SeniorenNet

Ik weet niet goed of ik hier goed zit maar ik moet toch ergens mijn verhaal even kwijt...
Mijn man is in februari geopereerd aan z'n hart:3 overbruggingen
Alles is prima verlopen en tijdens zijn ziekenhuisopname heb ik hem elke dag gesteund en bijgestaan.Ik was er zelf heel erg mee begaan en heb alles gedaan wat nodig was.Ondertussen zijn we al enkele maanden verder en op zijn revalidatie scoort hij erg goed en is weer stilaan de "oude".
Wanneer hij terug is gaan werken,is hij halftijds begonnen,en in het begin was dat wel zwaar en toen hij thuiskwam was hij doodop en viel hij na de middag in slaap.
Ondertussen gaat hij voltijds werken maar gaat hij onder de middag met maten op café en drinkt daar enkele pintjes.Wanneer hij dan tegen 17u naar huis komt heeft hij zo'n smile tot achter z'n oren,zet zich neer in de zetel en slaapt.(en snurkt dat het niet meer mooi is)Wanneer ik hem niet wakker maak om te eten slaapt hij gewoon verder tot een uur of 19u30...Ik vind dat dit niet meer kan,als ik er iets van zegt,ontkent hij het en heeft altijd een uitvlucht:het waren maar 2 pintjes of het was maar een klein glaasje wijn...hij kan het gewoonweg niet laten ook al zegt hijzelf dat hij er niet meer zo goed tegen kan als vroeger!!!
Vanuit het ziekenhuis raden ze hem aan om af en toe eens iets te drinken maar niet elke dag...hij doet dit dus niet en naar mij luistert hij ook niet.
Hierdoor hebben we dikwijls meningsverschillen en ruzie!Ik heb zo wel heel weinig aan hem als hij zo naar huis komt en s'avonds als we samen tv kijken ligt hij ook altijd te slapen:GEZELLIG HOOR!!!
En gaan we eens op familiebezoek wat voor mij een aangename avond zou moeten zijn loopt deze steeds uit in een snurknacht want daar kan hij ook geen vol of leeg glas zien staan.
Wat moet ik toch doen,hij is zo'n lieve man,ik wil hem niet kwijt,maar op zulke manier kan het niet langer!Zo heb ik er niks aan...
een ontgoochelde echtgenoot :

Beste Kristien 53,

Ik heb onthouden uit de situatie van wijlen mijn vader dat hartproblemen soms het eigengereid karakter kan aannemen van
foert... mij kan toch niemand meer helpen. Met het gevolg van nog eventjes nog te willen leven als god in Frankrijk.

Laat eens bloedonderzoek nakijken - Gamma-GT, boven een waarde van 64 verbloemt dit niets. Het is maar een tip om even naar de feiten te kijken.

PRATEN en nogmaals PRATEN is volgens mij de te volgen weg.

Ik kan begrijpen dat na een ingrijpend gebeuren er een andere kijk op het leven ontstaat en men dan ook andere gebruiken gaat uittrachten ??

HALLO KRISTIEN
HEB FF MET AANDACHT GELEZEN
IK HEB EEN MAN WAARBIJ IN JANUARI 6OVERBRUGINGEN GEMAAKT
ZIJN
EN IS GOED HERSTELD GELUKKIG
HET IS ERG ZWARE O.P GEWEEST
EN DAT HUN ANDERE KIJK KRIJGEN KAN IK GELOVEN
MAAR IK DENK DAT JE NIET BANG HOEFD TE ZIJN
HET IS NU ZOMER ,NU DRINKEN ZE GRAAG EEN PILSJE
DE MIJNE IN DE TUIN ZO EEN FLESJE OF 3
MEER NIET ,MAAR DAT IS NORMAAL
JE SCHRIJFT HET IS EEN LIEVE MAN ,PRAAT EENS GOED MET HEM KRISTIEN
IK DENK DAT HIJ VEEL TE VERWERKEN HEEFT
HET WAS ECHT NIET NIKS
EN IK BEN ERG BLIJ DAT IK MIJN VENTJE NOG HEB
HELP HEM FF OVER DIE DREMPEL
MIJN MAN SNURKT OOK MAAR DEED IE VOORHEEN OOK
EN NU BEN IK BLIJ ALS IK HEM HOOR !!!!!!!!!!!!!!!
LIEVERD IK HOOP DAT IK JOU HIER MEE KAN HELPEN
ZOLANG HET GEEN ALCOHOLIST IS IS ER NIKS AAN DE HAND
EN DAT ZE MEER SLAPEN KLOPT
MAAR STA EENS FF STIL BIJ ZULKE ZWARE INGREEP
IK BEN ZO ERG BLIJ DAT MIJN VENTJE ZO GOED HERSTELD IS
EN DANK GOD
STERKTE LIEFS RIEKSKE
MELD JE GERUST BIJ MIJ

Dank u lieve mensen voor jullie reactie,we zullen proberen er het beste van te maken.
Kristien

Dank u lieve mensen voor jullie reactie,we zullen proberen er het beste van te maken.
Kristien

STERKTE LIEVE KRISTIEN

WENS JE STERKTE KRISTIEN
IK DENK AAN JOU

Kristien,

Ik denk idd ook dat praten heel belangrijk is.

Op een rustig moment....proberen te praten over hoe hij zich voelt, over hoe jij je voelt.......
Voel met jullie mee!!

Dank u reline,het is fijn dat je voelt dat er nog lieve mensen zijn die met je begaan zijn.
Het geeft je terug de kracht en je voelt je niet alleen.
We slaan er ons wel door...de tijd brengt raad...
Bedankt,
lieve groetjes,
Kristien

GOEDE AVOND LIEVE KRISTIEN
IK KOM JOU FF STERKTE WENSEN
EN WEET SAMEN KOMEN WIJ ER WEL DOORHEEN
IK WEET ALS GEEN ANDER HOE JIJ JE VOELD
ANGSTIG EN BANG
STERKTE LIEVERD
KNUF RIEKSKE

FIJNE DAG SAMEN MET JOU MANNEKE KRISTIEN
WENS IK JULLIE
KNUFFIE

Beste Christien ,15 jaar heb ik het mee gemaakt ..En de laatste drie jaar was hij erg ziek (verhaal op seniorennet) De laatste winter is er dan nog eens chronische long ziekte bij gekomen
Dus vergrote hartspier en een hart die maar 15% "mocht" werken .>voor zijnlongen nefast natuurlijk ...Zware medicijnen ..Mocht niet! roken of drinken op die pillen (medrol) Maarja ...hij kon het niet laten ..Was de plezante in de cafés maar thuis was hij ziek en klagen ,vroeg naar bed zonder boe of ba te zeggen ...De laatste drie jaar zat ik hier elke avond om 20h30 alleen ..en maar bang zijn dat hij bleef ademen !!!Na zijn overlijden krijg ik nog een stamp in mijn g...dat het mijn schuld is ...enz ...Ben verdorie nog bang om aan iets nieuw te beginnen ...Had hem beter buiten gegooit en geleefd ..in plaats van behandeld te zijn als een hond !!Liefde ???,Wat is dat ???,

LIEVERD IK KOM JOU GOEDE DAG WENSEN
SAMEN MET JOU VENTJE
LIEFS RIEKSKE
IK MELD MIJ LATER