Iedereen kent intussen in zijn nabijheid wel iemand die lijdt aan een burn-out of er ooit mee te kampen gehad heeft. Het wordt niet voor niets een van de ‘ziektes’ van onze moderne tijd genoemd en niemand is er nu immuun voor. Een burn-out kan zowel mannen als vrouwen treffen, en er staat geen leeftijd op.

Veelheid van factoren

Waarom iemand wel, en een andere persoon geen burn-out krijgt, valt moeilijk te verklaren. Feit is dat het vaak het gevolg is van een veelheid van factoren en dat die meestal in stijgende lijn gaan. Met andere woorden, een burn-out treft je niet zomaar van de ene dag op de andere, het is een kwestie van een opeenstapeling van factoren die uiteindelijk tot een ‘crash’ leiden.

‘Het groeide me allemaal boven het hoofd’

Vaak treft het mensen die zich gaandeweg in een bedrijf of een organisatie hebben opgewerkt en in een positie terecht komen die ze niet meer aankomen. Een burn-out is dan ook een gevreesde ziekte in de middens van managers en bedrijfsleiders, en andere personen die een grote verantwoordelijkheid dragen. ‘Het groeide me allemaal boven het hoofd!’ is een veel gehoorde verzuchting in verband met burn-out.

Maar ook wie beroepshalve minder druk in de weer is kan door een burn-out getroffen worden. Meer zelfs, senioren kunnen er evengoed door getroffen worden. Vaak is er niet meteen een directe aanleiding. Maar eens de emmer vol is, kan zelfs een klein druppeltje voldoen zijn om hem te doen overlopen...

Scenario van een burn-out

Het scenario is vaak hetzelfde: meneer de manager (het mag natuurlijk ook ‘mevrouw’ zijn maar laten we hem nu gemakshalve maar ‘meneer’ noemen…) steekt al zijn tijd in het werk. Het begint al ’s morgens heel vroeg wanneer hij bij het ontbijt in de krant of op de smartphone al de aandelen checkt, zijn mails leest, de eerste mails verstuurt,…

Vaak is dat ontbijt ook niet gezond en eet meneer de manager snel wat om de honger te stillen. Op weg naar het bedrijf (waarbij hij al dan niet zelf rijdt of een chauffeur in dienst heeft) zit hij al meteen stevig te werken en nog voor hij op het bedrijf aankomt heeft hij misschien al een berg werk verzet die anderen op één dag doen).

Maar op het bedrijf begint het pas. De ene na de andere medewerker moet meneer de manager ‘even spreken’, er zijn de tegenvallende kwartaalcijfers, de staf van aandeelhouders trekt aan de alarmbel,… en noem maar op.

Kortom, stress en nog eens stress, en het moeten sterke benen zijn die dat kunnen dragen.

‘Ik wist op de duur niet meer waar mijn hoofd stond!’ zou je het kunnen omschrijven.

Zelfs de ontspanning is inspannend

Niets zo goed om de stoom af te laten als wat ontspanning, zou je denken. Klinkt goed, maar ook hier kent meneer de manager vaak geen maat. Wat zogezegd ontspannend moet zijn kan eigenlijk weer een inspanning worden. Denken we maar aan een partijtje golfen, wat natuurlijk weer gebeurt met zakencontacten en die hebben het tussen twee holes door ook weer over omzetcijfers, nieuwe exportstrategieën en noem maar op. Idem dito voor het zogenaamd recreatief sporten zoals fietsen. Ik zou de managers niet te eten willen geven die zich zwoegend op hun dure Eddy Merckx-fiets hijsen om zogenaamd wat te gaan fietsen, maar die er met hun collega’s van andere bedrijven toch maar weer een wedstrijdje van maken.

En dan barst de bom

Vroege of laat moet het onvermijdelijke gebeuren en barst de bom. Zeker wanneer er ook thuis nog problemen zijn met de partner en de kinderen kan het niet anders dan dat de situatie moet escaleren. Resultaat is dat meneer de manager op een blauwe maandag (het mag ook een groene dinsdag zijn…) ineens gewoon ineenstort en dan gaan alle remmen los.

Op veel begrip hoeft hij doorgaans van zijn omgeving niet te rekenen. Hopelijk krijgt hij de steun van zijn geliefden, want van de bedrijfswereld hoeft hij niet veel te verwachten. Uit het oog is hier algauw uit het hart, en een lange revalidatie wenkt.

Er is hoop

Kan er dan niets aan een burn-out gedaan worden? Gelukkig wel. Het is van belang om tijdig in te grijpen en het liefst niet zo ver te laten komen, maar eens het toch gebeurd is kan een burn-out mits de juiste begeleiding aangepakt en genezen worden.

Van belang is dat de persoon die aan een burn-out lijdt uit zijn stresserende omgeving gehaald wordt, en liefst voor lange tijd of zelfs voor altijd. Met andere woorden, dus niet gewoon een paar weekjes vakantie nemen en je dan weer in de stress van alledag storten want binnen de kortste keren zit je dan weer tot aan je nek in de problemen.

Nadenken over je toekomst

Heb je met een burn-out te maken, dan moet je vooral heel goed nadenken over je toekomst. Ben je bereid om ooit nog hetzelfde werk te doen en opnieuw in die ‘rat race’ te stappen, dan zal je de nodige mechanismes moeten inbouwen om het op tijd rustiger aan te doen om opnieuw de burn-out te vermijden. Veel beter is het allicht om je leven te heroriënteren en andere horizonten op te zoeken. Misschien zal dat een job met minder prestige en een lager loon zijn, maar dat is allicht te verkiezen boven een nieuwe, misschien wel fatale inzinking. Daar is niemand mee gebaat, en het is net een uitdaging om je leven een zinvolle invulling te geven. Geld, macht en uitstraling alleen is niet alles, want intussen gaat je leven ook voorbij en heb je er misschien niets aan gehad…