Echte magiërs

De confrontatie tussen de voorbereiding en de betovering van het moment houdt de uitvoering levendigMet Isabelle Faust treedt een van ‘s werelds schranderste violistes naar voren. Ook in Schumanns Vioolconcerto laat Faust horen de dubbelhartige natuur van haar illustere naamgenoot waardig te zijn. Enerzijds is er de ingenieuze scherpte waarmee ze in de snaren strijkt. Anderzijds staat haar van oprechte emoties vergeven sound. Een ideale partner, dus, voor Philippe Herreweghe.

Bovendien prijkt Herreweghe hoog in haar lijstje van favoriete musici. “De musici rond mij zijn van het grootste belang. Ik heb een lijstje favorieten met wie ik graag het podium deel, omdat ze me inspireren. Philippe Herreweghe hoort daar zeker bij. Voor mij zijn het magiërs: elke keer stem ik mijn manier van spelen af op wat zij aanbieden. De reactie op de impulsen van de dirigent en de orkestmuzikanten zorgt voor het avontuur. Ik ben altijd bereid om mijn gewoonten te herzien. De confrontatie tussen mijn voorbereiding en de betovering van het moment houdt de uitvoering levendig”, zo vertelt Faust.

Ook cellist Steven Isserlis heeft enkel lovende woorden voor Herreweghe: “Ik heb met Philippe al ontzettend vaak mogen samenspelen, vooral dan in Schumann en Dvořák. Wat ik bij hem apprecieer is dat hij oprecht houdt van de muziek die hij uitvoert. Dat is niet bij alle dirigenten zo. Het tekent hem als een verfijnd musicus.”

De Schone Slaapster

Isabelle Faust speelt op een Stradivarius uit 1704. De viool werd in 1900 teruggevonden in een Duitse villa. Wellicht lag het instrument daar 150 jaar lang te ‘slapen’. Omdat men vermoedde dat het om een waardevolle viool ging, heeft men het in Londen laten identificeren. Het bleek een Stradivarius te zijn die vanaf dan de bijnaam ‘de Schone Slaapster’ kreeg.

Toch bleef de viool nog een tijdlang in een Zwitserse kluis liggen. Toen Faust het instrument in 1996 in handen kreeg, heeft ze het zes jaar lang moeten inspelen. Die periode was nodig om het weer al zijn resonanties terug te geven. Nu is het opnieuw een instrument in topvorm.

Cellist met literaire plannen

Wist je dat Steven Isserlis ook literaire ambities heeft? Zijn verhalen gaan steeds over muziek, zijn vaak voor kinderen geschreven en hebben een humoristische inslag. Hij heeft ondertussen al twee boeken voor kinderen over componisten geschreven. Nu broedt hij op een boek voor volwassenen, natuurlijk met een muzikaal uitgangspunt.

Schrijven is Steven Isserlis’ tweede natuur, die in veel opzichten gelijkloopt met cellospelen. Het is evengoed een vorm van vertellen … Hij schrijft meestal in vliegtuigen en luchthavens: de verloren momenten in het leven van een rondreizende muzikant. Bovendien schrijft hij nog steeds alles met de hand! Hij noemt schrijven zijn tweede natuur, die in veel opzichten gelijkloopt met cellospelen. Het is evengoed een vorm van vertellen, al gaat cellospelen vooralsnog vlotter dan schrijven.