Waar was je?
toen de zon de einder kleurde
en de hei naar honing geurde
toen de hagelwind opstak
en de storm de takken brak

Waar was je?
bij mijn gekke euforie
toen mijn tranen sporen liet
bij mijn diepe empathie
toen m’n hart zwol van verdriet

Toen kwam je
dicht bij mij
het was een wonder
onverwacht
hoe kon ik zonder?
Je klopte zachtjes aan
ik liet je stil naar binnen gaan.

Nu blijf je
m’n tweede adem
reisgenoot
m’n levensader
zielsgenoot
Je ogen op m’n lijf gericht
je naam in m’n ziel gegrift.

Dit gedicht werd ingezonden door May.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!