ECHTE troost

Dit is de plaats waar je jouw verhaal kan vertellen, zorgen delen, troost zoeken/vinden en geven aan elkaar.

chuck
Lid geworden op: 07 mei 2007, 17:53
Locatie: Oostende

16 okt 2013, 10:04

Aan iedereen die een dierbare is verloren:

Begin maart verloor ik mijn echtgenote, en zocht hier even later troost. Ik dank van harte de mensen die reageerden. Het was allemaal heel erg goed gemeend en menslievend, maar ondertussen heb ik uit mijn eigen ervaringen geleerd.

Iedereen beleeft rouw op een andere manier, en gedurende een kortere of langere periode, zo lijkt het. En helaas zijn er nogal wat mensen die het hun leven lang moeten meeslepen, en dat vind ik vreselijk! Voor mij althans was het een ware geestelijke hel. Ik leek wel een andere persoon geworden! Een persoon waarover ik geen controle had. Ik mag er niet aan denken dat voor de rest van mijn leven te moeten meeslepen.

Door naar mensen te luisteren die het jarenlang meesleepten raakte ik echter in paniek! Maar gelukkig voor mij, verliep mijn rouwproces toch anders. Heeft precies zes maand geduurd, maar was wél heel intens en soms ondraaglijk. Maar er is licht aan het eind van de tunnel!

We zijn nu zeven maand verder, en mijn geluksgevoel is helemaal teruggekeerd. Ik heb me aangepast aan alleen leven (ben trouwens 72), zoek noch smacht naar een nieuwe relatie en begin alleen leven steeds fijner te vinden.

Aan alle mensen die in een rouwperiode zitten kan ik alleen maar zeggen: geduld! Laat de tijd zijn werk doen! Het komt heus wel goed als je daar zélf in gelooft en je niet in zelfmedelijden gaat wentelen! :lol:

Troostende woorden van lotgenoten kunnen je wel wat doorheen deze periode helpen, maar bedenk dat iedereen anders is en geloof niets onvoorwaardelijk! Blijf vechten voor jouw persoonlijk geluk, en je zult overwinnen!

Met medelevende groetjes,
Chuck.

iris
Lid geworden op: 15 apr 2003, 15:44
Locatie: Brugge

17 okt 2013, 08:50

dag chuck,

Afbeelding

mooi en gevoelig verwoord !

groetjes en knufff
iris - irisB
Carpe Diem !

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

19 okt 2013, 13:01

chuck ja erg mooi verwoord
maar het is vreselijk moeilijk het alleen zijn
overdag gaat dat ,maar savonds :?
mijn man is gister 1 jaar dood
is net de dag van gister :cry:
wens jou sterkte
grt riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan

chuck
Lid geworden op: 07 mei 2007, 17:53
Locatie: Oostende

19 okt 2013, 15:32

Aan Iris en Riekske,

Bedankt voor de positieve reacties, en ik wil hier toch nog iets aan toevoegen:

Het feit dat ik me in zes maand uit de rouw heb kunnen werken, heeft niets te maken met een eventueel gebrek aan respect voor de afgestorvene! Integendeel, wààr ze zich nu ook mag bevinden, ik ben er zeker van dat ze me niet in een dergelijke toestand had willen achterlaten, en nu blij is dat ik mijn geluksgevoel heb herwonnen!

Speciaal voor Riekske: volhouden meid! Een jaar is ook nog niet zo lang, en naar ik heb vernomen uit goede bron kan een rouwperiode tussen zes maand en twee jaar duren, afhankelijk van de persoon. Niet wanhopen dus. Gewoon de tijd zijn werk laten doen. Ook voor jou zal de zon weer schijnen, maar je moet het wél willen!

Groetjes,
Chuck.

RIEKSKE
Lid geworden op: 18 dec 2005, 10:21
Locatie: GELDROP

19 okt 2013, 18:17

dank je Chuck
ja ze waken wel over ons geloof mij maar
er is echt wel iets

ik heb vernomen dat gerhard nu samen met mijn vader is
het is wel erg zwaar ,maar ik weet wij moeten verder hoe moeilijk het ook is
het wordt weer donker en dat vind ik erg :?
wens jou ook sterkte Chuck
grt riekske
ik ben de clown met een lach
en hele dikke traan