Beste mr. Humperdinck, het is bijna een cliché dat alle artiesten, die in welk land dan ook optreden, verklaren een speciale band met dat land te hebben. Maar in uw geval is die speciale band met België er zeker wel, niet?

Engelbert Humperdinck: “Dat is absoluut zo, maar ik zal dat nog even toelichten, zodat mensen me geen al te groot cliché vinden (lacht). Bijna 50 jaar geleden, in 1966 om precies te zijn, scoorde ik in België mijn allereerste succes met de single 'Dommage dommage'. Ik won dat jaar de ‘Knokke Cup’ met dat nummer, mijn eerste award ook eigenlijk. Niet veel later bracht ik 'Please, Release me' op de markt en lag, zoals men dat zegt, ook de rest van de wereld aan mijn voeten. Ik heb dus heel veel te danken aan België en het Belgische publiek, want jullie openden voor mij eigenlijk de poorten naar de rest van de wereld en daar zal ik België altijd enorm dankbaar en erkentelijk voor blijven.”

‘Please, Release Me’ was inderdaad een enorme wereldhit, maar The Beatles waren niet zo’n fan van het nummer op dat moment …

België ligt me nauw aan het hart. In 1966 begon daar mijn grote succes met ‘Dommage dommage’Engelbert Humperdinck: “Of The Beatles geen fan waren van het nummer, dat durf ik niet zeggen, maar ik stond met 'Please, Release me' maar liefst 56 weken in de UK hitlijsten en wist er op dat moment hun ‘dubbele’ single 'Penny Lane/Strawberry fields’ mee van de eerste plaats te houden …dus ze zullen er toen wel eens om gevloekt hebben, dat kan zeker (lacht). ‘Please, Release Me’ is nog steeds het nummer dat overal ter wereld het meest wordt aangevraagd. Ik kan zelfs geen luchthaven binnenkomen of mensen beginnen spontaan een stukje te zingen als ze me zien (lacht). Het nummer zit echt in het collectieve geheugen van de mensen en daar ben ik heel trots op.”

U werd toen, en wordt nu nog steeds trouwens, in één adem genoemd met de allergrootste artiesten, zoals Tom Jones, Frank Sinatra, Elvis Presley en Charles Aznavour. Wat doet dat met een mens?

Ik verkocht al 150 miljoen platen, kreeg 72 gouden platen, een Golden Globe en een ster op de Hollywood Walk of Fame! Engelbert Humperdinck: “De artiesten die u daar opnoemt zijn absolute vakmensen en topentertainers, zowat de grootsten die we tot op heden gekend hebben. Dat u, en misschien ook anderen, me in dat rijtje plaatsen, doet enorm veel deugd uiteraard, maar zelf zou ik me zoveel eer niet durven aandoen. Ik heb gewoon te veel bewondering en respect voor al wat zij verwezenlijkt hebben.”

Die bescheidenheid siert u, maar met wereldhits als 'Spanish eyes', 'Quando, quando, quando', 'Can’t Take My Eyes Off You', 'The Last Waltz' en ‘Release Me’ op uw palmares, heeft u wat ons betreft zeker uw plaats tussen hen. Ook uw ‘cijfers’ en onderscheidingen zijn om van te duizelen. Mensen lezen dat soort zaken graag, dus heeft u daar misschien een kort overzichtje van voor ons a.u.b.?

Engelbert Humperdinck: “Als u dat vraagt en de mensen in België het graag lezen, dan doe ik dat met alle plezier. Voor zover ik weet, verkocht ik ondertussen al meer dan 150 miljoen platen, kreeg ik 72 gouden platen en 24 platinum platen, verzamelde ik 4 Grammynominaties, een Golden Globe én een ster op de Hollywood Walk of Fame. Niet slecht eigenlijk hé, nu ik er zo bij stilsta (lacht uitbundig)!”

Dat zijn inderdaad prachtige blijken van erkenning door het publiek, maar dat er ook vanuit het artiestenwereldje zelf veel respect en waardering voor u is, kunnen we opmaken uit het rijtje illustere namen dat meewerkte aan uw nieuwe album ‘Engelbert Calling’.

Op ‘Engelbert calling’ staan allemaal duetten, met o.a. Elton John, Cliff Richard en Charles Aznavour Engelbert Humperdinck: “Dat klopt! 'Engelbert calling' is een uitzonderlijk duettenalbum geworden, niet in het minst door de artiesten die eraan meewerkten. Wereldsterren als Elton John, Cliff Richard, Olivia Newton-John, Dionne Warwick, Willie Nelson, Kenny Rogers, Charles Aznavour … ze verleenden allemaal, zonder tegenpruttelen (lacht), hun medewerking aan de plaat en daar ben ik hen enorm dankbaar voor!”

Hoe kijkt u terug op uw deelname aan het Eurovisiesongfestival in 2012?

Engelbert Humperdinck: “Ik heb er geen spijt van, ondanks dat ik voorlaatste eindigde. Ik denk dat ik toch een verschil gemaakt heb, doordat ik de mensen eindelijk aan het denken heb gekregen omtrent de formule en jurering van heel dat circus. Mensen vroegen zich nadien af: Hoe kan het dat een artiest als Engelbert Humperdinck, met zoveel fans wereldwijd en meer dan 150 miljoen verkochte albums, als voorlaatste eindigt? Wat heeft dit nog met muziek te maken en wat loopt hier verkeerd? Er traden daar artiesten op zonder enige ervaring. Die Russische dames bijvoorbeeld kwamen daar enkel om brood te bakken.”

Op uw 78ste staat u er nog steeds en brengt u overal ter wereld uitverkochte zalen in vervoering. Wat mogen we u eigenlijk nog wensen?

Engelbert Humperdinck: “Heel simpele dingen. Nu ga ik toch in clichés moeten vervallen, maar een goede gezondheid voor mijn naasten en mezelf en dat ik nog lang mag en kan blijven optreden en creatief zijn, want dat is nog altijd het liefste wat ik doe! En een fantastisch concert op 6 juni in de Lotto Arena natuurlijk, zodat de mensen daar een leuke en sfeervolle avond beleven!”

Daar twijfelen we niet aan! Hartelijk bedankt voor dit gesprek en tot dan!