Zich driemaal laten wekken
om de morgenstond te rekken.
Nagenieten van het bed
terwijl het vrouwtje koffie zet.
Na de krant en het ontbijt
is er nog een zee van tijd
voor karweitjes hier en daar.
Alleen of met mekaar
bezig blijven tot de noen
en dan saam een dutje doen

In de zetel zitten, turen
naar de wolken en de lucht,
naar de kater van de buren
en het vogeltje dat vlucht.
Lopen, fietsen, wandelen gaan,
met de buur een praatje slaan.
Wat lezen of een kaartje leggen.
Wat ik wil zeggen:
Niets, en toch van alles doen,
dat is ‘leven’ met pensioen.

Dit gedicht werd ingezonden door Ludo.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!