SeniorenNet

Wie heeft er net als ik een min of meer problematische relatie met (schoon)kinderen ondanks alle goedbedoelde pogingen? Vooral mijn schoondochter gebruikt haar kinderen als inzet en mijn zoon kan of wil er niet tegenop.
Ik heb er veel verdriet van en zie het dikwijls niet meer zitten.

Héél moeilijk antwoord te geven. Iedereen vindt van zichzelf dat hem/haar niets te verwijten valt. Daar zit hem het grote probleem. Mijn schoonouders deden zich ook voor als de groot weldoeners tot ze schielijk door de mand vielen. Ze werden ook ontmaskert als leugenaars en bedriegers maar ze vonden zichzelf ook zo goed. Ze gebruikten ook hun kleinkinderen om ze tegen de aangetrouwde moeder op te zetten want die was zogezegd ook zo slecht.
Ik wil hier niet mee zeggen opstartster dat dit voor jouw geval opgaat, ik wil alleen maar aantonen dat het zeer complex is.

Je bent en blijft de schoonmoeder ondanks je goede voornemens.

Afstand houden is hier de beste oplossing.
Ogen toe doen als je merkt dat er niet gepoetst is, geen eten op tafel, teveel GSM gebruik, te weinig aandacht voor je heeft, enz...

Ik ken natuurlijk de voorgeschiedenis niet....noch de inhoud van de problemen...en hoé die begonnen zijn enz....
Maar ik denk dat Kwezelein gelijk heeft : een beetje afstand nemen.
En je nergens mee bemoeien. De levenswijze van je kinderen respecteren ; ook al is ze anders dan die van jou. En tegelijk attent blijven : ook voor diegenen die wat moeilijker doen tegen jou.
Ik heb (momenteel) geen problemen met de kinderen.
Eén schoonzoon zegt heel weinig; is ons wat minder goed gezind ; maar daar trek ik me niets van aan. Geef er ook geen commentaar op.
Ik waak erover om nooit kritiek te hebben op wat ze doen.
Ik geef ook geen ongevraagd advies.
Over het 'rommelhuishouden' van onze dochter maken we alleen grapjes onder ons ; niet waar iemand anders bij is.
Zoiets werkt bij ons.
En we worden beloond door de goede band met de kleinkinderen.