Niet eenzaam maar alleen te zijn
Gelukkig niet ongelukkig zijn
Zoveel te doen en niets te doen
Overleven zonder dagelijkse zoen
Regendagen, zonnestralen
Alleen maar je eigen doel bepalen
Alles eraan, en alles erop
Leven in een notendop
Dit gedicht werd ingezonden door Rdckx.
Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!
2 reacties
Soms lijkt het of nu eindelijk
mijn vrijheid gaat beginnen.
Als kind houdt men je voor :
wees braaf, leer goed,
hou van en zorg voor je ouders;
er wordt van je verwacht
een modelburger te zijn.
Als volwassene draag je
dit door op je eigen kinderen;
naast de zorg voor hen rust
nu de last op je schouder om
te overleven in een steeds
veeleisender maatschappij
waar zelfbehoud een immer
aanwezig gevecht wordt,
een keurslijf, maliënkolder van
verplichtingen, schuldgevoelens
en onderdrukking van dromen.
Zoveel dagen van één leven
gebotteld als in een fles wijn
die ligt te rijpen wachtend
op de dag dat hij op dronk is.
Nu is de tijd gekomen
om mijn fles te ontkurken.
Hoe weet je of gerijpte wijn
nog drinkbaar zal zijn?
Absolute zekerheid heb je nooit,
maar toch…….
Dromen komen ooit wel eens uit
Soms lijkt het of nu eindelijk
mijn vrijheid gaat beginnen.
Geen spelbrekers meer om
stokken tussen de wielen te steken
…Tenzij misschien de liefde,
die alom overweldigende liefde
die maakt dat je jezelf vergeet,
Misschien ligt enkel in de dood
de ultieme vrijheid…
2015 01 rdckx