Na zelfdoding, een fatale ziekte of een ongeval
Zes Vlaamse jongeren getuigen hoe zij hun dierbare(n) verloren en hoe ze verder leven met gemis. Het eerste rouwboek voor en door jongeren, vol herkenning, inzichten en inspiratie verscheen op 9 december.
Initiatief van Missing You
Het boek is een initiatief van Missing You, een vzw die kinderen, jongeren en jongvolwassenen ondersteunt in rouw en verlies. Al ruim twintig jaar faciliteert Missing You lotgenotencontact in de vorm van rouwgroepen, kampen, weekends en ontmoetingsdagen.
Over het boek
WORDT HET OOIT WEER NORMAAL?
Het is een vraag die Rune dag en nacht bezighield.
Alles werd namelijk anders na het overlijden van zijn papa.
Lange tijd had hij gedaan wat zijn omgeving van hem verwachtte, maar diep in hem sluimerde het gevoel dat hij stilaan afgesloten geraakte van de buitenwereld.
Dit boek biedt een inkijk in het leven van zes jongeren die afscheid moesten nemen.
Loïc, Yaren, Amelie, Rune, Laure en Sarah getuigen over gemis, verder leven, overleven, stilstaan, eenzaamheid, vriendschap en troost.
Hun verhalen worden afgewisseld met quotes, lijstjes en ruimte voor eigen ideeën.
Wordt het ooit weer normaal? is een toegankelijk boek voor jongeren die op zoek zijn naar antwoorden en tegelijkertijd een bron van inspiratie voor iedereen die dicht bij jongeren staat.
Rouw en dood hoeven geen taboe te zijn
Het boek kadert in de jongerencampagne ‘Sharing = caring’ waarmee Missing You verlies en rouw meer bespreekbaar wil maken. “Wordt het ooit weer normaal?” zet daarmee het welzijn van rouwende jongeren op de kaart.
Dit boek is het eerste rouwboek voor en door jongeren. We zijn ervan overtuigd dat het een houvast kan bieden aan jongeren die iemand missen. En ook voor de omgeving van deze jongeren biedt het boek enkele handvaten. (Tine Depoorter, algemeen coördinator Missing You)
Als ervaringsdeskundigen weten deze jongeren als geen ander hoe het voelt om je leven weer in te richten na een verlieservaring. Rune Grillaert beaamt dit: “Ik heb lang geworsteld met het overlijden van mijn papa. Ik hoop met het delen van mijn verhaal andere jongeren een hart onder de riem te steken en ze te laten weten dat ze niet alleen zijn.”
“Rouwen en dood hoeven geen taboe te zijn, het is oké om erover te praten en iedereen kan leren hoe je er kan zijn voor wie een dierbare heeft verloren. Rouwen kan je niet alleen, ik hoop dat er in de toekomst meer gedeeld wordt”, zegt Amelie Dufoort die vorig jaar haar papa verloor.
Erkenning en troost
Rouwcoach en auteur Alexandra Hustinx ging vele uren in gesprek met Loïc, Yaren, Amelie, Rune, Laure en Sarah. Hun getuigenissen vormen de basis van het boek. “Zij lieten mij zien hoe het écht is om te leven met gemis. Ik heb enorm veel bewondering en respect voor hen. Gedreven vanuit hun eigen verlieservaring reiken ze andere jongeren de hand. Het feit dat jongeren zich herkennen in een leeftijdsgenoot zorgt voor erkenning en troost.”, zegt Alexandra.
Auteur: Stefaan Van Laere
7 reacties
Mijn vrouw is nu 9 jaar overleden,ik denk nog dagelijks aan haar,dat stopt niet.
Hulp bij rouwverwerking
van Antje Uffmann
uitgeverij Elmar
Groet,
Caat
Vingerafdruk van verdriet; woorden van bemoediging ;Manu Keirse:uitgeverij Lannoo
Je mag vertrouwen houden; woorden van troost in tijden van ziekte;Anselm Grun: uitgeverij Averbode
Vertrouw op je kracht;Anselm Grun: Uitgeverij Spirito
Een stil moment;Anselm Grun:Uitgeverij Kok
Ik hou überhaupt niet van dergelijke boeken, want niets is persoonlijker dan een rouwproces.
Er is leukere literatuur...
Toch bedankt.