Elk dorp heeft ergens
zijn plek kunnen sparen
van versleten drempels
vol wijsheid van jaren.

Iedereen kent er
de verweerde gezichten
van generaties
moeders, tantes en nichten.

Het gonst er
van verhalen en roddels
over buren, de mannen
en andere flodders.

Er gaan discussies
over enorme problemen
of over kleine ruzies
die ze echt niet menen.

Met de krop in de keel
over "onze kleinen"
en gefluister
over grote geheimen.

Ze genieten van echtgenoten
al vinden ze die soms wel een plaag
of van kinderen die ze al te graag
tot helden uitvergroten.

Het is de sacrale plaats
van spaarzame tranen,
en als het even mag,
van een gedeelde schaterlach.

Dit gedicht en schilderij werden ingezonden door Paul.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!