Aperitief

We zetten koers richting Brugge voor een sterrenlunch (€ 60 – driegangenlunch inclusief water, wijn en koffie). Eens gezeten in de comfortabele kuipstoelen krijgen we ter verwelkoming zuiverend water met Japanse houtskool en zo’n warme handdoek die in Aziatische eetgelegenheden vaak op het einde van de maaltijd komt.

Als aperitief laten we ons adviseren: champagne kan, maar de roze bubbels van La Perle Noire uit de Languedoc van 100% pinot noir spreken ons evenzeer aan. Daarbij serveren ze een stemmige houten plank met zuurdesembrood, kruidenboter, groene olijven en een geweldig lekkere droge worst waarvoor ze met slagerij Dierendonck samenwerken. Fijn om zien dat ze bij Sans Cravate wegstappen van de klassieke stroom amuses en eerder kiezen voor gezelligheid om te delen! We ronden de apero desalniettemin af met twee hapjes: een schuimend soepje van witte asperges en een tartaar van zalm.

Eerste gang

Sans Cravate is een sterrenzaak die ongedwongen gezwind combineert met klasse Tijd voor de eerste gang! In een eigentijds wit bord verschijnt een beeldige compositie van gemarineerde makreel met witte asperges in een soepje van erwt. Dit koud geserveerde gerecht met grasgroene tinten ademt lente én een Michelinster. De mini-broccoli, de witte bloemetjes en de boekweit (een gokje van onzentwege) die voor beet zorgt, doen enkel naar de rest van de lunch uitkijken. De minerale riesling van Weingut Johannishof begeleidt perfect.

Tweede gang

We blijven bij witte wijn: deze keer proeven we de Spaanse El Fanio die wordt omschreven als ‘iets vettiger en toch fris’. Volmondig akkoord, want dit wijntje met een bijzondere toets blijft hangen. Doordat we niet overschakelen op rood, zijn we nog nieuwsgieriger naar wat volgt. Eerst krijgen we een bord met gepersilleerde kasteelaardappelen en een stevige groene asperge, vervolgens schept de uiterst professionele ober daarbij kalfsblanquette op. We kunnen deze Vlaamse klassieker in steruitvoering absoluut appreciëren en nog meer nadat we in de bereiding morieljes als bonus spotten. Het lichte kalfsvlees baadt in een volle saus met diverse groentjes (erwt, wortel, prei, groene asperges, radijsjes) en de perfecte zuurtegraad. We lepelen met veel enthousiasme ons hoofdgerecht op, maar passen toch voor een tweede opschepbeurt.

Dessert

Dan volgt het dessert met aardbeien, oranjebloesem, bergamot en pistache in de hoofdrol. Ook hier slaagt de chef er glansrijk in om met respect voor het seizoen een uitgebalanceerd bord te creëren. Een gepaste afsluiter van onze sterrenlunch, al blijven we zelfs tijdens het nagerecht nog verschillende keren terugblikken op de jeugdsentimentele kalfsblanquette.

We ronden onze middag af met een koffie in het gezelschap van een hele resem zoets: suikerspin van passievrucht die verwijst naar de meifoor in Brugge en crunchy witte chocolade met dezelfde toets van passievrucht. Daarnaast trekt ‘Quintens cookie box’ met zijn belofte van een zoete ervaring de aandacht. Jawel, de huisgemaakte fruitgom, marshmallow en koekjes maken het waar.

En dat geldt meteen over de hele lijn, concluderen we. Henk Van Oudenhove bevestigt bord na bord in een kader dat weerklinkt in de naam Sans Cravate: zonder das lunch of dineer je in een sterrenzaak die ongedwongen gezwind combineert met klasse.