Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Nu bestu in den troon verheven
Claerre dan der zonnen scijn
Alle vruecht es di ghegheven
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Nu bidt vor mi ic moet noch sneven
Ende in de weerelt liden pijn
Verware mijn stede di beneven
Ic moet noch zinghen een liedekijn
Nochtan moet emmer ghestorven sijn
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Auteur onbekend, Brugge omstreeks 1400
4 reacties
George DB
Vele, vele jaren geleden,
In een land aan de zee,
Leefde een meisje, en zij heette,
Misschien zo jij weet, Annabel Wee.
En dat meisje leefde daar enkel maar
Om van mij te houden en ik van haar.
Kind’ren, ik en zij, wij twee,
In een land aan de zee.
Wij beleefden een liefde die meer was dan wat liefde heet,
Ik en mijn Annabel Wee.
Een liefde die de hemelse engelenschaar
Ons benijdde, die liefde van mij en haar.
En dat is waarom, lang geleden,
In een land aan de zee,
Bij nacht uit een wolk een wind waaide,
En verkilde mijn mooie Annabel Wee;
En hooggeboren verwanten haar, overleden,
Mij ontnamen; en zij droegen haar mee
Om haar te begraven
In een land aan de zee.
Maar onze liefde was veel sterker dan de liefde
Van hen die veel ouder waren dan wij twee,
Van hen die veel wijzer waren dan wij twee.
En nooit kunnen de engelenschaar daarboven
Noch de duivels diep onder de zee
Ooit scheiden mijn ziel van de ziel
Van de mooie Annabel Wee:
Want telkens bij maneschijn komen bij mij dromen
Van de mooie Annabel Wee;
En de sterren fonkelen nooit zonder dat ik zie de ogen
Van de mooie Annabel Wee;
En zo, komt de nacht, lig ik zacht zonder geluid,
Naast mijn geliefde, mijn geliefde, mijn leven, mijn bruid,
In haar graf in een land aan de zee,
In haar kuil bij het gedruis van de zee.
GKC, december 2019
E.A.Poe : Annabel Lee
———————-
Een fietser overreden door auto, mijn eerste liefde
JEUGDHERINNERING
tussen NU en TOEN
ik was achttien en werd volwassen
Achttien was je
Jij was nog kind
Ik werd volwassen
Zo plots gestopt
de fiets kapot
en jij ging heen
Speelkameraad,
aan jou pleegde
het leven verraad
al vijftig jaar lang
sleep ik je nu mee
gewis voor levenslang
Herinnering
in zoete pijn
inmiddels
Wanneer ik dood ga,
binnen NU en DAN,
ga jij dan mee dood ?
of leef jij ook nog verder
misschien in iemand anders,
die jou herinnert totterdood ?
rdckx 26 01 2018 (tussen NU 2018 en TOEN 1968)