"Elza, schoonste der sirenen...."
Geplaatst: 15 jun 2017, 20:48
Hallo,
Al bijna mijn hele leven zoek ik naar iemand, die gehoord heeft van de stokoude ballade die ikin een schoolschrift van m'n moeder heb gelezen. Zij heeft hem opgeschreven toen ze zelf nog op school zat, en dat moet wel bijna 80 jaar geleden zijn.
Het is een liefdeslied, en het ziet er zo goed uit, zij het in heel ouderwets Vlaams (juist daarom, ergens) dat ik er toen ik een tiener automatisch een melodie op gemaakt heb, om het te kunnen zingen.
Ik dacht toen jammer genoeg dat mijn moeder voor eeuwig zou leven, en daarom stelde ik een heleboel dingen uit die ik haar vragen wilde, en waar ik nu al 30 jaar spijt van heb.
Nu zoek ik Internet af naar dat lied, maar ik vind het nergens, en ik begin mijn moeder ervan te verdenken het zelf te hebben gemaakt.
Indien niet, dan is er een herinnering aan een heel mooi stukje volkskunst verloren gegaan, tenzij hier nog iemand iets een belletje hoort rinkelen...
Ik geef hier dan dus de tekst, met een klein beetje gemoderniseerde spelling om het wat leesbaarder te maken. Maar je zult het meteen merken, dat het romantisch en schoontriestig liefdeslied is.
Wie met énig componeertalent begiftigd is, zal spontaan een melodie in z'n hoofd op voelen komen, omdat het ritmisch goed gestructureerd is.
Zoals het een ballade past, eindigt iedere strofe op dezelfde zin.
Hier komt het:
Ballade voor Elza
(door -geen flauw idee-)
Elza, schoonste der sirenen,
waar is toch die avond hene
toen wij voor de laatste maal
bij elkander neergezeten
in de zoetste welisweten
midden 't schone lentepraal?
'k ga sinds elke avond wachten,
tranen storten bij de vliet...
'k roep u daar in bittere smarten:
"Elza, Elza, waarom kom je niet?"
Lang is 't briesje heengevaren
dat uw bruinkoleurig haren
golven deed tot op mijn wang
waar ik 't minnend kusje plukte,
op uw lippen wederdrukte
en u in mijn armen prang!
'k ga sinds elke avond wachten,
tranen storten bij de vliet...
'k roep u daar in bittere smarten:
"Elza, Elza, waarom kom je niet?"
Elza, nu de wilgentwijgen
nieuwe lentelover krijgen,
ga naar 't wilgenwoud niet heen.
Ga niet onder groene bomen,
zoek mij niet waar beekjes stromen
maar op 't dodenveld alleen!
Vind daar op mijn graf geschreven
wat mij stervend is ontvlied
met de jongste zucht van 't leven:
"Elza, Elza, waarom kwam je niet?"
Voilà. Als er iémand ergens dit lied heeft gehoord, of er iets over kan vertellen, dan zou ik dat wreed graag horen.
Als niemand het ooit heeft gezien, gehoord noch gelezen, dan besluit ik eruit dat wijlen mijn moeder bij haar vele talenten dat van songtekstschrijver voor ons verborgen heeft gehouden...
(en wat "welisweten" betekent daar wil ik misschien ook eens een taalkundige over horen...)
Al bijna mijn hele leven zoek ik naar iemand, die gehoord heeft van de stokoude ballade die ikin een schoolschrift van m'n moeder heb gelezen. Zij heeft hem opgeschreven toen ze zelf nog op school zat, en dat moet wel bijna 80 jaar geleden zijn.
Het is een liefdeslied, en het ziet er zo goed uit, zij het in heel ouderwets Vlaams (juist daarom, ergens) dat ik er toen ik een tiener automatisch een melodie op gemaakt heb, om het te kunnen zingen.
Ik dacht toen jammer genoeg dat mijn moeder voor eeuwig zou leven, en daarom stelde ik een heleboel dingen uit die ik haar vragen wilde, en waar ik nu al 30 jaar spijt van heb.
Nu zoek ik Internet af naar dat lied, maar ik vind het nergens, en ik begin mijn moeder ervan te verdenken het zelf te hebben gemaakt.
Indien niet, dan is er een herinnering aan een heel mooi stukje volkskunst verloren gegaan, tenzij hier nog iemand iets een belletje hoort rinkelen...
Ik geef hier dan dus de tekst, met een klein beetje gemoderniseerde spelling om het wat leesbaarder te maken. Maar je zult het meteen merken, dat het romantisch en schoontriestig liefdeslied is.
Wie met énig componeertalent begiftigd is, zal spontaan een melodie in z'n hoofd op voelen komen, omdat het ritmisch goed gestructureerd is.
Zoals het een ballade past, eindigt iedere strofe op dezelfde zin.
Hier komt het:
Ballade voor Elza
(door -geen flauw idee-)
Elza, schoonste der sirenen,
waar is toch die avond hene
toen wij voor de laatste maal
bij elkander neergezeten
in de zoetste welisweten
midden 't schone lentepraal?
'k ga sinds elke avond wachten,
tranen storten bij de vliet...
'k roep u daar in bittere smarten:
"Elza, Elza, waarom kom je niet?"
Lang is 't briesje heengevaren
dat uw bruinkoleurig haren
golven deed tot op mijn wang
waar ik 't minnend kusje plukte,
op uw lippen wederdrukte
en u in mijn armen prang!
'k ga sinds elke avond wachten,
tranen storten bij de vliet...
'k roep u daar in bittere smarten:
"Elza, Elza, waarom kom je niet?"
Elza, nu de wilgentwijgen
nieuwe lentelover krijgen,
ga naar 't wilgenwoud niet heen.
Ga niet onder groene bomen,
zoek mij niet waar beekjes stromen
maar op 't dodenveld alleen!
Vind daar op mijn graf geschreven
wat mij stervend is ontvlied
met de jongste zucht van 't leven:
"Elza, Elza, waarom kwam je niet?"
Voilà. Als er iémand ergens dit lied heeft gehoord, of er iets over kan vertellen, dan zou ik dat wreed graag horen.
Als niemand het ooit heeft gezien, gehoord noch gelezen, dan besluit ik eruit dat wijlen mijn moeder bij haar vele talenten dat van songtekstschrijver voor ons verborgen heeft gehouden...
(en wat "welisweten" betekent daar wil ik misschien ook eens een taalkundige over horen...)