Gewoon, gedichten - 4

[*Joy*]

.
Sunset,

Ik had al lang een vermoeden dat het om je kindje ging.
Mijn mama uit een gezin van twaalf kinderen,
verloor haar broertje op veertienjarige leeftijd.
Ook zij heeft nooit kunnen rouwen, daar mijn grootouders kort na zijn overlijden, onmiddellijk verhuisden én er nooit geen woord meer over repten.
Tot op de dag van vandaag, verteld ze me nog altijd verhalen over haar kleine broer.
Je mag best treuren Ingo...maar vooral blijven schrijven.

Ik ben voor enkele dagen afwezig, maar weet dat ik terug kom.
Tot gauw,

Liefs,

*Joy*

[sunset]

*Joy*
Dank voor je warm en invoelend reageren en ook voor het delen.
Ondanks alles ben en blijf ik een opgewekt optimistisch iemand. En schrijven zal ik zeker blijven doen zolang mij de muze ter wille is.
Geniet van je dagen en tot weldra.
Warme genegen groet en heel vredevolle donderdag, sunset

[sunset]

misschien huilde ik niet genoeg

ver van een jeugd laat zich het gemiste voelen
in het niet aanwezig zijn van de moederliefde
en slechts een vage schemer van vader

beide beelden in de jaren op elkaar geplakt
en ondertiteld met woorden, gedichten
naast vele geweende tranen in eenzame bedden
die ik mij tevergeefs weiger te herinneren

dat ik over de heide en door bossen zwierf
de eerlijke ruwe hemel in ogenschouw nam
en in mijn geest het vaderbeeld in stukken scheurde

dat ik in een boomtop klom om de nacht te zien
hoe zij kwam en uiteindelijk weer ging
en de nieuwe dag mij dezelfde leek als de vorige

ik nog veel meer tranen had moeten wenen
**********
sunset 27-10-2016
**********

[sunset]

de zomer voorbij
(het ingaan van wintertijd)

soms, als de lucht het nog toelaat
klinkt luid meeuwengeschreeuw
in een hemel wolken- zwaar betralied
zonder enige vluchtweg en gevoerd

hen is het eender of je slaapt of niet
zij hebben geen benul van tijd in lijven
- hoe jouw blik als kroonluchter
in vele partikels vervalt, kleine schoothondjes
zich uit armen wringen om achter schaars geklede
dames te jagen die op de dijkpromenade
nog rondtrippelen op veel te hoge hakken

- als het licht uitgaat wordt het water zwart -
het wachten is op dat andere moment
wanneer het leven begint over te vloeien
in luchtigheid die niets anders overlaat
dan een lichte echo van de naderende winter
in het uitstervend lachen van spelende kinderen

enkel het strand blijft onveranderlijk
**********
sunset 28-10-2016
**********



angst voor het ongewisse

‘s middags, wanneer de zon
op zijn warmst is in de herfst
wisselt buiten vloeiend licht
zich af met harde schaduwen
zie ik in de schemer gestalten
die mij vertrouwd zijn
waarvan ik de gezichten ken

bijna blind zou ik hun contouren
kunnen tekenen of ook de vorm
van hun lijven: links van mij
staan enorme afzichtelijke draken
die zich woedend oprichten
uit hun bek een zee van vuur;
rechts van mij een groep saters

pijnen maken je zo intens moe
en je legt je op het bed, sluit je ogen
ik zet me naast je, teken denkbeeldig
met mijn vingers in het ledige
de trekken van jouw gelaat
dat ik dromen kan, zelfs in mijn slaap
jij ligt stil en onbeweeglijk

later vertel je mij dat je droomde
van engelen en hun zachte muziek
en dat Gabriel jouw hand vasthield
dat zijn gelaat heel erg leek op het mijne
en dat je mij nooit verlaat
**********
sunset 29-10-2016
**********



stenige wortelwegen
heel traag gaan
langzaam wordt het licht

later, nog vroeg genoeg

boomstronken
sinds maanden
begaan met vergaan

bossen kennen geen tijd
**********
sunset 30-10-2016
**********

[*Joy*]

.
Beste Ingo,

Ondanks alle drukte ...toch wat tijd gevonden om een adempauze in te lassen , een beetje rust.
Die rust, die ik telkens terug kan vinden bij het lezen van jouw poëzie.
Het doet me goed, dat je ondanks alles een "blij én optimistisch" iemand bent.
En weet je ...dit "Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand" laat me altijd aan je denken.
Ik heb nog enkele drukke dagen in het vooruitzicht.
De vermoeidheid neemt toe
Maar alles komt goed.

Bij deze wens ik je nog een mooie avond toe.

Liefs,

*Joy*

[sunset]

*Joy*
let je wel op dat je door al je drukte, jezelf niet voorbij loopt. Ook daarover kan ik meepraten *glimlacht*.
fijn dat je toch nog even tijd vond om hier te komen verpozen. Misschien dat je toch iets of wat hebt kunnen bijtanken voor de drukte die nog in het verschiet ligt.
Warme omarmende genegenheid en heel vredige maandag, sunset

[sunset]

mijn oudste ziet Sarah
(geb. 01-11-1966)

ik heb nog het herinneren
aan toen wij doden herdachten
scheen het mij zo alsof jij altijd
er al was – met ook in jou
de schim van jouw broer -
jouw zijn deed pijn verzachten

en al was het één november
kon ik weer van zomer dromen
van heldere hemel en liefde
waarvan ik het bestaan ontkende
door veel te vele treurige gedachten

zo ver als ik mij nu herinner
maakte jij mijn wereld blauw
bracht zon in duistere dagen
al liepen wegen soms uiteen
weet dat ik altijd van je hou

veel verder dan jouw 50 jaren
**********
sunset 31-10-2016
**********

[Janina]

Janina

[sunset]

Janina,
Een heel goede morgen wens ik je en fijn dat ik je hier weer eens ontmoet *glimlacht* want dat is toch wel een eeuwigheid gelede. Hopelijk heeft je afwezigheid geen enkele bijzondere reden gehad en gaat alles goed met je.
Warme groetende genegenheid en een heel prettige woensdag, sunset

[sunset]

één zin volstaat

laten wij over liefde spreken
en ik zeg je dat jouw lichaam me bevalt
de bijzondere wijze waarop het jouwe
het mijne kent en toch steeds weer
op aloude wijze, dat weten doorgrondt

en ook zeg ik je hoe ik je huid lief
hoe ik je zo graag omarm
wanneer plots mijn verstopte stam
zich verheft en, bevend in jou,
zoekt naar de vrouw die in ’t diepste
van jouw vrouwelijkheid ligt

ik zal je zeggen ik lief en leef
wanneer ik vlinders voel in mijn maag
geniet van de vreugde omdat jij bestaat
weet dat zelfs wolken je bevallen
en ook de kille luchten
van herfstige dagen

wij kunnen zelfs erover praten
hoe serieus alles is wat ik je vertel
en of het ik het eenvoudig vind
dit verbranden aan en in jou
en of je daadwerkelijk alles benoemen moet

ik zou het niet weten
enkel dat ik alleen maar zeggen wil
dat ik ontiegelijk van je hou
**********
sunset 1-11-2016
**********

[sunset]

gebed van een mens

Jij bent mij
en ik Jou
Heer

veweefd ben Jij
met al mijn twijgen
mocht ik boom zijn

en Jou ooit te ver
in kille mist
geen evenbeeld van Jou

ben Jij nabij
wanneer het licht
opstijgt uit het verborgene

laat Jij mij
zoete vruchten dragen
die Jij mij toevertrouwt

lijden met lijdenden
lieven met geliefden
leven met levenden

en in alles
met Jou
**********
sunset 2-11-2016
**********

[sunset]

brief aan hen die mij ontvielen

ik wil je nog zeggen
dat ik spiegeleieren lust
en wijn, witte zoete wijn
dat ik soms ’s nachts opsta
om kasten te doorzoeken
naar ergens iets van jou
dat nog niet stuk is

hoe fijn ik het vond
wanneer wij beiden ver weg
ergens naar toe gingen
waar niemand woonde
wij in de zon zaten
wolkenbeelden doorzochten
naar iets dat nooit voorbijtrok

dat ik nog dikwijls aan dagen denk
waar wij heel diep in ’t water doken
tot op de bodem van de vijver
om daar met onze handen
in de modder te woelen
naar iets dat nog niet
helemaal vergaan was

dat muren hier soms grauw lijken
nog grauwer dan de pels van een kater
en dat ik soms ’s nachts opsta
zelfs als het licht brandt
ik niet weet of het dag of nacht is
en eenzaam ben

eigenlijk wil ik je slechts zeggen
dat ik je graf bezoeken wil
wanneer ik eindelijk vrij ben om te zoeken
naar ik weet niet wat van ons
dat toch ergens gebleven moet zijn
meer dat jij alleen maar in mijn hart
**********
sunset 3-11-2016
**********

[sunset]

vorst sluipt reeds door de nacht

grijs zoemen kinderkopjes
simpele liedjes over verre wegen
verwijdersluiers van een late herfst

[ik weet dat jij bestaat
zo anders dan dit weer
dat tranen huilt]

en in mijn keel heb ik een krop
als was ’t verstopt
klampen buiten bomen zich
aan laatste bevende bladeren
sluipt vorst reeds door de nacht
**********
sunset 04-11-2016
**********

[*Joy*]

.
Ach beste Ingo,

Alles is zo mooi geschreven én ligt zo gevoelig bij elkaar.
Veel bewondering daarvoor.

Ik ben stilletjes aan op mijn positieven aan het komen.
Heb terug zin in kleuren, net als jou met je schrijven.
Maak er dan ook gebruik van om je een fijn weekeinde te wensen.
Ondanks de lichte regen ...heb ik het hier gezellig gemaakt met wat kaarsjes én mooie muziek.

Lieve groet,

*Joy*

[sunset]

*Joy*,
Waar ben je mee bezig geweest dan? Er is niets belangrijkers dan leven. Toch? Dus kleur en verblijd. Jezelf en anderen.

Dank je voor je bezoekje en je mooi berichtje weer en geniet van een heel vredige zondag.
Warme omarmende genegen groet, sunset