WC's
Geplaatst: 15 aug 2008, 14:40
Hello Zoete,
Bedankt voor Uw inbreng; het doet ook altijd plezier even te vernemen dat de rubriek over de Ordonnanceschool enige belangstelling krijgt.
Dat plannetje is niet van mij, 'Andemu' zorgde er voor.
Maar inderdaad, in blok 2, de blok gans links achter het paradeplein, verbleven ook tijdens onze periode in '67 de 'Beroeps', BV's en Onderofficieren. In de middelste blok zaten de frantalige KRO's en in de rechtse blok wij.
U heeft gelijk, er was inderdaad ook een werkman die het sanitair in de week netjes onderhield. Of dat elke dag gebeurde weet ik in feite niet, maar gelukkig lagen de toiletten er bijna altijd vrij net bij.
Tijdens de compagniekuis beperkte het zich tot het af en toe, van in de gang, uitspuiten van het WC-complex grenzend aan ONZE eigen blok, en droogtrekken van de gang ervoor; verder rijkte onze tussenkomst niet. Het is dus zeker niet zo dat we wc per wc en pot per pot onder handen moesten nemen, want dat werd in de week inderdaad door die werkman gedaan.
Ik heb ondertussen dat artikel aangepast, ten gevolge van Uw terechte verwondering; zodanig dat het nu in zijn juistere context overkomt.
Eveneens ter verduidelijking: wij hadden niet elke zaterdag compagniekuis en om de 14 dagen gingen we bovendien voor een weekendje naar huis. Dan was het de Franstalige groep KRO's of een groep van de KROO's die misschien compagniekuis hadden; ieder zijn beurt, maar 't was tijdens een compagniekuis altijd een vrij natte bedoening.
Voor wat betreft de humanere, soepeler regels het volgende:
Ook in '67 en nog enkele jaren nadien kon een militair door zijn compagniecommandant nog zwaar gestraft worden, zonder recht op bijstand bij zijn verdediging. Een aantal dagen ‘PK’ (Politie Kamer) kwamen nog veel voor. Ook ‘cachot’ kwam voor maar moest worden bevestigd door de Korpscommandant.
Bij ‘PK’ moest de gestrafte onmiddellijk na de diensturen met zijn matras naar het cachot om daar te overnachten; gedurende de dag vervulde hij gewoon zijn dienst.
Bij ‘cachot’ bleef de gestrafte gedurende de ganse straftijd in het cachot. Aan elke ingang van een kazerne, bij de wachtpost, waren toen meerdere cachotten (gevangeniscellen).
Als officier van wacht kon je een amokmaker meteen in het cachot steken.
Soms bleef het ook bij een ‘vermaning’ of mocht iemand als straf niet in weekend of niet met verlof.
Dienstplichtigen (miliciens) die in het cachot gezeten hadden moesten die tijd inhalen als hun kameraden al afgezwaaid waren; ze bleven dus ‘na de klas’.
Vanaf de jaren zeventig werd de invloed van de vakbonden ook binnen het leger voelbaarder. Vanaf de jaren tachtig moest je vooraleer op het verslag te komen, vooraf schriftelijk medegedeeld zijn wat je ten laste gelegd werd en door wie. Je kreeg tijd om je verdediging voor te bereiden en je mocht je laten bijstaan door een militair naar eigen keus, ongeacht zijn graad, die het beter kon uitleggen dan jijzelf. Pk en Cachot werden vervangen door een soort kamerarrest. Als straf zomaar een weekend of verlof schrappen mocht ook niet meer.
Bedankt voor Uw inbreng; het doet ook altijd plezier even te vernemen dat de rubriek over de Ordonnanceschool enige belangstelling krijgt.
Dat plannetje is niet van mij, 'Andemu' zorgde er voor.
Maar inderdaad, in blok 2, de blok gans links achter het paradeplein, verbleven ook tijdens onze periode in '67 de 'Beroeps', BV's en Onderofficieren. In de middelste blok zaten de frantalige KRO's en in de rechtse blok wij.
U heeft gelijk, er was inderdaad ook een werkman die het sanitair in de week netjes onderhield. Of dat elke dag gebeurde weet ik in feite niet, maar gelukkig lagen de toiletten er bijna altijd vrij net bij.
Tijdens de compagniekuis beperkte het zich tot het af en toe, van in de gang, uitspuiten van het WC-complex grenzend aan ONZE eigen blok, en droogtrekken van de gang ervoor; verder rijkte onze tussenkomst niet. Het is dus zeker niet zo dat we wc per wc en pot per pot onder handen moesten nemen, want dat werd in de week inderdaad door die werkman gedaan.
Ik heb ondertussen dat artikel aangepast, ten gevolge van Uw terechte verwondering; zodanig dat het nu in zijn juistere context overkomt.
Eveneens ter verduidelijking: wij hadden niet elke zaterdag compagniekuis en om de 14 dagen gingen we bovendien voor een weekendje naar huis. Dan was het de Franstalige groep KRO's of een groep van de KROO's die misschien compagniekuis hadden; ieder zijn beurt, maar 't was tijdens een compagniekuis altijd een vrij natte bedoening.
Voor wat betreft de humanere, soepeler regels het volgende:
Ook in '67 en nog enkele jaren nadien kon een militair door zijn compagniecommandant nog zwaar gestraft worden, zonder recht op bijstand bij zijn verdediging. Een aantal dagen ‘PK’ (Politie Kamer) kwamen nog veel voor. Ook ‘cachot’ kwam voor maar moest worden bevestigd door de Korpscommandant.
Bij ‘PK’ moest de gestrafte onmiddellijk na de diensturen met zijn matras naar het cachot om daar te overnachten; gedurende de dag vervulde hij gewoon zijn dienst.
Bij ‘cachot’ bleef de gestrafte gedurende de ganse straftijd in het cachot. Aan elke ingang van een kazerne, bij de wachtpost, waren toen meerdere cachotten (gevangeniscellen).
Als officier van wacht kon je een amokmaker meteen in het cachot steken.
Soms bleef het ook bij een ‘vermaning’ of mocht iemand als straf niet in weekend of niet met verlof.
Dienstplichtigen (miliciens) die in het cachot gezeten hadden moesten die tijd inhalen als hun kameraden al afgezwaaid waren; ze bleven dus ‘na de klas’.
Vanaf de jaren zeventig werd de invloed van de vakbonden ook binnen het leger voelbaarder. Vanaf de jaren tachtig moest je vooraleer op het verslag te komen, vooraf schriftelijk medegedeeld zijn wat je ten laste gelegd werd en door wie. Je kreeg tijd om je verdediging voor te bereiden en je mocht je laten bijstaan door een militair naar eigen keus, ongeacht zijn graad, die het beter kon uitleggen dan jijzelf. Pk en Cachot werden vervangen door een soort kamerarrest. Als straf zomaar een weekend of verlof schrappen mocht ook niet meer.