Anekdotes...

Literaire pareltjes van maatschappelijke gebeurtenissen.

ED.
Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20

25 feb 2015, 19:44

Stadsdichterij.

"Kort en goed en blauwe ogen."

"Verwijderd wegens te gewelddadig te wreed en te bloeddorstig. In 't kort: wegens oproep tot geweld. Een vervanging werd opgelegd aan de auteur. Bij hervalling, zal hem een cordonnaire straf opgelegd worden in een of andere gesloten inrichting. Een vierendeling in vijf stukken behoort ook tot de mogelijkheden"

waarvan akte.
www.youtube.com/watch?v=lOIgZTIJ9FA
Laatst gewijzigd door ED. op 29 mar 2015, 01:00, 2 keer totaal gewijzigd.

telloorlekker
Lid geworden op: 26 nov 2002, 17:46

27 feb 2015, 11:52

Pa fier ? Met "zieke" kinderen zéker ? Tenzij van 't zelfde bedje "ziek" ... :lol:
Twee ogen zo blauw, zo blauw...

ED.
Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20

28 feb 2015, 21:00

Gelukkig heb ik zwarte blinkers! :)

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

18 apr 2015, 18:45

“Gij kunt ni goe meer mé klein kinderen om hé!“ zei mijn echtgenote.
Eventjes wou ik replikeren met “ Ik heb er toch maar mooi drie grootgebracht“ maar bedacht bijtijds dat zij er zelf ook bij was geweest. Tenslotte had zij het meeste werk gedaan, mijn inbreng was minimaal geweest...
En tenslotte was het waar wat ze zei, met het verstrijken der jaren ben ik meer op mijn rust gesteld geraakt. Want niet alleen met klein kinderen kan ik niet zo goed meer om, ook met grote kinderen krijg ik het moeilijk. Ze zuipen zichzelf in een coma, experimenteren met drugs en nu willen de socialisten hen vanaf 14 jaar het recht geven om te neuken?
Ook volwassenen liggen bij mij niet in de bovenste schuif trouwens, zolang ze nog niet gecremeerd zijn.

De reden van haar uitspraak was daarjuist de deur uitgegaan.
De vierjarige Rudolf. Dat is natuurlijk niet zijn echte naam, maar of hij nu Piet, Jef of Frans heet interesseert jou toch geen bal, dus noem ik hem Rudolf.
Het zoontje van de vriendin van mijn zoon. Een aktief baasje, ik heb al eens gekeken of er geen sleuteltje op zijn rug staat om hem op te draaien, maar ik zie er geen.
Dus heeft hij waarschijnlijk een paar Duracell’s in zijn gat zitten.
Ik had één van mijn beste flessen wijn uit de kelder opgedoken, een Pomerol van 2009, de glazen stonden op de salontafel maar Rudolf bleef als een raket door de omgeving vliegen.
„Pas op jongen dat je geen glas omverwerpt met dat rondlopen“ was al enkele malen gezegd, niet alleen door mij.
Zonder resultaat, of toch wel, het slechtst denkbare...
Klabats, glas omver en kapot,( en het was kristal d'Anvers) rode wijn over de tafel en over het vloerkleed. Glasschilfers tot twee meter in het rond. Godverdomme, en wel juist van mijne beste wijn.
Dan verschiet ons Trees er van dat ik hierna niet meer kan lachen!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

03 jun 2015, 13:32

Tijdens W.O.II was ik nog een hummeltje. Een kleine hummel dus, geen lummel, hoewel slechts één letter anders, toch een hemelsbreed verschil.
Toch kan ik mij nog de geweldige knal herinneren, toen bijna op het einde van de oorlog een V1 insloeg op slechts enkele tientallen meter van ons huis...
Toen ik daarop buitenstormde, viel een groot stuk metaal vlak voor mijn voeten uit de lucht. Eén stap verder en ik had dit niet geschreven!

Hoe groot is de kans dat jouw huis getroffen wordt door de bliksem?
En dan al zeker wanneer dat huis in een rij huizen staat, allen even hoog en met plat dak?
Die kans is ongeveer even groot als het winnen van de loto?.
En toch hadden wij prijs, al beseften wij zo dadelijk niet wat er gaande was.
Donkere wolken buiten maar van een echt onweer was er geen sprake. Ook geen bliksemschicht gezien, alleen een ontploffing, die het tienvoudige was van de inslag van de V1 (zie hierboven).
Ik sprong een halve meter omhoog uit de stoel waarop ik gezeten was, mijn eega kwam lijkbleek uit de keuken gevlogen.
„Wat is dat in hemelsnaam?“
Later zal blijken wat gebeurd is.. .
We wonen op de hoogste verdieping, dus dichtbij de bron. De bliksem is ingeslagen via de verluchtingschouw van onze verwarmingsketel, met aanzienlijke schade tot gevolg.
De ketel is rijp voor de sloop, verschillende andere elektrische toestellen zijn defect...
Gelukkig zijn we verzekerd, maar de franchise van enkele honderden euro’s hebben we aan ons broek.
De afstand van de inslagplaats tot de stoel waarop ik gezeten was bedraagt 3 meter, dus zal het jou niet verwonderen dat mijn oren nog steeds tuiten?
Ik wist dat mijn aantrekkingskracht groot was, maar zelfs de bliksem ???

En met die tuitende oren moet ik op verlof vertrekken, als dat maar goed afloopt!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

kwezelein
Lid geworden op: 13 aug 2011, 22:37

03 jun 2015, 21:04

Oei Zandmannetje, je hebt precies een woonst gekocht die je ongeluk brengt?!

Prettig verlof zou ik zeggen en kom nog eens langs hier met een vervolg.
niks is eeuwig!

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

15 jun 2015, 22:50

Een trouwe en aandachtige lezer van deze toch leukste rubriek van Sen.net zal zich ongetwijfeld het gesprek herinneren dat zandmannetje voerde met Jonathan Seagull, de koninklijke zeemeeuw, enkele jaren geleden, tijdens zijn verblijf in het (soms) zonovergoten
l’Estartit, Costa Brava, Espana.
Als dat niet voldoende duiding is mijne kop eraf!

Nu zit genoemde zandschepper (helaas niet te verwarren met poenschepper) daar weer, maar wegens economische omstandigheden op een andere locatie. De oude locatie was na moderniseringswerken namelijk in prijs meer dan verdubbeld, zodat een andere bestemming aangewezen leek. En weet je wat, de inrichting van het nieuwe appartement is verdomme nog beter dan het vorige, al liggen we nu op 500 m. van het strand ipv. er vlakbij!

Maar al deze zever terzijde, wie schets mijn verbazing wanneer ik met een frisse Estrella voor mijn neus, op het terras gezeten zijnde en met de koptelefoon op mijn edele hoofd naar mijn MP3-speler luisterende, plotseling een reusachtige skua op de balustrade zie landen…
En nogmaals verdomme, het was ‘em!!! Geen twijfel mogelijk, er bestaan geen twee sprekende vogels, als we de duizenden beo’s en papegaaien buiten beschouwing laten uiteraard.
“Ben ik effe blij jou terug te zien beste man” opende hij ter begroeting “wat schaft de pot vandaag?” meteen in zijn opinie het belangrijkste onderwerp aansnijdende.
“Hé effe dimmen kameraad, waar heb jij verdorie gezeten de vorige jaren, ik ben hier verleden jaar geweest en het jaar daarvoor, maar jij waart niet te zien?”
“Zwijg stil jong, ik heb wat meegemaakt de afgelopen jaren. Ik had een wijfje leren kennen, en wij zijn in het huwelijksbootje gevlogen. Op huwelijksreis naar Afrika…

Volgende keer verder hierover, het is tenslotte mijn verlof!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

24 jun 2015, 21:38

Het was niet de bedoeling dat het zolang zou duren eer het vervolg kwam op de vorige aflevering.
Maar een aanval van allergie heeft er anders over beslist.
Geen gewone allergie, neen verdorie, een knoert van een allergie!
En waarom krijgt een mens zoiets, na een 70-tal jaren allergievrij te zijn geweest?
Ik zou het voor de dooie drommel niet weten, niet eens wat de oorzaak zou kunnen wezen, er zijn wel een honderdtal mogelijke oorzaken om uit te kiezen…
En niet zo eentje waarbij het snot uit de neus komt gelopen en de niesbuien de hele buurt opschrikken, maar eentje waarbij dan nog de tranen zo overvloedig over de wangen stromen dat het tranenspoor op straat kan gevolgd worden. Dat is niet waar natuurlijk, want door de temperatuur van +30° hier in l’Estartit verdampt dat waterspoor onmiddellijk.
Wat lastig is, verdomd lastig zelfs, is wanneer je de ogen niet kan openhouden in het zonlicht en als een blinde aan het handje moet meestrompelen.
Alleen in de schaduw wil het wel enigszins lukken, wat het vermoeden opwekt dat ik zonder het te beseffen gebeten ben door een vampier, want zoals algemeen geweten kunnen die ook geen zonlicht verdragen.
Dan vliegen ze in brand, heb ik al in talloze griezelfilms gezien.
Omdat ik mijzelf zo een gruwelijk einde wil besparen, controleer ik meermaals per dag of mijn hoektanden soms al gegroeid zijn.
Dat is gelukkig niet het geval, zodat ik niet alleen ’s nachts kan buitenkomen.
Bij de apotheker van dienst heb ik daarop een paardenmiddel
(remedio heroico-want ik ken al 2 woorden Spaans) gevraagd om een allergie tekeer te gaan, en hij heeft me een middeltje verkocht dat degelijk schijnt te helpen.
Hoewel het wel degelijk iets voor paarden schijnt te zijn, het smaakt verschrikkelijk slecht, naar hooi. Misschien lekker voor koeien en paarden, maar ik kan het moeilijk op prijs stellen. Maar het helpt wel degelijk , zodat we dra kunnen verdergaan -of beter gezegd kunnen verder vliegen- met onze huismeeuw…
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

28 jun 2015, 18:17

“Maar mijn huwelijksgeluk heeft niet lang geduurd. Tijdens de overtocht al was ze zo verwonderd dat zoveel bootjes in de andere richting vaarden, terwijl wij naar Afrika vlogen , dat ze er het fijne van wou weten. Zij streek neer op de reling van zo’n schip, dat had zij nooit mogen doen!
Maar ja, ze was ook nog zo jong en onbezonnen, juist negen geworden de maand voordien.
Een zwarte man, een reus van een vent, greep haar onmiddellijk vast en draaide haar nek om…Mijn hart brak samen met haar nek! Ik ben nog zolang blijven rondcirkelen, tot ik zag dat die zwarte smeerlap een vuurtje begon te maken op het dek en alle pluimen uit haar lijf trok. Toen wist ik genoeg en ben dadelijk teruggekeerd.
Meeuwenvlees is toch niet lekker om te vreten hé? En ik moet weerom vragen, wat schaft hier de pot”

“Gecondoleerd met je verlies Jonathan, ik heb nog nooit meeuwenvlees gegeten, zou dus niet kunnen zeggen of het überhaupt te vreten is . Maar honger breekt wet zeker? Luister jong, ge hebt geluk, mijn vrouw heeft nog veel pasta over, want ik krijg daar niet veel van binnen.”

Dat liet Jonathan zich geen tweemaal zeggen, schrokte met een onwaarschijnlijke snelheid een tamelijk grote portie van die gedraaide krulletjes naar binnen.
“Weet jij trouwens waarom al die bootjes hiertoe komen gevaren?”

“Ja jong, alle Afrikanen willen naar Europa komen omdat zij denken dat het hier beter is, maar dat is een disillusie, er is hier ook geen toekomst voor hen. Alleen is het hier nog geen oorlog, voorlopig nog niet. Maar de moslimextremisten zouden daar graag verandering in brengen…”

“Allee dat weet ik dan ook weeral, bedankt voor de pasta hé”

En na nog eens goed gescheten te hebben op ons terras verhief Jonathan zich majestueus in de azuurblauwe lucht. Dat begin ik dus ook kotsbeu te worden, steeds met een emmer water sleuren om zijn uitwerpselen weg te spoelen. Voor mij hoeft hij niet meer terug te komen!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

07 jul 2015, 20:57

Dit wordt niet gemakkelijk, ik durf zelfs meer zeggen, het wordt moeilijk !

Lezers weten dat in mijn schrijfsels steeds een grond van waarheid zit. Soms ook niet veel meer dan de grond, daarom wou ik nu benadrukken dat het volgende de waarheid is, niets dan de waarheid.
Wij hebben ons domicilie in l’Estartit verlaten en zijn verhuisd naar Roses, 60Km. Noordelijker en dus al een beetje dichter bij huis.
Wij hebben een appartement op het 4e. verdiep, dochter en haar kroost hebben een appartement op gelijkvloers, rechtstreekse toegang tot grasveld en zwembad.
Daar lopen heel de dag vogels van alle pluimage rond, over één in het speciaal gaat het hier.
Een man van ongeveer 40, een knappe man overigens, is hier met zijn moeder, ongeveer 65. Het zijn Zweden, dus een behoorlijk eind van huis. Ze zijn hier gekomen met vliegtuig en trein, naar het schijnt. Dat weet ik omdat mijn dochter al eens met de moeder heeft gesproken, in een surrogaat-Duits. Maar het gaat niet over de moeder, maar over haar zoon. Het valt dadelijk op dat hij opgezadeld zit met die vervloekte ziekte waarvan mij de naam zo niet dadelijk te binnen schiet, die maakt dat men steeds van die oncontroleerbare bewegingen maakt.
Intrigerend welke ingewikkelde bewegingen de man maakt, met de vingers alsof hij een muziekinstrument bespeelt, dan weer alsof hij schaduwboksen beoefent…Mensen proberen te doen alsof ze hem niet zien, maar daar gaat heel binnenkort verandering in komen, vrees ik.
Want zijn laatste bewegingen kunnen niet zo best meer door de beugel, hij stroopt namelijk zijn broek af en spreekt op bestraffende toon tegen zijn cervelat. Of die laatste antwoord geeft weet ik niet, en waarom hij er boos op is evenmin, maar dit kan dus niet terwijl het rond het zwembad krioelt van de kindjes. En volgens mijn dochter heeft hij ook al meer dan gewone belangstelling voor een Spaanse donna, die hier verblijft samen met haar zoontje van een jaar of 8. Een vervelende situatie, want hoe moet je nu die moeder daarover aanspreken?
Met hemzelf praten zal weinig zin hebben, vrees ik.
Iemand een suggestie?
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

11 jul 2015, 21:17

Die WiFi-verbindingen in Spanje trekken op nul de botten!
17 keren proberen alvorens een verbinding te krijgen, die dan dan nog regelmatig wegvalt.
Om verder te gaan met het vorige item, vermits wij een kleindochter van 10 hebben spreekt mijn schoonzoon de moeder aan.
Die antwoord met een standaardantwoord dat tegenwoordig voor alles dient:

MIJN ZOON DOET ZOIETS NIET, JULLIE ZIJN ALLEMAAL RACISTEN !

Jawadde, zelfs in Zweden!
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

ED.
Lid geworden op: 16 okt 2003, 19:20

12 jul 2015, 01:53

Moeilijk om op te antwoorden, zandmannetje.

Wie weet wat die moeder ook al heeft meegemaakt. Die zoon is duidelijk ziek, maar misschien ook zeer gevaarlijk voor zichzelf en voor diegenen die in zijn buurt komen. In het andere geval kan het een Detroixachtige zijn.


"Mijn zoon of dochter doet dat niet" is nogal dikwijls de gemakkelijkste weg om de werkelijkheid te ontkennen. Misschien zelfs om de verantwoordelijkheid te ontlopen. Tot de dag dat er iets onomkeerbaar gebeurd is. In de veronderstelling dat ik het goed begrepen heb: Sommige psychiatrische patiënten moeten verzorgd en begeleid worden. Ook op reis of op vakantie. Dat is ook hun recht. Anderzijds heeft de maatschappij ook haar rechten om gevrijwaard én beschermd te worden voor "accidenten" die,spijtig genoeg, kunnen gebeuren. Zeker tegen diegenen die, misschien hun oerdriften niet kunnen bedwingen en/of het soms zelf niet weten dat ze iets verkeerd doen.

Moet die man iets verweten worden? Waarschijnlijk niet,als het een ziek iemand betreft. Het gaat om een man van rond de 40. Iemand die in het thuisland wel al een geschiedenis zal hebben opgebouwd. Is die moeder onverantwoordelijk bezig? Wel! Wanneer die zelf helemaal over al haar zinnen beschikt. Gezien haar antwoord zou het wel kunnen, dat dit helemaal niet zo is. Welke gewone Zweed gaat een rasgenoot nu verwijten dat hij een racist is? Of, het zou een" Belgische zweed" moeten zijn. Die hebben wij in ons land ook met hopen lopen, zowel witten als geverfden. Zowel authentieken als nagemaakten.

Dus kan het altijd om een "nieuwe",al of niet,maar niet noodzakelijk, om een licht gespikkelde, Zweed kunnen gaan. Dat zou een en ander kunnen verklaren over de gebruikte term ras of" raccisten".

Soit! De belangrijkste verantwoordelijken zijn diegenen in de thuishaven die deze mensen onbegeleid laten reizen. Maar ondertussen zit je daar maar als ongeruste toerist. En is het niet zo simpel om je ongerustheid te kennen te geven aan? Tja, aan wie? De hoteldirectie? Die zien wel meer rare gevallen als hotelgasten. Idem wat de politiediensten betreft. Die zitten niet te wachten op die toerristenverhalen, hoe waarschijnlijk die ook mogen zijn.

Gewoon oppassen zeker? Tracht er nog een goede vakantie van te maken, en neem volgende keer een emmertje wifi mee! :wink:

kwezelein
Lid geworden op: 13 aug 2011, 22:37

12 jul 2015, 08:46

Dag Zandmannetje,

Nog een prettig verlof verder met je gezinnetje.

Zoals Ed al geschreven heeft: oppassen in de boodschap!

Zolang de man niemand heeft aangevallen of mishandeld of ontvoerd kan je eigenlijk weinig hieraan doen. Het kan in de ogen van anderen ook een toevallig iets zijn omdat ze het niet gezien hebben.

Een touret-iemand doet van alles, schelden, ontkleden...

Kon hem nu maar iemand per toeval eens tegen zijn geval boksen of een stamp onder water geven, het zou vlug gedaan zijn.
niks is eeuwig!

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

13 jul 2015, 11:40

Soit, beste Ed. en Kwezelein, ik veronderstel dat de Zweden huiswaarts getrokken zijn want ze zijn momenteel niet meer gespot rond het zwembad…
Tijd dus om nog eens een partijtje voetbal te spelen met schoonzoon en kleinzoon op het grasveld.
Dat gebeurt echter nadat we in het stadje 1 ½ liter sangria hebben achterover gedrukt, en bij thuiskomst nog enkele glaasjes frisse witte wijn hebben soldaat gemaakt. Het is ook zo warm hé !
Nu had ik niet zo direct gezien dat er enkele boompjes op dat veldje staan.
Wel gezien natuurlijk maar door de overmatige alcoholconsumptie een beetje uit het oog verloren?
Feit is dat zo’n uit de kluiten gewassen struik mij tackelde. De lafaard ging er hard tegenaan, wat mij een blauwe teen, een blauwe plek om u tegen te zeggen op mijn been en een geschaafde arm opleverde. De scheids trok niet eens de rode kaart!
Het zal mij leren zeker???
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !

zandmannetje
Lid geworden op: 02 feb 2003, 23:15
Locatie: Het land met meer ministers dan inwoners

07 aug 2015, 13:55

Aan alle vakanties komt een einde, dat is een natuurkundige astronomische wetmatigheid.
Immers, onze naam is niet Albert en Paola, die hun leven lang vakantie hebben.
Hadden wij het naar onze zin tijdens ons verblijf aan de Costa Brava?
Ja en nee.
Als je een appartement op de bovenste verdieping hebt gehuurd, met bijhorend een reuzegroot dakterras tegen een aanzienlijke meerprijs, en je kan daar geen poot opzetten door de heersende hitte, die boven de 40°C gaat, maar je moet integendeel de airconditioning bijna dag en nacht laten werken, bij het buitengaan steeds schaduwrijke plekjes opzoekende, dat is niet zoals het zou moeten zijn !
Nu kan jij wel zeggen “sommige mensen zijn ook nooit tevreden, blijf dan thuis in het vervolg onnozelaar ” maar jij hebt gemakkelijk praten.
Net zoals Griekenland zit Spanje niet in de beste papieren, kwestie staatsschulden en aanverwante zaken.
En vermits zandmannetje zeer begaan is met landen in slechte papieren wegens zijn onbaatzuchtige ziel, zal hij steeds proberen in de mate van het mogelijke te helpen. Op de bankrekening van Griekenland heb ik 20 eurocent gestort, naar Spanje heb ik mij hoogstpersoonlijk zelve begeven.
Heeft mijn bezoek geholpen?
Alvast de sangriaproductie, die op een waarlijk en waarachtig dieptepunt was aanbeland, draait er nu terug op volle toeren , alsmede het op flessen trekken van de Valdepênas wijnen.
Zodoende is Spanje nu voorlopig uit de problemen!
Het is nu aan de Spanjolen zelf om uit de shit te blijven, zandmannetje heeft zijn menslievende daad verricht...
Zo, dat was het dan.
Heb nog een goed leven en we zien mekaar misschien weer in de hel.
Tot zolang dan zal zandmannetje jou wel in slaap lullen !