Costa Rica heeft een lange democratische traditie, in tegenstelling tot veel andere Centraal-Amerikaanse landen, die gedurende lange tijd bananenrepublieken geweest zijn. Er hebben geen grootschalige gewelduitbarstingen plaatsgevonden sinds een kleine burgeroorlog in de jaren '40. In 1949 schafte president José Figueres Ferrer het leger af, waardoor Costa Rica een van de weinige landen zonder leger is.
Costa Rica is een democratische republiek. Aan het hoofd staat een president Het land kent een eenkamersysteem. Het parlement, de wetgevende vergadering, bestaat uit 57 leden.
Geschiedenis
 |
Voor de komst van de Europeanen werd Costa Rica bevolkt door Chibcha Indianen. Tijdens zijn derde reis, landde Christoffel Columbus op deze kusten en noemde ze de "Costa Rica de Verguera".
Costa Rica werd in de 16e eeuw door de Spanjaarden onderworpen. In 1821 werd het een deel van het onafhankelijke Mexicaanse Rijk, waarvan het zich 2 jaar later met andere Centraal-Amerikaanse landen afscheidde om de Verenigde Staten van Centraal Amerika te vormen. In 1840 viel deze federatie uit elkaar. In 1899 vonden de eerste werkelijk democratische verkiezingen plaats. Sindsdien is het land maar twee keer door politiek geweld geplaagd. Van 1917 tot 1919 regeerde de dictator Federico Tinoco Granados en in 1948 was er een kleine burgeroorlog na een omstreden verkiezingsuitslag. Die oorlog werd gewonnen door de linkse José Figueres Ferrer, die na afloop het leger afschafte en een nieuwe grondwet opstelde. Sindsdien is Costa Rica gevrijwaard gebleven van het geweld dat veel van haar buurlanden heeft geteisterd. Het is een van de welvarendste landen van Latijns-Amerika geworden en staat daarom ook wel bekend als "het Zwitserland van Midden-Amerika".
|
Bron tekst: Arakea |
