’t is lente, ik voel het diep vanbinnen -
schoorvoetend warmt de vroege zon
de prille voorjaarsbloesems
van appel, peer en kweepeerboom -
wit, geel en soms wat rozerood,
heel klein en soms wat groot -
wij mensen zien en ruiken
hoe ’t leven zich opnieuw herstelt,
na ijskoud sneeuwgeweld,
dat alles kil en stil doet staan,
dat bevend blad met rijm omhult in wit gewaad -

Goede morgen! mijn huidomstrelende zonnestraal,
omarm mij kwetsbaar kort bestaan -
kijk nu, het blad vouwt aarzelend open,
knoppen staan op springen,
de zon herschildert het nog stille landschap
in zacht gekleurde tinten, en moeder natuur herrijst -
alles juicht van vreugde
en ikzelf, ik jubel mee - ’t is lente!

Dit gedicht werd ingezonden door Lutgart.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!