Wie betaalt de muur?

Op de eerste plaats wil Trump de muur tussen Mexico en Noord-Amerika wel degelijk optrekken. En hij blijft bij z’n eerdere stelling: Mexico gaat voor die muur betalen. Nu heeft de Mexicaanse president al furieus gereageerd op dit order, en bij hoog en laag afgezworen dat er ook meer één cent richting de financiering van de bewuste muur gaat, maar Trump gaat wellicht toch aan het langste eind trekken.

Amerika heeft namelijk een groot handelstekort met Mexico, goed voor 65 miljard dollar op jaarbasis. Dit komt omdat er meer goederen vanuit Mexico richting de VS gaan, dan andersom. Trump zal via importheffingen de financiering van de muur rondkrijgen, als er zo’n 20% importheffing komt.

Nu zou je kunnen zeggen dat Mexico dan simpelweg stopt met goederen importeren, maar zo eenvoudig is het niet. Amerika zou nog wel zonder Mexicaanse producten kunnen, maar Mexico kan niet zonder de Amerikaanse consument. Een groot deel van de economie draait er namelijk op Amerikaanse omzet. Een exportstop zou Mexico onmiddellijk in een diepe crisis storten.

Pas NAFTA aan

Maar het dispuut met Mexico is maar klein bier, in vergelijking met die andere orders die Trump inmiddels ondertekend heeft. Hij wil dat Amerika niet deelneemt aan het TPP, en bovendien wil hij wijzigingen in de NAFTA-overeenkomst.

Om met die laatste eerst te beginnen: NAFTA staat voor ‘North American Free Trade Agreement’, oftewel Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst, een overeenkomst tussen de grootste Amerikaanse handelspartners: de Verenigde Staten, Canada en (opnieuw) Mexico. Trump wil dus niet enkel nieuwe handelsovereenkomsten met Zuid-Amerika, maar ook met het noordelijke deel van het halfrond. En aangezien de directe handel tussen Mexico en Canada eerder beperkt is, gaat het met name om de handelsovereenkomst van beide landen met Amerika.

Voor Trump moet die overeenkomst op de schop. De VS wordt te veel benadeeld, terwijl de kleinere landen er te veel profijt uit halen. Dat moet anders. Er moet meer geld binnen de landsgrenzen van de VS blijven, en er moet weer meer werk komen voor de lokale bevolking. Simpel en helder.

Schrap TPP

De grootste ‘move’ van Trump is echter de formele terugtrekking uit de onderhandelingen inzake TPP. De Trans-Pacific Partnership moet een veel omvangrijkere, globale handelsovereenkomst worden tussen de belangrijkste handelsblokken in de wereld: Amerika, Europa en Azië. De doelstelling is ‘om handel en investeringen te bevorderen tussen de TPP-partners, innovatie, economische groei en ontwikkeling te stimuleren, en banen te scheppen’.

Helaas ziet Trump dat helemaal niet meer zitten, want volgens hem is dit stukje papier er ook weer enkel en alleen op uit om Amerika (en haar werkende bevolking) uit te buiten. Voor Trump hoeven dit soort handelsverdragen in de toekomst niet meer zo snel. Meer nog, hij dringt erop aan bij multinationals (van Amerikaanse origine) om hun activiteiten terug naar de VS te halen, en de nodige kapitalen te repatriëren richting de USA. Zo niet, dreigen er forse heffingen, taksen en andere kosten voor bedrijven die de globalisering najagen.   

Handelsoorlog

Wie een beetje tussen de lijnen door kan lezen, begrijpt dat Trump hiermee een regelrechte handelsoorlog ontketent. Want als Amerika zich stroever gaat opstellen in de internationale handel, dan zullen andere landen, waaronder met name China, de hakken in het zand zetten.

Met alle gevolgen van dien voor jouw portemonnee. Handelsoorlogen zijn immers niet erg begaan met de financiën van de inwoners van de betrokken landen, integendeel. We verwachten dat het dagelijkse leven in de komende jaren weleens fors duurder kan gaan worden, vooral voor de Westerse landen.

Hun productieapparaat werd in de voorbije decennia op grote schaal uitgevoerd naar lageloonlanden. Als het Westen de productie terug moet oppakken, zal dat zeker leiden tot fors duurdere producten in de winkelrekken. En bovendien wordt men geconfronteerd door extra kosten van heffingen en andere taksen voor (noodzakelijke) ingevoerde producten.

Trump mag dan wel Amerika terug op de eerste plaats willen stellen, het zal met een fors prijskaartje komen, voor het gehele Westen, inclusief Europa. Gelukkig kan men zich op de beurs in belangrijke mate beschermen tegen prijsstijgingen, oftewel inflatie. Wie de juiste beleggingen aankoopt, zoals bepaalde aandelen of grondstofgerelateerde beleggingen, die kan (een belangrijk deel van) de koopkracht van zijn vermogen vrijwaren.

Nico Pantelis is een gediplomeerd beleggingsadviseur. Hij is de oprichter van Slim Beleggen, een platform dat beleggers van informatie over aandelen, fondsen en andere producten voorziet. Het opzet van het platform is om de beste fondsen te selecteren en te bespreken op basis van een diepgaande analyse. Dat gebeurt in verschillende onderdelen en segmenten van de markt (aandelen, obligaties, gemengd, vastgoed, grondstoffen, goud, enz.). Alle info op www.slimbeleggen.com. Volg ons ook op Twitter @SlimBeleggen.