PAPAVERS

Velden vol tarwe, gerst en haver

een juweel in het rood: de papaver

Wiegend, wuivend in de wind,

exclusief sieraad dat je daar vindt …

Zo sereen, opvallend schoon

in eenvoud spannen ze de kroon

Over het kanaal eert men onze poppies

100 jaar geleden, stille getuigen van wrede stories

Wij noemen ze ook klaprozen

Met dank aan hun openspringende zaaddozen

Vier doorzichtige, kanten bloemblaadjes

En vele mysterieuze zwarte maanzaadjes

Zo heel gewoon en toch exotisch

Teder, aantrekkelijk, tikkeltje erotisch

Altijd opnieuw blijven ze mij boeien,

Op mijn wandelingen tussen de weiden en de koeien.

Tekst: Monique Claerhout

Juni 2015