Winston Churchill zou hebben gezegd: 'Als je door de hel gaat, stop daar dan niet. Dit is geen plek om te verblijven.' Het coronavirus blijft wereldwijd talloze doden veroorzaken, maar het maakt duidelijk dat de wereld er in de toekomst helemaal anders zou kunnen uitzien.

Corona heeft wereldwijd voor massa's doden gezorgd en blijft ons leven zwaar beïnvloeden. Toch is het niet allemaal kommer en kwel. Voor het eerst in ons leven daalt de uitstoot van broeikasgassen fors. Satellietbeelden van luchtverontreiniging tonen een grote vermindering van stikstofoxiden in verschillende delen van de wereld. Het coronavirus zorgt voor een verbetering op korte termijn, aangezien de wereldwijde sluiting van de industrie en de drastische vermindering van het verkeer het verbruik van fossiele brandstoffen en de vervuiling hebben verminderd. Tegelijkertijd verbetert de luchtkwaliteit. Allicht is dat helaas maar een tijdelijk effect.

Klimaat

Pessimisten zullen beweren dat het coronavirus de wereldwijde klimaatverandering uit de publieke discussie dwingt en daarom een ​​gevaarlijke afleiding is van de belangrijkste klimaatdoelen. Optimisten, aan de andere kant, zullen zeggen dat het ons er allemaal aan herinnerde hoe vergankelijk het leven is en dat de natuur superieur is aan de mens.

Covid-19 zal hopelijk afnemen en in het beste geval uit beeld verdwijnen. Laten we hopen dat we tegen die tijd een paar dingen hebben begrepen. Kan de overgang naar een koolstofvrije economie vertragen door de daling van de olieprijzen? Het blijft voorlopig koffiedik kijken.

Mondiale problemen samen aanpakken

Nationale grenzen en nationaliteit spelen geen rol bij mondiale problemen zoals Covid-19 of klimaatverandering. Een groot verschil is dat er al geruime tijd over klimaatverandering wordt gesproken en er wordt aangenomen dat de gevolgen niet direct zullen optreden, maar ergens in de toekomst. Tegelijkertijd brengt het een gevoel van hulpeloosheid teweeg.

Landen moeten samenwerken om het dreigende gevaar aan te pakken en staten moeten erkennen dat het probleem onmiddellijke actie vereist. Nationale grenzen en nationaliteit spelen geen rol bij mondiale problemen.

Een groot verschil is dat er al decennialang over klimaatverandering wordt gesproken en er wordt aangenomen dat de gevolgen niet direct zullen optreden, maar ergens in de toekomst. Tegelijkertijd brengt het een gevoel van hulpeloosheid over.

Corona stimuleert creativiteit

Periodes van grote plagen zijn altijd al een bron van inspiratie geweest. Grote denkers als William Shakespeare en Isaac Newton hebben hun beste werk geleverd in quarantaine toen de pest woedde. Laten we hopen dat de gelukkigen die momenteel vanuit huis werken of studeren de nodige inspiratie krijgen.

Sociale veranderingen

De pandemie zal, ongeacht de duur ervan, zeker tot enkele diepgaande sociale veranderingen leiden. Het zal waarschijnlijk onze wereldbeelden in twijfel trekken en ons dwingen onze prioriteiten te herzien om nieuwe crisissen te voorkomen of voor te bereiden. Het biedt ons ook een enorme kans om te leren. Bedrijven moeten communiceren, maar de crisis heeft aangetoond dat we in staat zijn om zinvolle oplossingen te vinden en ons aan te passen. Deze leerervaring zal de manier veranderen waarop we ons werk organiseren. Het valt nog te bezien of de landen waar een quarantaine werd opgelegd in staat zullen zijn om enkele van de gehaaste duurzame praktijken te handhaven om het risico op COVID-19-infectie te verminderen. Telewerken vanuit huis bijvoorbeeld.

Dam tegen vreemdelingenhaat?

Zoals de Italiaanse socioloog Ilvo Diamanti terecht opmerkte: “De wereld heeft geen onoverkomelijke grenzen meer. Je zou jezelf moeten verdedigen tegen de hele wereld. Om niet besmet te raken en door anderen te sterven of om zelf het virus te worden, zouden we eenzaam moeten sterven. Dat is een groter risico dan het coronavirus zelf. ”