de zatlap

Een zatlap loopt 's nachts over straat en belt om 4 uur 's morgens
aan bij mensen.
De man des huizes staat woedend op en vraagt: "Wat is dat hier,
wat scheelt er?"
De zatlap: "Kom me duwen! Je moet me komen duwen!"
Razend zegt de bewoner: "Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de
morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong..."
Terug in de slaapkamer, legt hij zich terug in bed, maar zijn vrouw
speelt hem de les: "Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook
al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar
toch wel even kunnen helpen duwen."
Man: "Ja, maar die kerel was strontzat."
Vrouw: "Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen
lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je."
Haar man, helemaal ontdaan, kleed zich toch maar weer aan en gaat
naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: "He kerel, ik kom je duwen, waar zit je?"
Zatlap: "Hier in de tuin, op de schommel"