Schip ahoy

Op 7 november 1872 vertrok het schip Mary Celeste vanuit de haven van New York naar Genua met een lading van 1700 vaten ruwe alcohol aan boord. De bemanning bestond uit kapitein Briggs, een ervaren zeeman, zijn vrouw en hun 7-jarige dochtertje plus 7 bemanningsleden. Zonder enige bekommernis begon de bemanning aan de lange reis naar Italië. Geen van hen kon op dat moment vermoeden dat er nooit nog iets van hen vernomen zou worden.

Een maand later werd de Mary Celeste ten westen van Gibraltar opgemerkt door een ander schip. De bemanning van dat schip zag dat hun collega’s duidelijk in nood verkeerden. Het schip voer doelloos rond en de bemanning besloot om aan boord te komen. Daar kwamen ze tot de mysterieuze vaststelling dat er niemand aan boord van het schip was. Noch kapitein Briggs en zijn familie, noch één enkel bemanningslid bleek aanwezig te zijn. De enige sloep was wel weg en de zeilen waren gescheurd. Op het schip waren er echter geen sporen van geweld terug te vinden en het kompas en het logboek waren wel nog aanwezig. Bizar, want normaal verlaat een kapitein zijn schip nooit zonder die twee dingen.

Theorieën

Omdat het roer niet vastzat, kon men het schip naar de haven van Gibraltar loodsen. Daar kwamen allerlei theorieën de kop opsteken. Volgens de lokale aanklager ging het om verzekeringsfraude, georkestreerd door de kapitein en waarin de bemanning hem gevolgd is. Zo zouden ze een bergingspremie kunnen opeisen, maar dat kon nooit worden bewezen. 

Volgens anderen had de verdwijning te maken met de lading die de Mary Celeste vervoerde: 1700 vaten ruwe alcohol. Zo zouden er giftige dampen vrijgekomen zijn na een ruwe storm, en werd iedereen hierdoor bevangen en probeerde men in allerijl weg te geraken. Nadien zou de sloep gezonken zijn op de oceaan.

Nog anderen wijzen op een komeet die rond die tijd boven de aarde scheerde en in tweeën brak. Een deel ervan viel neer op Chicago en een ander deel in Europa. Die verbrokkeling zorgde voor een regen van brandende brokstukken en misschien had de kapitein besloten om het schip voor alle veiligheid te verlaten omwille van de alcohol aan boord.

Wat de waarheid ook is, van de kapitein en zijn familie werd nooit meer iets vernomen. Hetzelfde geldt voor de bemanning. Of het nu om kwaad opzet ging, een ongeval of om een geval van overmacht: wellicht heeft niemand het avontuur overleefd. De zaak met de Mary Celeste is overigens niet de enige in zijn soort. Er zijn nog spookachtige verhalen met schepen die zelfs nog recenter zijn.

USS Cyclops

In 1918, tegen het einde van WO I, voer het Amerikaanse vrachtschip USS Cyclops zijn laatste tocht. Het schip was vertrokken in Rio de Janeiro en voer van daaruit naar Salvador en dan Baltimore. Aan boord zat een maar liefst 306-koppige bemanning. Onmogelijk dat hier iets zou kunnen gebeuren, zou je denken. Maar niks is minder waar.

Op een dag in maart verdween het schip plots van de radar. Er werd helemaal niks meer vernomen van de kapitein en zijn bemanning. Met man en macht werd er gezocht naar het schip, maar het werd nooit meer gevonden. Wat kon er in godsnaam gebeurd zijn? Was het schip overladen? Volgens getuigen destijds zou commandant George Worley zich bezorgd hebben uitgedrukt toen hij in de haven van Baltimore een tussenstop maakte. Zijn schip zou veel meer goederen aan boord hebben gehad dan het normaal zou aankunnen. Zou kunnen, maar anderen dachten dan weer aan muiterij, of dat het schip tot zinken was gebracht door een Duits oorlogsschip tijdens de Grote Oorlog. Experts denken nu dat het schip te maken kreeg met een monstergolf waartegen zelfs het grootste schip kansloos is. Niemand zou zoiets kunnen overleven. Deze theorie wordt meer en meer als de echte verklaring gezien, zeker ook omdat het schip verdween ter hoogte van de beruchte Bermudadriehoek.

Vlucht 19

Niet alleen schepen, ook vliegtuigen zijn al vergaan in de buurt van de Bermudadriehoek. De meest gekende zaak is die van Vlucht 19 die tijdens WO II een oefening aan het uitvoeren was. Het doel van de training was de bemanning klaarstomen op bombarderen en navigeren. Op 5 december 1945 waren de vliegtuigen vertrokken, daarna vernam men niks meer van hen. Kort daarop stuurde men een vliegtuig om sporen van Vlucht 19 te vinden, maar ook dat verdween spoorloos.

Vlak voor hij verdween, schreeuwde een piloot nog door de radio dat zijn kompas niet meer werkte. Dat was het laatste wat we van hem weten. Wat was er gebeurd? Volgens sommigen zou hij vlak daarvoor nog gemeld hebben dat hij recht op één of andere mysterieuze mist afvloog. Was het die mist die hem en de hele Vlucht 19 fataal werd? Raakten ze daardoor alle oriëntatie kwijt of zorgde die mist voor verwarring in de vliegtuigen? We zullen het nooit te weten komen. De Bermudadriehoek heeft zijn slachtoffers allemaal uitgekozen, de oceaan heeft hen verzwolgen. Een perfecte samenwerking die haar geheimen tot nu toe nog steeds niet heeft prijsgegeven.