SeniorenNet

mijn jongste zus is drie maand geleden overleden aan kanker,denk nog dagelijks wat ik haar nog had willen zeggen,mis de dagelijkse smsjs om te horen hoe haar dag was,drie jaar lang voelde ik een onmacht omdat ik haar niet helpen kon ,kon het ook niet onder woorden brengen naar haar toe.ze was een moedige meid,die tot het uiterste ging om te blijven leven,ik mis haar precies meer en meer?verzacht de tijd de wonden wel ik heb de indruk van niet

Henriette
ik kom je sterkte wensen voor het vreselijke verlies
ik kan het mij goed voorstellen al je vragen nog
praat met haar op een foto of waar ze begraven is
dat lucht erg op ik weet het van mijn man zijn broertje
ik ging er vaak en praatte met hem
wens je sterkte
liefs riekske

Henriette,

verzacht de tijd de wonden wel ik heb de indruk van niet

Helaas moet ik zeggen dat het ooit wel zo zal zijn... maar een lidteken zal het altijd blijven...

Maar ik weet uit ondervinding dat het van je afpraten soms wel kan opluchten!

We wensen jou nog heel veel sterkte...
Afbeelding

Liefs,

Veertje & Falcon

-

STERKTE gewenst

Veel sterkte gewenst in deze moeilijke periode
Oma-C

bedankt iedereen,het doet goed die steunende woorden

Henriette,

geen dank hoor, een troostend woord kost niks hé. En het is altijd fijn als je even naar iemand kan luisteren...
Maar mag ik jou toch één vraagje stellen? Hoe oud was je zus eigenlijk?

Blijkbaar had jij er wel een enorm goede band mee!
Maar wees gerust... ze zal wel over jou blijven waken hoor... en al is ze er niet echt... je kan altijd een babbeltje doen met haar... dat kan al enorm opluchten...

We wensen je nog mooie en ontspannende dagen... en... als het je allemaal weer wat te veel wordt kom je dat hier gerust vertellen...

Liefs,

Veertje & Falcon

mijn zus was 53j en al een paar jaar ziek,onze band had zijn goede en slechte tijden.maar vanaf haar zieke is hij vrij opervlakkig geworden zonder diepgang,daar hebben ook mijn man zijn ziekte mee te maken hi heeft pls,ook het feit dat ik nog werk maakte dat ik zeer weinig tijd had voor haar.ik heb twee kinderen en drie kleinkinderen die ook op oma beroep doen .op het laatste kon ze vrij kwetsend zijn(mede door de tumoren) het was zo moelijk.weet je ook onze mama is zes maand ervoor plotselijng overleden,en toch kan ik dat een beter plaatstje geven ;grtjs

Henriette,

Hetzelfde gevoel van onmacht heb ik ook als ik aan mijn recent overleden moeder denk. Veertien dagen later stierf mijn man, maar daar heb ik een veel serener gevoel bij.

We zullen maar hopen dat tijd de wonden heelt...

Henriette,

uw verhaal klinkt wel als een vorm van onmacht...
Je schrijft dat de relatie met je zus eerst wat oppervlakkig was en nadien escaleerde... Ik denk, dat dat is heel persoonlijk, dat het met loyaliteit te maken heeft. Het is je zus, je bloedband en dat draag je diep in je hart. Misschien dat je in haar laatste levensmaanden meer voor haar had willen betekenen en dat dat je nu erg parten speelt... Maar je moet ook begrijpen dat door haar ziekte ze ook veel met zichzelf moet bezig geweest zijn en zelf een serieus verwerkingsproces bezig was.
Dan lees ik nog dat je moeder enkele maanden voordien overleden was... Hoe heeft zij dat verwerkt? Probeer je even in de plaats van je zus te stellen...
En nog iets wat ik niet wist... je man heeft PLS... Je had dus op dat moment ook wel je eigen kruisje te dragen! Ik weet niet in hoeverre je man deze ziektevorm heeft, maar dat verwerken moet ook verschrikkelijk moeilijk zijn voor jullie!!!

Om een lang verhaal kort te maken... ik moet jou enorm bewonderen!!!!! Als je dit allemaal moet meemaken kan ik begrijpen dat je even aan de noodrem trekt!
Maar ik kan je zeggen dat je jezelf zeker niks te verwijten hebt... alleen dat je het leed van anderen enorm aantrekt en dat je daar nu "zelf" moeite mee hebt...

Ik zou zeggen... zorg goed voor je man... voor jezelf... en houdt de mooie herinneringen van je moeder en je zus diep in je hart....

Verder wensen we je enorm veel sterkte en leven we erg met je mee....

Liefs,

Veertje & Falcon

bedankt falcon1 zal ik zeker doen,het is inderdaad meestal onmacht dat ik voel maar de wereld daarbuiten heeft me heel hard nodig,maar ik moest het ergens kwijt

Lieve Henriette,

natuurlijk heeft men jou nodig! Je zult voor veel personen heel belangrijk zijn!!!
Maar vergeet jezelf niet... jij hebt ook ontspanning nodig en daar moet je af en toe toch voor zorgen... Even wat energie op doen!
Maar ik blijf je bewonderen hoor.

Nog een fijne avond en rustige nacht...

Nog even een beetje sterkte
ik kom je nog even een beetje sterkte wensen

Groetjes,
Oma-C.

Lieve Henriette,

lukt het momenteel een beetje? Hopelijk ondervind je ook dat je hard nodig bent, het is gewoon zo!

Nog een fijne avond.

Liefs,

Veertje & Falcon

lieve henriette
kom je ff sterkte wensen bij je verdriet
liefs riekske

SeniorenNet

zus

zus

eeven

zus

zus

zus