Arrivage uit Frankies oeuvre

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

29 okt 2008, 14:10

Klokken

Mijn kleinzoon is gefascineerd
Door het tikken van de klok.
Al loopt hij lang nog niet alleen.
Het tellen heeft hij niet geleerd
Maar het luiden van de klok
Animeert de peuter als geen één.

Mijn moeder heeft al lang verleerd
Nog te lachen naar de klok.
Want ook zij is niet goed te been.
Jaren lang heeft ze zich verweerd
Tegen de wil van de klok
Die ooit eens luidt voor iedereen.
Laatst gewijzigd door eurocent1948 op 12 jan 2010, 15:26, 1 keer totaal gewijzigd.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

29 okt 2008, 19:36

Je zit daar

Op een stoel, vooraan in de grote zaal, op de eerste rij
Helemaal alleen, met je handen bevend in je schoot
En in je grijze pak, je vaalwit hemd en je paarse das,
Je haar grijs waar er nog over is; licht gebogen want
Nu vervul je je laatste wens op deze wereld hier.

Niemand zit nog naast je, niemand in je buurt nog
Sinds je vrouw je plots verlaten heeft en op je wacht
En wij onwennig staan, tot je afscheid genomen hebt
Van je goede trouwe vriend die je zo dierbaar is geweest
Op elke rit die je samen maakte op deze wereld hier.

Wij achteraan bijeen in de lege zaal en jij vooraan,
Een tergend pijnlijk tafereel, en je vriend onwennig
Luisterend naar de laatste woorden van je zachte stem
Gebroken door vergeefs verdriet en toch vastbesloten
Er uit te stappen zonder uitweg op deze wereld hier.

Dan schudt je vriend zijn hoofd, zijn manen waaien,
Zijn benen trappelen op de klamme stenen vloer,
En als je paard niet begrijpend naar je hinnikt dan…
Dan verdwijnt het dier weer van het toneel vooraan.

Uit het raamloos gat klinkt de roep van deze wereld hier.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

30 okt 2008, 12:56

Het nieuwe Allerheiligen.


Als oktober op haar einde loopt
En je weer op je vakantie hoopt,
Die de troost is van de welvaart,
En de versiering van de uitvaart,
zie ik de kinderen in hun graf,
Moeders, vaders op een draf.

Nu krijgen velen eens bezoek,
Een poetsbeurt met een zachte doek.
Ik doe het graag nog vele jaren
En blijf herinneringen bewaren
Door de jaren roze gekleurd.

Eens zijn jij en ik zelf aan de beurt.
Volgende keer zelfs al, misschien.
Vieren jullie vast maar Halloween!
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

bo'ke
Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47

30 okt 2008, 18:38

eurocent,


Laat maar komen de gedichten,
met plezier worden ze gelezen.

aangenaam
bo


Afbeelding
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan

dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan

'zalig genieten'
.

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

30 okt 2008, 22:56

Ik smeek u

Leg me neer in mijn graf
En kalk het toch niet wit
Gelijk de meeste in de rij
Die hun best doen op te vallen.

Werp een bloem op mijn kist
En kerf mijn naam in het hout
Zet er ook geen jaartal bij
Of een spreuk uit een oud boek.

Strooi de aarde om me heen
En meng het met de zaadjes
Die ik nog vergeten ben
Op de heenweg naar de stal.

Grif geen tekens in de steen
Die door velen werd gedragen
En telkens weer losgelaten
Op de tenen van de opdringerige.

Zend een dankwoord naar jezelf
Want niemand anders doet het.
En antwoord niet te vroeg
Op veel te laat gestelde vragen.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

31 okt 2008, 00:06

Afbeelding

Beste Eurocent,

Wees welkom bij de vrienden van
Poëzie en Proza waar je al bijhoort !

Mooie gedichten, doe zo voort...

Lieve groetjes in vrede, vreugde en
vriendschap van Alterego en Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

31 okt 2008, 22:01

Adieu

Spreek tot mij met je laatste adem
En zucht niet van vertwijfeling,
Zeg me met je laatste woorden
Wat je missen zult voortaan.
Fluister als je niet meer praten kan
Of stamel nog een keer mijn naam,
En als ook dat te lastig valt,
Kijk me dan nog even aan.

Kijk me aan met je oude ogen
En ween niet van ontgoocheling,
Zie eens met die mooie ogen
Die ik missen zal voortaan.
Knipper als je niets meer zeggen kan
Of denk gewoon nog eens aan toen,
En als ook dat te triestig is,
Raak me dan nog even aan.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

01 nov 2008, 17:38

Muur


Och kende ik maar
Mijn afstand naar mijn muur,
Zodat ik weten kon
Hoeveel stappen ik mag zetten
Hoeveel keer ik je zal wekken
Hoeveel kranten ik moet kopen
Hoeveel maal ik nog kan luisteren
Naar de muziek
Van je stem
En het ritme van je adem.

Och wist ik maar
Welke muur de mijne zal zijn,
Zodat ik wenen kan
Wanneer de ziekte me velt
Wanneer de knal me plet
Wanneer de honger me inhaalt
Wanneer ik alles verlies
In de leegte
Van je blik
En het einde van je plannen.

Och kon ik maar
De muur zien met jouw naam
Zodat ik zeggen kon
Dat elk woord het laatste wordt
Dat elke zucht de laatste is
Dat elke vraag een antwoord is
Dat elke grens een draaikolk is
In de diepte
Van je hoop
En de cirkel rond je wensen.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

02 nov 2008, 10:31

Mijn redster.

Bij het beste eten hoort een saus.
Wie daarbij nog een wijntje drinkt,
Verstaat de onvolprezen kracht
Van een aanmoediging of een applaus,
Een uitgestoken hand als je zinkt
Een knipoogje als je’t niet verwacht.

En als ik weer het ravijn in glijd,
Sneller dan de traan op mijn wang,
Wend ik mijn blik naar ‘t hemelblauw,
En vergeet ik al mijn dwaze spijt.
Nu ben ik helemaal niet zo bang.
En dat komt alleen door jou, o vrouw!
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

03 nov 2008, 12:48

Het verdict

Ik zag je razen
Op je snelle high speed boot
En je zag niet
Wat de baren
Je zegden
En je hoorde niet wat de oever je bood.

Ik hoorde je schreeuwen
Dat niemand sneller was dan jij
Niemand beter
Wijzer of begaafder
Niemand
Zo onkwetsbaar, hoog en vrij.

Ik deed je lachen
Met mijn zorgen en mijn angst
Want van ons tweeën
Over zeven zeeën
Was ik
Van ons beiden steeds het bangst.

Ik wou je leren
Van de meteoren naast de zon
Van de slakjes
Op de bloemen
En wat jij
In je haast niet begrijpen kon.

Ik zal je missen
Als de deur ooit opengaat
En van mijn vrienden
In dit leven
Niet iedereen
Tezelfdertijd gelijk naar binnen laat.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

04 nov 2008, 18:06

Yolanda

Ik heb je niet verzonnen
Ik heb je niet gemaakt.
Maar je hebt gewonnen,
Me hemeldiep geraakt.

Ik kan je niets meer geven
Alles hoort je reeds toe.
Wat je nodig hebt in ‘t leven
Is wat ik voor je doe.
Je zult me overleven,
Dat weten maakt me moe.

Ik heb geen andere zonnen
Dan de zon in je lach,
Dus heb ik ook gewonnen
Vanaf onze eerste dag.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

Omaha
Lid geworden op: 12 dec 2005, 20:53
Locatie: Vlaams-Brabant

05 nov 2008, 15:33

Hey eurocent,

Bedankt !
Afbeelding

Liefs

Omaha.
Vriendschap gaat niet over wie je het langst kent... maar over diegene die kwam en nooit meer van je zijde week.

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

05 nov 2008, 18:44

Tennis


Ik kwam gelijk een tennisbal
Nieuw en ongeschonden
Gekoesterd in een doosje.
Een keuze of een ongeval?
Beschermd en gebonden
Een doorntje of een roosje?

Dan kwam de opslag onverwacht,
Werd heen en weer geslagen
Tussen twijfel aan de waarheid
langs alles wat ik zelf bedacht
En steevast nieuwe vragen
Gesproten uit mijn traagheid.

Ik knalde als een tennisbal
Soms keihard naar beneden.
Dan stiet ik weer omhoog
En verving het vorige getal
Alleen schijnbaar zonder reden
Gewoon omdat ik buiten vloog.

Ik leefde als een tennisbal
Soms snakkend naar het net,
Me remmend in mijn dolle vlucht,
naar een fan die me vangen zal
Genietend van de dolle pret
En weghaalt uit de blauwe lucht.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

eurocent1948
Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
Locatie: Tollembeek

07 nov 2008, 10:40

Nutteloos


Ik kreeg deze tuin van mijn vader
En meet hem elke dag opnieuw
Maar ik zie er het werk van mijn moeder
En raak de getallen weer kwijt

Als de vogels weer vlinders jagen
En de regen de blaadjes kraakt,
Als de vruchten lachend gloeien
En de kindjes pluisjes blazen.

Ik wist niet dat tuinen ook stoppen
Bij hekken of hagen vol groen.
Ik dacht dat tuinen steeds groeien
En zich wentelen in de wind.

Ik hoorde de echo weergalmen
Van de zoveelste zachte winter
En de beekjes van verloren water
Die zoeken of er een vijver is.

Ik rook de adem van seringen
En de dampen van je gebraad
Op het vuur daar bij de muur
Van het huis dat we er bouwden.

Tot de tuin ineens gesloten werd
En ik niet verder meten kon.
Tot ik geen stap meer verder zette
Omdat ik al voor de muur stond.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)

ria
Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
Locatie: waar het goed is om wonen...

08 nov 2008, 14:08

mooie gedichten, eurocent

Afbeelding

dag vrienden,
maak er
een rustig weekend van,

ria :wink:
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.