Père Lachaise van Gent

De SenNet mailgroep Fotografie deed met 24 personen hun eerste, en onmiddellijk erg geslaagde, uitstap van 2015. Ze bezocht op maandag 20 april 2015 het gekende kerkhof Campo Santo en het Groot Begijnhof in Sint-Amandsberg, Gent.

Onze opvallend slanke gids, An Hernalsteen, kwam om klokslag 11 uur op haar racefiets aan op de parking, om onze groep te begeleiden naar de begraafplaats en van de nodige uitleg te voorzien. Deze grote begraafplaats wordt soms het ‘Père Lachaise’ van Gent genoemd. An nam ons mee voor een wandeling tussen grafmonumenten van grote artistieke en kunsthistorische waarde. Op een heuvel, waarop de heilige Amandus in de zevende eeuw zou hebben gepredikt, rusten talrijke beroemde schilders, beeldhouwers en schrijvers.

Plek van contrasten

De gids nam ons mee op sleeptouw tussen de eeuwenoude artistieke en kunsthistorische grafmonumenten“Ik ben opgegroeid met de geur van brandend pek, versgeschaafd hout en vernis. Ons pa was vroeger begrafenisondernemer …” Met heimwee denkt An terug aan haar wit kistje, helemaal bekleed met roze zijde, aan de lange paarse linten, waar ze gouden letterkes op mocht spelden, de kransen volgepropt met verse bloemekes. “Logisch toch dat ik graag op kerkhoven ga wandelen?”, voegt ze er aan toe.

An heeft een stem als een klok, zij heeft geen micro nodig om ons allerlei interessante weetjes over de kerk, de ‘bewoners’ van de begraafplaats en de tomben te vertellen.

Wie dat wenste, kon vrij wandelen en natuurlijk foto’s maken van al het moois dat er te zien was. Vanaf de heuvel was er een schitterend uitzicht over het kerkhof met bomen vól lentebloesems en bakken met fleurige violen, welke de sombere zerken opfleurden. Zeer contrasterend waren ook de zonnige en schaduwrijke plekken. De toegangspoorten, waarvan er vijf zijn, sluiten om 18 uur. Dan keert de rust weer.

Zes eeuwen begijnen

Om kwart na een werden we voor een middagmaal in eetcafé De Pastinaak verwacht. Daar namen we met z’n allen plaats aan een lange tafel, waardoor het weldra een gezellig samenzijn werd.

In de namiddag bezochten we het Begijnhof van Sint-Amandsberg. Dat was op nog geen tien minuten wandelen van aan het restaurant.

Het Groot Begijnhof te Sint-Amandsberg is, door toedoen van het mecenaat van de hertog van Arenberg, gebouwd in 1874 voor de 700 bewoners. Dit waren een honderdtal dames, naast een zeshonderd begijnen, die het Oud Begijnhof Sint-Elisabeth in Gent moesten verlaten onder druk van het liberale stadsbestuur. Voordien huisden de begijnen meer dan zes eeuwen lang in hun Hof aan het einde van de Gentse Burgstraat. Het werd volgens de overlevering in 1234 door Johanna van Constantinopel, gravin van Vlaanderen, bevestigd. In 2003 overlijdt de laatste Grootjuffrouw. Toen verstilde de begijnenbeweging.

Fotografie, zon en plezier!

Ook op deze site konden de fotografen zich te buiten gaan aan het schieten van foto’s. Er werd opnieuw heel wat af geklikt en ook de groepsfoto werd hier in de laan met de paaltjes gemaakt. We durfden het gras niet te betreden en bleven netjes op de kasseitjes staan.

De originele toegangspoort van het Hof aan de Jan Roomsstraat sluit om 23 uur. Als je na 23 uur nog binnen bent, kan je niet meer er uit. Ben je er buiten, dan kan je er niet meer in. De bewoners ontvingen ons hartelijk en waren altijd bereid tot een praatje met wat uitleg, waarbij ze ook graag op de foto gingen.

Na heel wat getrippel over de blauwe steentjes kwam er omstreeks half vijf een eind aan een zeer mooie dag, vol zon, vriendschap en plezier. Nadien werd er nog samen iets gedronken en trok iedereen stilletjes huiswaarts.

Zaika en Ine Cijbra