Op eigen houtje
Meer dan 320.000 langdurig zieken in dit land, onder wie een niet onbelangrijk aantal vijftigplussers, verliezen binnenkort 10 procent van hun (toch al niet zo hoge) uitkering, wanneer zij een aangeboden aangepaste baan weigeren. Het gaat om mensen die al langer dan een jaar ziek thuis zitten.
Onze columnist Jan Schils vindt het erg merkwaardig dat in de toekomst een adviserend arts van een ziekenfonds op eigen houtje over het lot van een langdurig zieke beslist, zonder dat zijn huisarts of specialist daaraan te pas komt. Ook acht hij het lang niet zeker dat werkgevers tijd en geld willen besteden aan werknemers, die niet voor de volle honderd procent kunnen functioneren.
Privacy?
Hoe zit het met de privacy van deze langdurig zieken? Het heeft er alle schijn van dat die te grabbel wordt gegooid. Bij de zoektocht naar een nieuwe functie krijgen de werkgevers wellicht immers zicht op de ziekte van de desbetreffende werknemer. Afhangend van de ingesteldheid van de werkgever kan dat een goede zaak zijn, maar het kan ook verkeerd aflopen.
Nu lijkt het verlies van 10 procent van deze uitkering op het eerste gezicht geen onoverkomelijke ramp, maar het slaat toch een behoorlijk gat in het budget van de getroffene. Vooral als zijn of haar loon eerder bescheiden was, wat doorgaans ook het geval is.
Willen werkgevers wel geld én tijd besteden aan werknemers die niet voor de volle 100% kunnen functioneren?In de huidige praktijk ontvangt een afwezige zieke werknemer tijdens de eerste maand van zijn of haar ziekte het volledige loon. Dat wordt uitbetaald door de werkgever. Wie langer door ziekte afwezig blijft, ontvangt een ziekte-uitkering, die wordt uitbetaald door het ziekenfonds. Het gaat om 60 procent van het brutoloon, een bedrag dat na verloop van tijd verder omlaag kan gaan. Een strafkorting op de uiteindelijke ziekte-uitkering kan dus wel degelijk pijn doen. Temeer voor ziekte-uitkeringen die al erg laag waren, doordat ze berekend werden op basis van een bescheiden loon.
Toch dwang
In het regeerakkoord van de huidige regering-Michel stond nochtans alleen de intentie om zieke werknemers en zelfstandigen aan te moedigen om opnieuw werk te zoeken. Er was op dat moment nog geen sprake van enige dwang en zeker niet van sancties wanneer dat niet zou gebeuren. Maar op initiatief van minister van sociale zaken en volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) werd, met volmondige goedkeuring van CD&V, N-VA en MR, een belangrijke passage in de desbetreffende wetsteksten ingelast. Een inlas die doet denken aan het spreekwoordelijke addertje onder het gras. Zij bepaalde dat langdurig zieken (een jaar of langer), die volgens een arts nog kunnen werken, maar dat weigeren, 10 procent van hun uitkering verliezen.
Re-integratieplan
De ziekenfondsarts moet zelfs uiterlijk twee maanden nadat de desbetreffende zieke arbeidsongeschikt is geworden, nagaan of deze opnieuw aan de slag kan gaan in zijn vroegere- of een aangepast functie bij zijn oude werkgever. Komt de ziekenfondsarts tot de vaststelling dat de zieke nog kan werken, dan moet samen met de arbeidsgeneesheer van het betrokken bedrijf een re-integratieplan opgesteld worden. Dat plan moet uiterlijk 19 weken na het begin van de ziekte klaar zijn. De zieke werknemer verliest niet alleen 10 procent van zijn uitkering als hij aangepast werk weigert, ook als hij niet meedoet aan het re-integratieplan, verliest hij 10 procent van zijn uitkering.
Geschikte persoon?
De vraag rijst of adviserende artsen van ziekenfondsen wel bevoegd zijn om te beslissen of een zieke werknemer al dan niet terug aan de slag kanMet alle respect voor de adviserende ziekenfondsartsen kan men zich toch afvragen of zij wel de meest geschikte personen zijn om te beoordelen of langdurig zieken weer aan het werk kunnen of niet. In tegenstelling tot de huisarts of specialist komen zij nauwelijks of niet in aanraking met de dagelijkse praktijk van de geneeskunde en evenmin met patiënten.
Ook de Hoge Raad voor Personen met een Handicap laat eenzelfde kritisch geluid horen. Deze federale overheidsinstelling betwijfelt onomwonden of adviserende artsen van ziekenfondsen wel over voldoende informatie beschikken om te beslissen of een zieke werknemer al dan niet opnieuw aan het werk kan gaan.
Aap uit de mouw
Minister De Block wuift intussen alle kritiek van de hand en ziet alleen maar voordelen voor de langdurig zieken én voor de schatkist: “Mensen die nog kunnen werken, maar hun vroegere baan moeten moesten opgeven, krijgen de kans om opnieuw aan de slag te gaan. Dat is toch louter positief.” Dan komt eindelijk toch nog de aap uit de mouw, waarop het eigenlijk aankomt: een besparing op de federale begroting van 74 miljoen euro in 2016, oplopend tot 155 miljoen euro in 2018.
Tegenvaller
Wanneer men bedenkt dat De Block voor de jaren 2016, 2017 en 2018 rekent op 36.000 re-integratiegevallen op 320.000 langdurig zieken, mag men toch van een tegenvaller spreken. Ofwel zijn er inderdaad heel veel langdurig zieken, ofwel durft de politiek een aantal schijnzieken en profiteurs van de ziekenkas niet te hard aan te pakken.
Auteur: Jan Schils
46 reacties
Dan het addertje onder het gras, beseffen ze wel dat ze dank zij de gratie van het volk, dat ze nu aan het stalken zijn, hun macht en rijkdom hebben?? Kortzichtige geesten! Hoe lang gaat dit nog duren?
Ik vrees lang, de mentaliteit van de Belgen kennend. Ofwel staat het niet in het regeerakkoord en doen ze het niet ofwel passen ze snel de wet aan met een slinkse truuk.
Gelukkig brengt de Islam de oplossing (=cynisme). Daardoor komen nu dagelijks duizenden,neen miljoenen volgelingen naar Europa. Land van melk en honing (België!) "dat hen een visum van ONBEPAALDE duur geeft. zodat ze hier onze taal en gewoonten kunnen leren en zich integreren zodat ze hier kunnen blijven wonen en werk vinden."
(noot: .:UItspraak van hoger comité voor de vluchteligen !!!)
Maar er is bijna GEEN WERK en we moeten ons kapot BESPAREN!! Dan nog niks gezegd over de impact op onze cultuur. Enfin, hoe lang pikken we dit nog, ik ben benieuwd???
En verder begrijp ik ineens niet goed dat ziekenfonds artsen niet meer bekwaam zouden zijn iemand arbeidsgeschikt te verklaren. Ze doen nu al tientallen jaren. Enige basiskennis over deze zaak zou er toch moeten zijn.
Beseft Maggie De Block zelf wel dat ze een verdeeldheid onder haar confraters zou kunnen veroorzaken door haar maatregel? Wat als de opinies van experten en ziekenfondsartsen lijnrecht t.o;v. elkaar zouden komen te staan in sommige gevallen en er geen toegevingen worden gedaan?
Ik zie totaal niet in waarom er verdeeldheid onder artsen zou moeten komen omdat het kaf van het koren moet gescheiden worden!
Mijn man is reeds 3 jaren aan de nierdialyse.. En staat nog niet eens in de top tien voor een nieuwe nier..
Hij komt telkens uitgeput thuis en kan heel moeilijk recupereren. Zowel lichaam lijk als
emotioneel voelt hij zich constant vermoeid !!?
Laat staan dat hij terug zijn vroeger werk terug zou aan vatten
Toch wil ik ook dat profiteurs zoals ik er ken, invaliditeit ontvangen en volop oogsten via zwart werk er uit hebben. Het kan niet de bedoeling zijn dat deze personen werk afnemen van anderen, geen belastingen betalen, dockter gratis, medicatie gratis en nog 1000 EUR ontvangen.
Groot gelijk Maggie, maar eerlijke controle.
Toch moet men zeer voorzichtig zijn in de beoordeling.
Tot nu toe komen alle zgn. maatregelen neer op de kap van diegenen die als onproductief worden beschouwd , in de brede zin dan , waarmede ik bedoel , op de kap van al diegenen die geen jobs in de aanbieding hebben.
Trouwens , de controle op zieken is iets dat reeds lang bestaat en ook werkt . Ziek - arts - controlearts- beroep tegen de beslissing. Het is een systeem dat haar deugdelijkheid heeft bewezen. Vandaar dat de hier aangehaalde wijziging andere doelen heeft dan deze die worden verwoord door de politici. Dat laatste is trouwens ook een eigenheid van onze politici : de waarheid verdoezelen via populistisch gezever.
En ja , huidige regering moet de fouten van haar voorgangers rechttrekken ; 't is toch gemakkelijk hé als alles iemand anders schuld is . Calimero verheft nog steeds zijn klaagzang. En ja , moedig zijn onze politici , ze hebben de moed om het grote geld ( banken in de eerste plaats) , fraudeurs , enz.. met rust te laten.
Ik had van de nva meer verwacht
Na jaren last te hebben gehad aan mijn handen (zware handenarbeid) heb ik een operatie moeten ondergaan aan mijn rechterhand (linkerhand moet nog gebeuren). Er steek voor 45% ijzer in mijn hand, kan niet meer plooien, normaal uw vlees snijden op een fatsoenlijke manier, ik kan nog eventjes doorgaan zo..Ik ben NOOIT vies geweest van werken, maar kan de gewoonste dingen van het dagelijks leven niet naar behoren doen. Nu wil mevrouw Maggie al die mensen met een handicap (langdurige zieken) aan het werk zetten. Ik vraag niet meer dat Mevrouw De Block mijn handicap eens komt overnemen, dagelijkse pijn ervaren, ongemak ervaren, schrijven, enz.... Met alle respect voor de minister, maar ze weet niets, maar dan ook niets hoe het dagelijks leven in mekaar zit van zo'n zieke, en ook van andere zieken. Haar partij zat vroeger OOK in die regering waar alles kon (om te profiteren) en nu moet deze generatie van 55plussers en misschien ook jonger dan 55+ het bekopen, met alle gevolgen van dien!!!. Ik hoop dat het "gezond verstand" mag zegevieren, maar ik betwijfelt het. Als ze vroeger er niet mee "gegooid" hadden, was het nooit zover gekomen. Iedere partij heeft hier "SCHULD" aan. Tot zover mijn schrijven aan de politiekers.
Hopelijk lezen onze ministers ze ook.
Die ziek is ziek maar veel profiteurs ook invaliden , zij werken in den hof en hebben een invalidekaart, trekken alle maanden van de verzekering (invalidetijd) . Vroeger gemakkelijk te verkrijgen maar nu zitten zij ermee. En als buurof familie is het moeilijk hun aan te geven. Zo ben ik nu ook niet.
Invalidekaarten en de personen zelf die geen recht hebben controleren.
Als men nu teveel of te lang ziek is riskeert men ontslag met als argument dat je productief genoeg meer bent of dat de werkgever onvoldoende staat op je kan maken.
Een ziekte kies je niet, iets breken kies je niet, het is gewoon pech. En omdat je juist op dat moment pech hebt wordt je gestraft door vermindering van ziekteuitkering na verloop van tijd. Persoonlijk kennen we iemand die zogezegd het CVS ( chronisch vermoeidheid syndroom). Deze persoon krijgt een invaliditeit uitkering maar kan (zelf gezien) een groot stuk tuin omspitten, gaat alle dagen fitnessen en 2 tot 3X per week mountainbiken, ik wist niet dat iemand met deze ziekte dat allemaal kan. Hij wordt met rust gelaten, geen controle, niks nada noppes. Mijn vrouw heeft sinds begin dit jaar last van haar nekspieren en heeft al 3 infiltraties gehad die gelukkig een beetje helpen. Na elke infiltratie moest ze 2 a 3 dagen thuis blijven. Op haar evaluatie gesprek om de zoveel tijd kreeg ze te horen van haar werkgever dat ze toch wel veel ziek is, halloooo, ze kiest daar niet voor.
Wij weten 1 ding, neem nog wat vluchtelingen binnen, geef ze geld en onderdak want wij achterlijke Belgen zullen het wel betalen, het zijn toch zo'n sukkelaars. Zullen zij ooit werken in dit apeland en bijdragen betalen ? Ik denk het niet.
En in 2030 werken tot 67 ? Men krijgt de jeugd nog niet aan de slag, laat staan 55+ of 60+.
Wij hebben nu al besloten om in 2018, ten laatste 2020 definitief dit land te verlaten.
Tot wie richt Maggie De Block zich. Tot de landurige zieken die een uitkering krijgen van mutualiteit of RIZIV of een werkloosheidsuitkering krijgen. De RVA heeft ook controlerende artsen die bepalen of je werkonbekwaam bent of niet wegens ziekte. Wie door controlerend geneesheer van de RVA werkonbekwaam verklaard word , behoud zijn voledige uitkering , terwijl een gewone werkloze na 6 maanden 25 % verliest en na een jaar 50 % van zijn uitkering verliest. Na 2 jaar volledig (nieuwe wetgeving Di Rupo) . Een werkloze moet maar minstens 33 % werkonbekwaam wegens ziekte zijn om geen werk meer moeten te gaan uitvoeren, voor een ziekteuitkering van mutualiteit te ontvangen moet men minstens 66 % werkonbekwaam zijn wegens ziekte. Waarom een werkloze maar 33 % en iemand werkende 66 % ?
Wa moet ik doen, mij laten gaan en als een slons door 't leven gaan ?
Ik weet da er veel profiteurs rondlopen, maar er zijn wel mensen da afzien.
Ik ben 5 dagen weggeweest met mijn kinderen naar Cadzand, trekkershut, heel tof, was wel geen toilet. Ik heb 7 keer overgegeven op nen emmer in de keuken, tof he.
Maggie De Block doe maar, er zijn profiteurs, maar er zijn ok mensen da echt afzien
Ik weet dat er profiteurs zijn, die zijn er altijd en die krijg je er zo ook niet uit. Het zijn meestal de "brave" mensen die echt ziek zijn die het meest getroffen worden. Ik heb zelf moeten gaan werken van de controle-arts terwijl ik nog niet in staat was om mijn huishouden degelijk te doen. Resultaat was dat ik constant griep, ontsteking, .... had door oververmoeidheid en vele fouten maakte op het werk. Zo geraak je nog dieper in de miserie dan je al zit. Sommige ziekten worden helaas niet erkend, dan zegt de controle-arts vlak in je gezicht dat het tussen je oren zit! Dat komt aan als je dolgraag terug zou werken en je hoofd vol plannen zit maar je lichaam helaas niet mee wil. Ik hoop dat Maggy daar eens over na denkt!
dan ga je vragen aan de dokter van de zieken kas of je mag herscholen om terug aangepast in de toekomst te gaan werken heb ik een aantal antwoorden gekregen.
punt een ja mag herscholing doen alleen savonds door de dag bereikbaar blijven als je moet gaan werken na een oproep die je krijgt.
punt twee is heb in verleden bij beroep gedaan toen ik nog werkte en wil dit opnieuw opstarten dat ook niet dan verliest je wedden en hebt geen inkomen meer
punt drie vrijwillig wil gaan werken om andere te helpen, mag ook niet zo kan je evengoed gaan werken.
ik vind ze moeten nu eerst maar eens goed moeten aan gaan werken om dit probleem optelossen met werkgevers .
ik nu 54 jaar en als je gaat voor werk , dag dame daar is de deur u bent te oud u kost te veel.
ik begrijp wel dat de mensen praten maar de echt zwaar zieken die maar echt niet kunnen dat ze die gerust laten en de minder zware zieke terug aan de slag te laten gaan dan moeten ze wetten maar eens grondig aanpassen en de werkgevers geen toegeving laten geven .
Maggy heeft goed praten zij is arts normaal .
Zij moet maar eens na denken alles eens goed op een rij te zetten . en zij kan perfect de wetten met de top mensen bepraten en niet zo negatief gaan doen.Ze moeten niet tegenpolig gaan werken die willen gaan werken laat ze gaan die niet kunnen gaan werken laat ze gerust
ze moeten de wetten maar eens goed aanpassen
Ten eerste vraag ik mij af welke werkgever zich gaat ontfermen over iemand waar hij geen staat kan op gaan omdat hij/zij niet weet of ze er de volgende dag zullen zijn. Ten tweede zijn er wel werklozen genoeg zeker die totaal niets mankeren en als je dan eens nagaat zijn het nog meestal mannen tussen de 25-45 jaar. Als je wil werken is er werk, binnen de week ben je ergens aan de slag en dan kan je nog kijken of er iets is wat meer in jouw interesses of diploma ligt.
Ikzelf heb meestal twee jobs gehad en op mijn 30ste ben ik beginnen te sukkelen met mijn rug en het was spijtig genoeg ernstig omdat naar de dokter gaan niet in mijn woordenboek stond. Begonnen met een dubbele discushernia, ik werkte in een groentenveiling van 13-21u en ik werkte nog bij een begrafenisondernemer ook vóór ik naar de veiling ging. Erna ben ik chauffeur geweest en dat was van 08.00u tot....... en in't weekend ging ik vrijdag en zaterdag nog werken in een discotheek. Nu sta ik van 2012 op de mutualiteit want ondertussen is mijn nek ook al getroffen door hernia's, 3 niveau's die zijn vastgezet met plaatjes en bouten. Even is het goed gegaan en terug beginnen werken maar de onderrug is weer een probleem geworden dat ik met moeite en morfinepreparaten het leven nog een beetje houdbaar hou. Een operatie is geen optie meer want ze geven mij maar 30% slaagkans. Ik weet het dat ik maar 45 jaar ben maar als je al 15 jaar op de sukkel zit en pijn hebt die niet meer weggaat is het leven niet meer wat het geweest is. Ik heb er ook niet om gevraagd en zou het liever anders willen maar mag niet meer heffen, bukken of lang zitten en daarbij, dat gaat gewoon niet meer. Ik was visser als hobby, heb ik ook moeten opgeven. Als ik dan zo'n artikels lees dan krijg ik al de kriebels. Nogmaals, de "carottentrekkers" moeten eruit want dat kan de sociale zekerheid niet blijven aanhouden en de werklozen die niets mankeren, zet daar wat druk op, na één jaar geen werk en ook niet naar het OCMW hé want als hun uitkering niet hoog genoeg is en ze hebben wat kinderen (die nog het grootste slachtoffer zijn) stappen ze daar naartoe en dan pakt het nog meestal ook, dat zijn de mannen en vrouwen die ze moeten aanpakken maar mensen die lijden en nog nauwelijks een sociaal leven hebben, laat die gerust want die hebben al een triestig leven genoeg. En het is niet omdat ik in die situatie zit want ik ben altijd van dat gedacht geweest, medelijden heb ik niet nodig. Daar koop je niets mee en word je op geen enkele manier beter van maar dat een dokter die altijd geleefd heeft van haar patiënten nu zo met hun handelen is gewoonweg schandalig maar dat is nu juist wat je van de "blauwen" kunt verwachten hé.