we hebben werkelijk alle hoekjes en kantjes gefilmd."

Belicht

Wir: "Binnen filmen vraagt uiteraard heel veel belichting. Goed licht is één van de pijlers van een geslaagde film. En niet altijd gemakkelijk te bereiken. Maar moeilijk gaat ook. (lacht)

Snelle jongens... of gewoon professioneel?

Falco: "We hebben de opnames ingepland op 8 dagen in augustus. De 12 clubleden hebben er dus hun vakantie aan opgeofferd. We kozen deze zomermaand omdat professionele acteurs zich dan beter kunnen vrijmaken.

Puzzelen

Falco: "De hoofdrollen worden vertolkt door Thomas De Wit en Stefanie Moens. Zij spelen gratis mee en gaven ons de uren door dat ze beschikbaar waren voor opnames. De scènes worden dus niet in volgorde van verhaal opgenomen en het is een geweldig gepuzzel om alle opnames te plannen naar de agenda's van de acteurs. We hebben meer tijd gestoken in de planning dan in het filmen zelf." (lacht)

Groeien in het vak

Dit jaar heb ik veel duidelijker gezegd 'ik wil het zus of zo'. Falco: "Als regisseur ben ik ook gegroeid. Dit jaar heb ik veel beter geregisseerd. Vorig jaar durfde ik het niet goed te zeggen als het niet echt naar mijn zin was. Dit jaar heb ik veel duidelijker gezegd 'ik wil het zus of zo'. Het resultaat is dan ook veel beter."

Dure hobby

Wir: "Een project als dit kan je niet met zijn tweeën realiseren. En alleen moet je er al helemaal niet aan beginnen. Ten eerste is het een dure liefhebberij. Het materiaal is allemaal van ons. Het is onze hobby, een hobby kost altijd geld.

Groepswerk, anders kan het niet

Wir: "We hebben de film samen met onze Waaslandse videoclub Temse gemaakt. De club heeft ook heel wat materiaal ter beschikking gesteld. Sommige mensen denken wel eens 'we hebben een hele goede camera dus maken we wel een heel goed filmpje'. Maar eigenlijk is het omgekeerd."

Wedstrijd

Falco: " We hebben de film gemaakt samen met alle clubleden. De club is lid van het CVB, het Centrum voor Beeldexpressie dat ook wedstrijden organiseert. Dit is onze inzending voor een wedstrijd. Onze film is al provinciaal geselecteerd en gaat nu meedoen in de nationale competitie."

Alles voor de eer

Falco en Wir: "Wat we met de film kunnen winnen? Enkel en alleen de eer! Neen, zot zijn doet geen zeer! En vanaf nu maken we elk jaar een speelfilm!"