Waar vandaan: Boek > De Belgen in Engeland 1940-1945 > De weg naar Tenby
De Belgen in Engeland 1940-1945
19,95 € - 218 pagina's |
<<< Vorige pagina |
De weg naar Tenby
De generaal-paardenkoopman
Weinig liet vermoeden dat generaal Victor Van Strijdonck de Burkel (1876-1961) na de capitulatie van het Belgische leger op 28 mei nog een eersterangsrol zou spelen. Met zijn 64 jaar had de in Antwerpen geboren cavalerieofficier immers al een hele carrière achter zich.
Op 19 oktober 1918 trad majoor Van Strijdonck voor het eerst in de schijnwerpers. Die dag voerde hij aan het hoofd van twee eskadrons van het 1ste Regiment Gidsen een beslissende charge uit in Burkel, een gehucht van Maldegem. De Belgische ruiters liepen er het Duitse 5de Regiment Marinefuseliers onder de voet en forceerden een lokaal belangrijke doorbraak. Die actie werd meteen de laatste grote ruiterijaanval van het Belgische leger en ze leverde Van Strijdonck een trits medailles en een adellijke titel op.
Tijdens het interbellum diende Van Strijdonck zonder onderbreking bij de cavalerie. Van 1933 tot 1939 voerde hij het bevel over het hele cavaleriekorps en zo maakte hij de volledige mechanisatie van de vroegere ruiterijeenheden mee. Dat vroeg overigens heel wat aanpassingsvermogen van de officier van de oude stempel die Van Strijdonck was.
Mede vanwege zijn ervaring als cavalerist zond het opperbevel hem op 22 mei 1940 naar Groot-Brittannië om paarden te kopen. Vele regimenten, onder andere de artillerie, maakten immers nog gebruik van paardentractie. Vijf dagen later legde het Belgische leger de wapens neer en Van Strijdoncks missie was afgelopen.
De generaal besloot echter niet bij de pakken te blijven zitten en hij ontfermde zich onmiddellijk over de uit België ontsnapte militairen. Met zijn allures van een negentiende-eeuwse cavalerieofficier en zijn gentlemanlike voorkomen had Van Strijdonck enige goodwill gecreëerd bij de Britten en dat kwam hem nu goed van pas. Met hun goedkeuring en met de hulp van de Belgische ambassade in Londen kon de generaal zijn landgenoten opvangen in het kamp Tenby.
Het ontbrak de haveloze bende militairen haast aan alles en Van Strijdonck zag zich dan ook genoodzaakt geregeld ‘boodschappen’ te doen om zijn landgenoten zeep, schoensmeer en zo meer te bezorgen. Tenby werd hoe dan ook het begin van de wederopstanding van de Belgische strijdkrachten, waarvan Van Strijdonck op 20 juni 1940 de opperbevelhebber werd, een titel die, gezien het geringe effectief van het heropgerichte leger, behoorlijk bombastisch klonk.
Hoewel de oude cavalerist een jaar later weggepromoveerd werd tot inspecteur-generaal van de Belgische strijdkrachten in Groot-Brittannië, komt hem de eer toe de fundamenten gelegd te hebben van de latere Brigade Piron. Van Strijdonck eindigde zijn militaire loopbaan in 1945 als hoofd van de Belgische Militaire Zending voor Verbinding bij het geallieerde Opperbevel en hij overleed zestien jaar later in Etterbeek.
|
<<< Vorige pagina... |