Meeroken

In de Verenigde Staten zijn ze een vertrouwd onderdeel van het straatbeeld geworden : werknemers die buiten staan te paffen, omdat binnen roken verboden is.
Daar zouden ze immers hun niet-rokende collega's verplichten om mee te roken. Maar hoe zit het met België, of liever gezegd hoe zit het met jou ?

Anti-antirokersorganisaties, geruggesteund door de machtige tabaksindustrie, spreken er schande van dat rokers gebrandmerkt en uit hun holen verdreven worden. De gevolgen van meeroken zouden schromelijk worden overschat, maar de feiten bewijzen het tegendeel.

Waar rook is....
Meeroken, ook passief roken genoemd, is het inademen van (sigaretten)rook uit de omgeving. Sigarettenrook bestaat voor zo'n 15 % uit hoofdstroomrook : door de roker ingeademd en vervolgens weer uitgeblazen. De overige 85 % is afkomstig van het gloeiende puntje van de sigaret. Deze zogeheten zijstroom rook bevat opmerkelijk genoeg vijf keer zoveel giftige gassen en 46 keer zoveel ammoniak als de rook die wordt ingeademd. Alles bij elkaar zorgen hoofd- en zijstroomrook voor een mix van een paar duizend toxische stoffen, waaronder een 40-tal kankerverwekkende. Die worden de meeroker in de vorm van gassen (90 %) en vaste deeltjes (10 %) onder en in de neus gewreven. Daarbij is het van belang op te merken, dat de effecten van de aanwezige gifstoffen niet gebonden zijn aan een minimumhoeveelheid. De rook van één enkele sigaret volstaat m.a.w. om zijn werk te doen.

Snel de sigaar
Hoe snel meeroken invloed heeft op ons gestel, laat een Japans onderzoek zien. Twee artsen van Osaka City University deden een studie bij 15 gezonde nietrokers en 15 actieve rokers die géén symptomen van ziekten hadden. Alle personen brachten 30 minuten met elkaar in een afgesloten rokerige ruimte door. Bij alle niet-rokers werd een plotselinge vermindering van de werking van de bloedvaten geconstateerd. Bij de deelnemers uit de rokersgroep was dat effect er
niet. Onderzoeken als deze hebben er in de Verenigde Staten toe geleid dat er rookvrije ruimtes in bedrijven, bars en restaurants zijn gekomen. En dat rokers hun verslaving voortaan maar buiten moeten botvieren.

Geleerden zijn het niet eens
Er bestaat al lang geen twijfel meer over de ongunstige invloed van roken op de gezondheid. Over de exacte schade die 'mee'roken veroorzaakt, raken de geleerden het echter niet eens. Dan gaat het overigens niet over zaken als irritatie aan ogen, neus en keel. Ook over hoofdpijn, misselijkheid, vermoeidheid en duizeligheid bestaan weinig misverstanden. Gevoeliger ligt de vraag of meeroken ook longkanker veroorzaakt. De uitkomsten van de research staan soms lijnrecht tegenover elkaar. Het meest invloedrijke onderzoek op dit gebied (dat van de EPA, Environmental Protection Agency, een adviesorganisatie van de Amerikaanse regering) stelt dat meeroken wel degelijk longkanker kan veroorzaken. Jaarlijks zouden er in de Verenigde Staten zo'n 3.000 mensen aan sterven. Omgerekend naar onze situatie zou dat betekenen dat jaarlijks minstens 100 Belgen aan longkanker-door-meeroken overlijden.

Kind van de rekening
In België zijn de risico's van meeroken bij de meeste mensen goed bekend. In 1992 wist reeds 93 % van de bevolking dat het geen aanbeveling verdient om in de rook te zitten. Vier op vijf Belgen gaven te kennen meeroken een last te vinden, en stonden dientengevolge ook vierkant achter het rookverbod in openbare ruimten. Wat lang niet iedereen weet, is dat sommige groepen meerokers wel heel veel risico lopen. Behalve de voor de hand liggende groep van mensen met CARA (Chronische Aspecifieke Respiratoire Aandoeningen, de verzamelnaam voor aandoeningen aan de luchtwegen waardoor vooral het uitademen wordt bemoeilijkt; 10 % van de Belgische bevolking !) zijn vooral kleine kinderen buitengewoon kwetsbaar. Kinderen van rokers zijn veel vaker ziek dan die van niet-rokers. De meest kwetsbare zijn de allerkleinsten : de ongeboren vrucht van een rokende moeder kan er in veel gevallen vergif op innemen dat hij of zij later groei- of andere achterstanden zal hebben. Ook de wiegendoodfrequentie bij kinderen van rokende moeders is hoger. Een campagne van Kind en Gezin raadt overigens aan niet te roken in het bijzijn van kleine kindjes.

Goed nieuws !
Roken is een - min of meer bewuste - keuze, die gerespecteerd dient te worden. Niet willen meeroken is echter ook een keuze. Om evidente redenen, die zojuist naar voren zijn gebracht, zal het dan ook de roker zijn die water bij de wijn moet doen. Niet alleen is hij de viespeuk (nog steeds : met alle respect), maar ook is hij verreweg in de minderheid : het aandeel rokers in België beweegt zich al zo'n tien jaar rond de 34 %.
Net als voor rokers is er voor meerokers overigens goed nieuws : stoppen doet wonderen
Stoppen met meeroken vermindert het risico op kanker, hartziektes en (chronische) longziektes. Ex-meerokers leven langer dan meerokers en kunnen terug genieten van de geur van een bloem, de smaak van een vrucht. Genieten van het leven, als de rook om je hoofd is verdwenen...

Wie zwijgt, rookt mee...
Roken op het werk wordt geregeld door het Koninklijk Besluit van 31 maart 1993 ter aanvulling van het Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming (ARAB). Dat stelt dat de werkgever de nodige maatregelen moet nemen om het rookgedrag - zowel tijdens het werk als de rust- en etenstijden - af te stemmen op de wederzijdse verwachtingen van rokers en niet-rokers. De regeling is gebaseerd op wederzijdse verdraagzaamheid, respect voor de individuele vrijheid en hoffelijkheid. Helaas blijkt dat zware rokers die hoffelijkheid vaak moeilijk kunnen opbrengen!

Meerokers-tegen-hun-wil kunnen vast volgende raad gebruiken : kom zowel op het werk als thuis, op voor jezelf. Durf het onderwerp op de agenda te zetten en erover te praten. Want niemand verwacht dat je de roker zodanig veel respect gunt, dat je je eigen gezondheid daaraan ondergeschikt maakt.

Bron: Profiel