Gedachten en gevoelens.

[Bomi]

-
-
Goede morgen,

Een bedankje en heel veel groetjes voor de vrienden
van dit forum.

Het leven ziet er weer zoveel beter uit als de zon schijnt!
Al wie kan naar buiten en genieten zou ik zeggen.

Tot een volgende . . .

Liefs

bomi


Foto gestuurd door mijn dochter ( Toscane )

[ria]

Dag lieve Bomi, gewoon naar buiten, dat is een goede raad.


tot kijks
ria

[Morgenstern]

[Bomi]

-
-



Goede morgen mensen,


De eerste sneeuw vannacht
eindelijk is hij hier geraakt
voor de ene lang verwacht
een ander minder gesmaakt.

Seizoenen komen en gaan
elk op hun eigen wijze,
vroeg of een beetje laat
het leven, de natuur beklijven.

Bomi.

Groetjes.

[ferry]

Mooi gedicht Bomi
en uw illustraties zijn altijd even fijn !!!

[YNA]

Bomi,


Ik ben wat op de sukkel, heb moeten wachten op mijn nieuwe pc.
Ben al wat laat maar ik wens jou en iedereen van harte een gelukkig en gezond nieuwjaar 2015.
Nog de groetjes en een fijn weekend.
Yna

Ben blij dat alles weer normaal is

[zee]

De eerste keer toen ik je zag
Die ene dag...
Toen ik jouw voor het eerst zag
Die prachtige glimlach
Van tranen veroverd
Door schoonheid betoverd
Niet enkel van buiten
Maar ook van binnen
Een nieuw begin?
Een vreemd gevoel...
Jouw voor my winnen dat werd mijn doel
Denken aan jouw mooie zwarte haren
Die schitterden in de zon
Een dag om nooit te vergeten
De dag dat het allemaal begon...

grtjes
zee

[zee]

Vriendschap is zo mooi
Jij die naast me staat als vriend,
waar heb ik dat toch aan verdiend.

Ik ben je zo dankbaar,
mijn gevoelens voor jou zijn dan ook zo waar.

Ik weet in jou heb ik me nooit vergist,
en wil graag vechten voor wat er in mijn leven mist.

Ik wil op een eerlijke manier voor iets moois kiezen,
en niet in een periode waarin ik mezelf lijk te verliezen.

Want juist jij verdiend het beste in alle eerlijkheid,
zo krijg je ook nooit spijt.

Daarom zijn we nu vrienden voor het leven,
heb ik alles op orde dan zal ik jou al mijn liefde geven.

grtjes
zee

[Bomi]

Hasselt kermis.

Gewoontegetrouw begint Hasselt kermis met een groot vuurwerk. Stad, personeel en de opbouwers zetten hun beste beentje voor. Ver uit de omtrek komen bewonderaars afgezakt naar de kanaalkom. Welk weer ook, de harde kern laat geen jaar voorbijgaan. Mijn herinneringen gaan terug tot mijn kindertijd en jongere jaren, later zelf met kinderen. Wat waren we gespannen, zenuwachtig wachtend tot de eerste vuurpijlen de lucht werden ingeschoten, gevolgd door een langgerekt oooooh! Na het spektakel begaven de meesten zich naar de kermis, felgekleurde lichten aan de nachtelijke hemel wezen de weg, van ver te onderscheiden, één oplichtende gloed.

Ouders en grootouders met kinderen, die voor de gelegenheid wat later naar bed mochten, vulden de baan langs de kramen. Drukte van jewelste je kon over de koppen lopen. Bezoekers in alle maten en gewichten groot of klein, elk van hen vond een attractie die hem of haar het meest begeesterde. De hongerige passanten liepen met zakjes frieten of smoutebollen, de snoepers met vuurrode appels op een stokje met glanzend suiker. De kleinsten blij met een suikerspin die de gezichtjes haast verborg en in hun haartjes plakte, ze voelden zich tevreden, vergaten hoe moe ze wel waren. Voor de moeders was er het nougatkraam waar de verkopers met witte schort en zwart of rood kalotje op ijverig stonden te hakken. Voorverpakte zakjes lagen uitdagend te wachten, gingen vlotjes de deur uit.
Kraam voor kraam werd bekeken en gekeurd, van het kleinste kraam met plasticvisjes drijvend in stromend water tot het bokskot als aandachttrekker. In mijn tijd spande het de kroon met een paar boksers die ervoor op de planken stonden te trappelen. De baas van het spel stond tegenstanders te lokken met < kom binnen, kom binnen voor den boks, de lut americain een prijs voor hem die één van mijn mannen kan verslaan > Altijd waren er liefhebbers te vinden, omgekocht of niet, iets wat we ons later afvroegen. De rups was er voor de jonge gasten, meisjes en jongens die er met veel plezier gebruik van maakten, de ideale plaats om verlegen of niet elkaar ongestraft te kussen.

Schietkramen trokken de jonge garde, zoveel keer de roos treffen en een pop, beer of andere prijs veranderde van eigenaar. Fier en triomfantelijk gingen ze op weg hun trofee met zich meedragend. Heel veel aandacht kregen ook de lunaparken, grijpertjes hingen boven zoveel moois waar een doorsnee mens een klein kapitaal verspeelde om er iets uit te halen. Botsauto’s voor de jongemannen, botsend tegen op voorhand uitgekozen jonge meiden, draaiden in het rond keer op keer een knal en raak pret verzekerd. Loterijbriefjes, na verlies nonchalant op de grond geworpen samen een kleurig tapijt.
Vroeger de grote topper was de danstent, spiegelglas weerkaatste bezwete lijven, statig of sommigen onbeholpen schuivend over de gladgeboende dansvloer. Jonge meisjes zittend op een rijtje naast elkaar, wachtend en schuchter, jonge venten leunend aan de bar het glas in de hand pas neergezet voor een volgende dans. Toen nog heren en dames in wording, deftige huisvaders en plichtbewuste moeders. Het woord fuiven was nog niet in omloop. De danstent een unieke kans voor de jeugd om de beentjes eens te laten gaan. In de meeste gezinnen een twistpunt, de jongens kregen makkelijker toelating te gaan dan de meisjes. In deze tijd wel ondenkbaar.
Kermis, te veel kramen om te beschrijven, voor elk wat wils.

Overal honderden meters lang hing er een sfeer van blijdschap en gelukzaligheid, in de hand gewerkt door liters bier en andere geneugten. Terrassen zaten vol, zijstraten en de binnenstad waren gevuld met vermoeide maar tevreden kermisgangers. Toen was gelukkig zijn nog een zaak van tevredenheid, thuiskomen en zich tegoed doen aan Limburgse vlaai of uitgebreider de avond, konijn met pruimen doorgespoeld met bruin bier.
Eén week lang Hasselt op zijn best, kermisdinsdag jaarmarkt, met standwerkers die luid hun speciale waren en koopjes aan de man probeerden te brengen een ware hoogdag! Het leven één feest, geld mocht voor een keertje rollen, spaarvarkens en broekzakken werden leeggemaakt, alles was goed de vreugde kon niet op. Mooie tijd, voor velen onder ons voorbij, een blijvende herinnering!
Het heden, een andere tijd, techniek en computergestuurde spelen vervangen de simpele kraampjes. Rijdende stacaravans kwamen in de plaats, opbouwen hoeft niet meer enkel een groot rolluik omhoog klappen en de pret kan beginnen. De luxewagens zijn klaar en blijven zo, worden alleen nog aangevuld.

Wat hierboven geschreven staat is pure nostalgie, alles met een beetje weemoed gebracht.
Het leven gaat verder, wie zei ook weer ‘ de show must go on ‘.

Bomi

( 2015 )

[gustilpe]

Bomike, wat heb ik genoten van jouw schrijven!

lieve groetjes

[ferry]

Bomi

De spiegeltent heb ik niet meer geweten maar ik heb nog een stoffen
roosje dat mijn man geschoten heeft ( de hele witte pijp eraf )op
de Sinksefoor in Antwerpen toen wij nog niet getrouwd waren
en wij zijn nu 50 jaar getrouwd
wij waren met minder blij en tevreden vroeger
wij hebben veel gewonnen maar zijn ook veel verloren
daag Bomi

[ferry]

Gustilpe lieve mens
wat fijn je nog eens tegen te komen
ik denk nog dikwijls aan alles wat je deed
en aan je mooie schrijven en gedichten
daag
Fernanda

[Bomi]

-
-


Fernanda,

Je hebt overschot van gelijk we zijn nu nog zo snel
tevreden jong geleerd is oud gedaan he!
Ons laatst getrouwd koppel is op huwelijksreis naar
Amerika. Onlangs vroegen ze me waar ik op reis was
geweest ( toen . . . nu 59 jr geleden ) waar ik moest
op antwoorden, naar nieverans (nergens) daarna een
grote allééééz, voor hen ondenkbaar

Gustilpe heb je een mailtje gestuurd privé.

Groetjes,

bomi

[zee]

Vrolijk

Het is fout, het is niet goed,
dat je m'n buikje kriebelen doet
en het hoort niet, dat weten we allebei
maar je maakt me zo vrolijk, wild en blij...

Gevoelens,
je hebt het niet voor het kiezen
en ik was heus niet van plan
mij in jou te verliezen

Maar ja, het is gebeurd
dus hou het tussen jou en mij
en alsjeblief
maak me vrolijk, wild en blij...

grtjes
zee

[Bomi]

Zee,


Heel erg bedankt voor je fijne schrijven, ik heb daarnet
je vorige gedichten ofwel gedachten nog eens gelezen, heel
aangenaam.
Zelf moet ik nog roderen besef nu pas hoeveel ik nog moet
inhalen en bijwerken.

Dankbare groetjes,

bomi