Niets dan lof

In tegenstelling tot wat er met ‘lijf en leden’ gebeurt, blijkt er niet veel sleet te komen op mijn vermogen om cursiefjes te schrijven. Ik kan dat zelf niet beoordelen, maar leidt dat af uit de reacties, die elke week onder mijn schrijfsel genoteerd staan. Tot nog toe niks dan lof, behalve die ene keer in de 140 weken dat ze verschenen zijn. Een tweede maal dus nogmaals dank aan al die lezers die maar hun waardering blijven betuigen voor wat ik op het scherm zet. En, ook voor een tweede keer, excuses omdat ik al eens wil antwoorden maar daar niet in slaag, vermits ik zo onhandig met de computer blijf omgaan dat mij zelfs dat niet lukt. Dus ga ik nog maar eens te rade bij een of andere vriend, die me dat in de kortste keren zal uitleggen, vaak in TE kortste, zodat ik na enkele minuten weer niet meer weet hoe het moet.

Maar dit terzijde. Want… heel onlangs nog kreeg ik ter zake bijzonder opwekkend nieuws. Niet dat, bijvoorbeeld, een of ander groot mediabedrijf zich zou aangemeld hebben om mijn cursiefjes over te nemen. Neen hoor. Trouwens, anderen zullen al met vergulde papieren mogen afkomen om mij bij SenNet en dus bij die zo enthousiaste lezers weg te halen. Neen, een gedeelte van wat mij nog aan leven- en dus schrijversstijd rest, blijf ik mijn lezers-leeftijdsgenoten trouw. Zeker weten.

Moeilijke selectie

Het belangrijkste nieuws van het moment kwam van jullie hoofdredacteur. Hij verschoof een eerder gedane suggestie naar een heuse opdracht, met name dat hij een gedeelte van mijn cursiefjes nu ook gebundeld op de markt wil brengen. Wie nooit in het schrijversvak (of in de hobby) gezeten heeft, kan zich moeilijk indenken wat dat betekent. Teksten waarover je telkens weer twijfelt of ze wel goed genoeg zijn, promoveren nu naar een boek en dan niet eens naar een dunnetje. Meer dan 250 bladzijden, als ik het goed begrepen heb.

Zoals altijd vraagt een auteur zich met spanning af hoe zijn boek er zal uitzien, wat in dit geval nog iets verder gedreven wordt. Omdat het niet zeker is of jullie, mijn dierbare lezers en soms ook supporters, dit geschrijf even boeiend gaan vinden als het intensiever op papier gelezen wordt dan op het scherm. Als het werk in een niet zo verre toekomst verschijnt, zou ik natuurlijk blij zijn als jullie het kopen en vooral nog eens een beoordeling laten lezen, ook al zou die minder vleiend uitvallen. Trouwens: jullie hebben in feite toch ook een beetje meegewerkt aan de samenstelling van het boek. De uitgever verzocht mij een selectie van 70 bijdragen te maken, de helft dus van wat al geproduceerd is.

Tweede uitgave?

-En een gedeelte van de rest gebruiken we dan voor een tweede uitgave, stelde hij er optimistisch bij.

Nu moet ik wel bekennen dat zo’n selectie maken niet zo eenvoudig is. Van het eerste tot het laatste artikel (dit dus, voorlopig dan) heb ik nooit geweten of het nu goed, of tenminste goed genoeg is. Dus kijk ik, voordat ik keuzes maak, eerst wel even onderaan om te zien wat jullie ervan vonden. Met inachtname van de redenen waarom ik telkens weer, ‘goede punten kreeg’.