Kerstmis e.d.

Dit is de plaats voor cultuur en historie. Ook voor nostalgie en geschiedenis van steden, dorpen, kerken, rivieren, enz. kan je hier terecht.

Joris
Lid geworden op: 12 mar 2003, 19:01

25 dec 2013, 20:18

Het was weer kerstmis. De christenen over heel de wereld vierden weer de geboorte van een kindje, een godje eigenlijk. Iedereen weet nu wel dat de oorsprong ervan ligt in de viering van het licht in de duisterste nacht van het jaar. Maar dat is 21 december. In het oude Egypte echter, kwam op 25 december de ster Horus boven de horizon. Horus, de zoon van Isis en Osiris. Vandaar dus die 25ste. Dat zijn natuurlijk allemaal heidense overwegingen die voor een gelovige niet opwegen tegen het sacrale van het kerstfeest. Helaas! Zelfs de heiligste van alle heilige (levende tenminste) de paus, komt soms met eigenaardige verklaringen.
Of Jezus echt heeft geleefd en rondgewandeld in Palestina, wordt allang in twijfel getrokken. De Romeinen, die een perfecte administratie voerden en alles noteerden, hebben nergens een spoor nagelaten van ene Jezus, noch van zijn kruisiging en nog minder van zijn verrijzenis. Dat stemt tot nadenken. De enige verwijzing naar Christus, bij Tacitus, is allang afgedaan als apocrief. Een later toevoeging, waarschijnlijk van een devote scriptor.
Palestina was een Romeins wingewest en doorheen de geschiedenis ziet men dat bij onderdrukte volkeren – en dat was het joodse volk toen – telkens weer zogenaamde verlossers opstaan, die met populistisch vrijheidsgekweel aanhangers weten te winnen. Het was toen niet anders. Er zijn meerdere ‘verlossingsprofeten’ uit die tijd bekend, maar geen met de naam Jezus.
Maar het wordt helemaal erg als we bij Joseph Ratzinger = de paus emeritus, lezen dat de vraag mag gesteld of het de persoon Jezus is die het christendom heeft doen ontstaan of het het christendom is dat de persoon Jezus heeft uitgevonden. (Joseph Ratzinger ‘Jezus van Nazareth’)
Dat kan tellen. De paus zelve stelt de historische figuur van Jezus in vraag, dus ook zijn geboorte, dus ook zijn kruisiging, en zeker zijn verrijzenis. Geen kerstmis, geen pasen, geen hemelvaart. Daar gaan de pijlers van het christendom.
Blijft de vraag of dat nu allemaal belangrijk is. Welnee. Eens per jaar moeten we toch eens samenkomen en vrede stichten, het goedmaken. Even terugblikken op een jaar, op de successen en de miskleunen. Iedereen heeft wat en daarom kunnen we allemaal vieren. Dus vieren we. Met kaarsjes en lampjes en veel liedjes en even, heel even kunnen we buiten de werkelijkheid gaan staan en niet denken, alleen beleven.
L'homme n'est ni ange ni bête, mais celui qui veut faire l'ange, fait la bête (Blaise Pascal)

Klaartje
Lid geworden op: 27 jan 2005, 17:22
Locatie: Brecht

25 dec 2013, 20:30

Het hele gebeuren is een soort sprookje..... mensen hebben dat even nodig om er bij te horen vooral en het is een soort traditie geworden zeg maar, waar de commerce gretig is op gesprongen.

Het bijbelsverhaal is volgens mij een soort mythe, dat tot op de dag van vandaag in ere wordt gehouden omdat men daar graag in gelooft, het is ook zo aandoenlijk; terwijl de dag van vandaag in het Oosten (noem maar op Syrië, Libanon) nog steeds de realiteit is dat mensen in de grootste miserie leven en sterven. Laat ons aub die kerststal met die kribbe met os en ezel enz.... maar even voor wat het is. Er zijn groter problemen de dag van vandaag, die Kerstmis is een soort romantiek geworden dat uitgedraaid geraakte tot een zeg maar "massa hysterie" :!:
"Een vriend is iemand, die als hij je een hand geeft eigenlijk je hart aanraakt."
Auteur: Gabriel Garcia Marquez