Leven rekken

Hier is plaats voor discussie of vragen over palliatieve zorgen.
Gast

22 feb 2011, 09:43

Persoonlijk ben ik van mening dat men "waardig" moet kunnen heengaan..... en als daar een duwtje moet aangegeven worden JA !
ik ben het er volledig mee eens !!!

Meintje2
Lid geworden op: 02 okt 2010, 21:49
Locatie: Oost Vlaanderen

22 apr 2011, 22:29

Hallo,
Ik heb hier aandachtig alles zitten lezen,en ja meningen zullen steeds verdeeld blijven over dit onderwerp.
Ik werk op de palliatieve zorgen,het is er heel sereen en huiselijk ingericht.
Wij krijgen heel veel mensen op onze afdeling,we verliezen ook heel veel mensen,soms is dat vlug,en soms hebben wij die mensen nog maanden bij ons.Ik kan hier wel bevestigen,dat mensen niet moeten afzien bij ons,het wordt hen zo comfortabel mogelijk gemaakt,alles maar ook alles doen wij voor die mensen,en ook al zijn ze soms al eens opstandig of lastig,dan weten wij heel goed dat dit is uit pure onmacht,weten dat je gaat sterven,en er nog niet klaar voor bent,of doodgewoon het vechten.Maar rekken,dat wordt niet gedaan,want eenmaal de mensen op palliatieve zorgen komen,krijgen ze geen zware behandelingen meer.Maar ze worden in de watten gelegd,alles wordt gedaan wat ze vragen,vb ze hebben zin in frietjes wordt voor hen frietjes gebakken,oliebollen alles maar ook alles krijgen die mensen.
Maar ik vind het prachtig dat wij dat kunnen doen voor hen,want wat we daar voor terug krijgen,een glimlach,een dank je wel,en de vriendschap,is onbetaalbaar.
Als ik op de afdeling kom,voel ik mij thuis komen,en mijn zorgen verdwijnen.
Ik kan met mijn hand op mijn hart zeggen,er wordt niks gerekt voor de financiële portemonnee van de dokter.
Ik wou het hier ook even neerzetten,hoe het bij ons gaat.
Groetjes
Meintje

mira
Moderator SeniorenNet
Lid geworden op: 15 aug 2004, 18:22
Locatie: Het Vlakke Land bij de Noordzee

24 apr 2011, 22:39

Meintje, bedankt voor deze mooie getuigenis en bravo voor je menslievende inzet.

mira

nieuwe bever
Lid geworden op: 26 apr 2005, 15:00
Locatie: Puurs

14 jan 2012, 08:16

Bedankt voor deze positieve getuigenis Meintje 2
"Je kan je leven op twee manieren leven:
alsof niets een wonder is, alsof alles een wonder is." A.Einstein
Gast

14 jan 2012, 11:17

Meintje

Ik kreeg er rillingen van,in de zin van,een geruststelling :wink:
Enorm veel respekt voor jou.
Bedankt.

Warme groet :wink:

Helena van Troje
Lid geworden op: 15 apr 2006, 17:07

16 jan 2012, 20:23

Wel Mijntje op jullie manier heb ik het mogen meemaken deze zomer met mijn echtgenoot.
Op 1 juli is hij opgenomen op de palliatieve eenheid.
Op 13 augustus is hij overleden.
Ik ben de mensen van de eenheid zo dankbaar voor al wat ze voor hem en voor mij en de kinderen betekend hebben. Er zijn geen woorden van dankbaarheid genoeg voor. Zijn privé welnes hotelletje zegde hij zelf altijd.

De laatste keer dat hij echt met smaak en met plezier heeft gegeten was de keer waarop iedereen op de afdeling mosselen met friet heeft gegeten. Een verpleegkundige hoorde toevallig dat hij het spijtig vond dat hij dit jaar nog geen mosselen was kunnen gaan eten met mij, iets waar we een traditie van gemaakt hadden. Prompt werd een mosseldiner georganiseerd en er zijn zowaar zeven kilogram mosselen verorberd door de patiënten en genodigden, zowat ieders familie.

Op 2 juli verjaarde ons oudste kleinkind, en hokus pokus pas, daar kwam een fles cava te voorschijn. De derde juli was onze 41ste huwelijksverjaardag: prompt werd een geïmproviseerde tête à tête georganiseerd met een kaarsje, een tafelkleedje, een roosje in een klein vaasje aan tafel....
Alle dagen werd hij volledig gewassen in bed, zijn huid met speciale lotion ingewreven, afhankelijk van de tijd van de verpleging mocht hij in bad en toen hij niet meer kon gaan en staan werd hij erin getild met de lift.

Hij had afgesproken met de arts dat als de tijd gekomen zou zijn, hij palliatieve sedatie zou krijgen. Zo geschiedde. Onze laatste dag bewust samen, kregen we bubbels bij het ontbijt, hij wou zo graag nog eens een roerei met ham, wat hij ook kreeg. Onze laatste maaltijd bestond uit frietjes. Sorbet als dessert, dat had onze schoonzoon zelf gemaakt met de vruchten uit de tuin. De laatste twee dagen heeft, buiten die eitjes en die frietjes, mijn man geleefd op pralines en sorbet, het enige wat hem nog een beetje smaakte en wat hij nog ingeslikt kreeg. Hij is ingeslapen in mijn armen, zijn laatste kus smaakte nog een beetje naar chocola :)

Ja, zo kan het ook. Vier dagen na de sedatie is hij voorgoed ingeslapen.
Hij overleed rond halfeen 's nachts, zijn gewone uur van slapengaan.
Ik ben bij hem mogen blijven slapen die hele laatste week, die extra moeilijk was. Hij heeft gewacht tot mijn moeder begraven was, die veertien dagen voor hem overleed.
In schril contrast tot zijn overlijden, heeft zij nog heel veel moeten afzien en heeft zij nog veel onnodige medicatie gekregen, per os dan nog wel en ze kon niet meer slikken, en behandelingen moeten ondergaan die toch geen aarde aan de dijk brachten... Vreselijk hoe ze heeft geleden. Het was, maar dat hadden jullie zo al wel begrepen, in een ander ziekenhuis....

Mijntje en collega's vrijwilligers en verpleegkundigen jullie doen werk van onschatbare waarde...
Gast

04 feb 2012, 21:08

Helena

Ik heb je verhaal gelezen,en het was slikken.

Liefs Nietje

meintje
Lid geworden op: 06 mei 2007, 08:05
Locatie: Oostvlaanderen

28 feb 2012, 16:51

Dag Helena,

Ik heb met heel veel warmte jou verhaal gelezen,en ik kan toch wel zeggen,dat iedere palliatieve dienst,zijn uiterste best,onze mensen zo te verwennen,en alles in het werk te stellen,om hun wensen te vervullen.
Ik ga ook eerlijk zeggen,ik heb al momenten gehad,dat het heel zwaar was,doordat wij een band gaan opbouwen met de patiënt,wat onvermijdelijk is,als die een paar maanden bij ons blijft.
Wij zijn geen robotten,maar mensen met gevoelens.En als die dan komen te gaan,wordt ook door ons tranen gelaten.
Er zijn ook veel patiënten,die eenzaam sterven,iets wat wij proberen te vermijden,want dan probeert steeds iemand daar bij te waken,hun hand vasthouden,gewoon hun laten voelen,dat we er zijn.

Mensen die nog mobiel zijn ,goed spraakzaam,gaan wij mee wandelen,naar de rokerszaal,hun lievelingseten klaarmaken,proberen heel veel met hen te doen,en daar zijn ze zo dankbaar voor,ook familie,respecteert enorm,wat wij doen.
Ik had zo eens een mevr waar ik heel veel de kamer van had,en die tekende graag,en ze geeft voor mijn collega's en mij,die veel bij haar waren,een tekening gemaakt,en die is voor ons van onschatbare waarde,en het doet goed die glimlach,die vriendschap .
Ik zou daar niet meer weg willen,want zoals ik al eerder zei,als ik daar kom,kom ik thuis.
Nu is het bij ons wel extra druk,want wij zijn bezig te verhuizen,we gaan van St Lucas Gent ,naar de overkant,naar de Volkskliniek.
Naar straat 194,de kamers zijn prachtig geworden.
Nu zaterdag is het opendeurdag,dus zijn we nog druk in de weer,om alles klaar te hebben.
Onze papegaai gaat mee,onze vissen,en we hebben een nieuwe hond,ons Kioschi gaat op pensioen,ze geeft haar taak met glans volbracht,ze geeft veel mensen,heel veel liefde gegeven,en nu wordt zij in de watten gelegd en verwend.
Als ik vertel over mijn vrijwilligerswerk,is het met heel veel passie en warmte.

Groetjes

Meintje :lol:
Gast

28 feb 2012, 19:53

Meintje

Ik bewonder je.Het is goed te weten dat mensen zoals jullie er zijn,want ja ,inderdaad ,er zijn heel veel eenzame mensen ,en het moet verschrikkelijk zijn,niemand bij jou te hebben als het einde in zicht is.
Ik mag er niet aan denken.

Nogmaals,met alle respekt en oprecht,dikke pluim.

Mvgr Nietje :wink:

reline
Lid geworden op: 24 feb 2009, 22:46

02 mar 2012, 15:59

Meintje en Helena,

Ik heb hier ademloos zitten lezen.....ik wist al langer dat het zo kon en in het najaar verbleef een nonkel in de palliatieve eenheid C.H. in het noorden van de provincje Antwerpen.

Meintje, het is met geen woorden te beschrijven wat jullie betekenen voor de zieken en hun familie.....al die kleine attenties en wensen....zo waardevol....

Meintje en Helena....erg bedankt voor jullie getuigenis!!!

Liefs, Reline
Zomaar voor iemand aardig zijn
Is voor jezelf, maar ook voor de ander fijn!

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

02 mar 2012, 18:24

Lieve Meintje..... ik ken je niet, maar van wat ik hier lees, ben jij een zéér beminnelijk mens die zich zo enorm met anderen inzet voor de lijdende mens in nood die geen hoop op leven meer heeft - petje af, jullie zijn kostbaar en onmisbaar.

Zelf ben ik in het verleden eens op bezoek gegaan bij de CODA Palliatieve eenheid in Wuustwezel (Gooreind) bij een stervende vriendin.
Ik was zéér onder de indruk en werd er stil van..... zoveel liefde vindt je daar, zoveel rust, omringd met de beste zorgen wat ze ook maar wensten.

Liefs,
Klaartje xx
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez